پیش از این نیز مخترعان و پژوهشگران، یافتههای خود را در زمینه حمل و نقل و سوخت جایگزین به عنوان راه حل استفاده از سوخت هیدروژنی در خودروهای آینده را در نمایشگاه «گزینه های سوختی مبتکرانه» ارائه داده بودند.
دانشمندان همواره در حال تحقیق بر روی گزینههای جدید انرژی هستند اما زمانی که صحبت از ساخت سلولهای سوختی هیدروژنی به میان میآید، یکی از بزرگترین چالشها مخزن نگهدارنده هیدروژن است.
روشهای فعلی ذخیرهسازی هیدروژن نیازمند مخازن بزرگ فشار بالا است که این مخازن از باکهای نصب شده بر روی خودروهای معمول با سوخت فسیلی بزرگتر هستند.
روش جایگزین ذخیرهسازی هیدروژن، مخزنهای مبتنی بر ماده هستند. این نوع مخزنها از پیوندهای شیمیایی برای ذخیرهسازی هیدروژن استفاده میکنند که امکان ذخیرهسازی حجم بیشتری هیدروژن در فضای کمتر را میسر میسازد.
دانشمندان دانشگاه رایس یک ماده مناسب برای هیدروژن ساختهاند که از پیوندهای شیمیایی استفاده میکند. نتایج یافتههای آنها در لنگمویر چاپ شده است.
محققان با استفاده از شبیهسازی کامپیوتری توانستند مادهای بسازند که از لایههای گرافن ساخته شده است. این لایههای گرافن با ستونهایی از نانولولههای نیتریت بورون به همراه اکسیژن نگه داشته شدهاند.
فضای ایجاد شده در زیر این لایهها جایی است که میتوان اتمهای هیدروژن را در آن نگهداری کرد. در بهترین نتایج حاصل از تلاشهای تیم تحقیق در شبیهسازی، این ماده توانستبه اندازه ۱۱٫۶ درصد از وزن خود با ظرفیت حجمی حدود ۶۰ گرم در لیتر در دمای اتاق هیدروژن ذخیره کند (هدف وزارت انرژی آمریکا برای ذخیرهسازی اقتصادی هیدروژن، حداقل ۵٫۵ درصد از وزن آن و ۴۰ گرم به ازای هر لیتر در شرایط عادی است).
چالش بعدی محققان داشتن مادهای است که با مقادیر کافی هیدورژن پر شده و میتواند هیدروژن را به هنگام نیاز آزاد نماید، فرآیندی که بنابر گفته روزبه شهسواری، دانشمند آزمایشگاه دانشگاه رایس، احتمالا مستلزم استفاده از فشار است.