چرا خاطرات نخستین روزهای کودکی خود را به‌یاد نمی‌آوریم

به گزارش زیست آنلاین به نقل از مهر، دو دانشمند اعتقاد دارند که علتی یافته اند که توضیح می دهد چرا ما روزهای اولیه دوران کودکی را که بی تردید بهترین روزهای زندگی ما بودند فراموش کرده و هرگز نمی توانیم این خاطرات را بازیابی کنیم.

آنها اظهار داشتند که رشد سریع سلولها در مرکز حافظه مغز در سالهای اول زندگی به این معنا است که ارتباطها کلیدی بین سلولهای موجود از بین رفته است. در نتیجه بازیابی خاطراتی که در این قسمت ذخیره شده غیر ممکن می شود.

این تحقیقات که در همایش عصب شناساسی کانادا مطرح شد، توضیح می دهد چرا کودکان کوچکتر می توانند یک رویداد همچون مهمانی تولد را تنها چند هفته یا چند ماه به خاطر بیاورند و پس از آن این رویداد در مغز آنها ناپدید می شود.

ارتباطهای مغزی کودکان بزرگتر و بزرگسالان دارای ثبات بیشتری است و خاطرات به خوبی در مغز آنها ذخیر می شوند.

این نظریه توسط پل فرانکلند و شینا جوزلین زن و شوهر دانشمندی از دانشگاه تورنتو مطرح شده و نشان می دهد که ارتقا یافتن تولید سلول در مرکز خاطرات مغز موشهای بزرگسال فراموشی را برای آنها ساده تر می کند. آنها همچنین به این نتیجه رسیده اند که توله سگها که نمی توانند سلولهای خاطره بسازند دارای حافظه های بهتری هستند.

تحقیقات پیشین نشان داده است که ما نمی توانیم رویدادهایی را به خاطر بیاوریم که پیش از سن دو تا سه سالی رخ داده است و تنها خاطرات تکه تکه از مواردی داریم که بین سن سه تا هفت سالگی رخ داده است. محققان در توضیح این مسئله به عللی چون کمرنگ شدن خاطرات طی زمان تا شکل گیری خاطرات وابسته به تکامل گفتار اشاره کرده اند.

محققان اظهار داشتند که تحقیقات جدید ما نشان می دهد چرا ما هیچ خاطره ای از اولین روزهای حیات خود نداریم. به یاد نیاوردن تمام جزئیات کودکی نیز دارای مزایایی است.

https://zistonline.com/vdcjfxe8zuqey.sfu.html