تاریخ انتشار :پنجشنبه ۳۱ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۱۵
کد مطلب : 62063
نامزدهای انتخاباتی باید به طور شفاف و نه بصورت کلی‌گویی مشخص کنند که برنامه‌ها و سیاست هایشان برای مسایل بحران های مختلف آبی و زیست محیطی در نقاط مختلف کشور چیست؟
جای خالی بحران‌های محیط زیستی در مطالبات انتخاباتی
بررسی فضای کشور در زمان انتخابات نشان می دهد که فضای غالب سیاسی کشور در این برهه، فضایی بشدت احساسی و هیجانی است. در این فضا عموم نامزدهای انتخاباتی در دو جناح، به جای آنکه تمرکز اصلی خود را بر روی تبیین و ارائه مشخص و شفافِ سیاست‌ها و برنامه‌های کلان خود در عرصه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی، آموزش و پرورش، محیط زیست و غیره بگذارند، بیشترین تمرکز آنها بخصوص از سوی طرفداران و رسانه های طرفدار آنها صرف تخریب رقیب مقابل می شود.

در این فضای  احساسی، نامزدهای انتخاباتی به جای آنکه بر این موضوع تمرکز کنند که «چرا باید مردم به او و برنامه‌های مشخص و شفاف (و نه کلی گویی محض) او رأی دهند»، آگاهانه و یا ناآگاهانه فضا را به این سمت هدایت می کنند که فعلاً کاری به برنامه‌های کلان و مشخص نامزد مورد حمایت خود نداشته باشید و تنها به این مساله تمرکز کنید که «اگر به من رأی ندهید، فلان رقیب مقابل رأی خواهد آورد!»

در این فضا -که ازقضا مطلوب نامزدهای انتخاباتی نیز هست- کسی سوال و یا تأمل جدی در خصوص برنامه ها و سیاست هایِ کلان، ولی شفاف نامزدها و بویژه نامزد مورد حمایت خود نمی کند و بیشترین تمرکز و انرژی بر سر تخریب رقیب مقابل صرف می شود. به بیان ساده، در این فضا افراد به برنامه‌های نامزد مورد حمایت خود رای نمی دهند؛ بلکه تنها رای می دهند که رقیب مقابل رأی نیاورد!

مسایل آب و محیط زیست بعنوان یک بعد مهم از امنیت ملی هر کشور، یکی از بحران‌ها و چالش های جدی  پیش روی کشور است. با توجه به ورشکستگی جدی آب در کشور و بحران های زیست محیطی متعدد در نقاط مختلف از جمله بحران گرد و غبار در غرب و شرق کشور، مشکلات زاینده رود، کارون، هیرمند، گاوخونی و ده ها تالاب و حوضه آبریز و منابع آبی زیرزمینی، سوال جدی‌ای که باید از نامزدهای انتخاباتی بویژه نامزدهای مورد حمایت خود پرسید این است که رویکردها، سیاست ها و برنامه های کلان آنها در قبال این مشکلات و بحران های جدی چیست؟

بحران های زیست محیطی مانند بحران های مالی و اقتصادی نیستند که بتوان ادعا کرد که تنها گریبانگیر یک عده و یا یک قشر خاص خواهد شد. در صورت تشدید بحران های گرد و غبار در شرق و غرب و شمال شرق کشور و یا نشست زمین در کلان‌شهرهای مختلف، خشک شدن تالاب ها و ده ها تهدید جدی دیگر، این مسایل دامان تمام اقشار جامعه از هر طیف و جناح و گروه و رویکرد سیاسی از اصولگرا تا اصلاح طلب را خواهد گرفت. لذا نامزدهای انتخاباتی باید به طور شفاف و نه بصورت کلی‌گویی های عوامانه، مشخص کنند که برنامه‌ها و سیاست هایشان برای مسایل بحران های مختلف آبی و زیست محیطی در نقاط مختلف کشور از جمله تالاب های هامون و گاوخونی و مساله گرد و غبار که یک منشأ اصلی آنها کشورهای همسایه (شرقی و غربی) است و ...  چیست؟

این مسایل و ده ها مورد دیگر (از جمله رویکردها و برنامه های نامزدها در خصوص مساله آموزش و پرورش، بانک ها و ....) از مهمترین مسایل مغفول مانده‌ای است که هیچگاه مورد پرسش جدی جامعه فرهیخته کشور از نامزدهای انتخاباتی قرار نمی گیرد و عموما هر یک از نامزدها در زمان انتخابات تنها به کلی گویی های عوامانه در مورد آنها بسنده می کنند.

از این رو انتظاری که از جامعه فرهیختگان کشور می رود این است که در این فضا، مطالباتشان از نامزدها به ویژه نامزدهای مورد حمایت خود، شفاف سازی برنامه ها و سیاست های کلان آنها در مهمترین حوزه ها و چالش های پیش روی جامعه باشد.

بدون شک، در یک جامعه پیشرفته و یا خواهان پیشرفت، فرصت انتخابات همچون پله ای در جهت رشد و پیشرفت یک کشور برای بررسی و اصلاح و شفاف سازی برنامه ریزی ها و سیاست گذاری  های کلان  است.

امید است که فرهیختگان جامعه از این فضا به درستی در جهت بهبود و حرکت رو به رشد جامعه بهره مند شوند و نامزدهای نهایی انتخابات را مکلف به تبیین و تشریح این سیاست ها و برنامه های خود و پاسخگویی در این زمینه کنند.

 

حجت میان‌آبادی- پژوهشگر سیاست‌گذاری منابع آب و دانش‌آموخته دانشگاه دلفت هلند

https://zistonline.com/vdcgwz93.ak9x34prra.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما