یخ قابل اشتعال، انقلابی جدید در انرژی دنیا

بعد از این‌که ژاپن و چین موفق شدند هیدرات متان را از بستر دریا در نواحی ساحلی خود استخراج نمایند، توسعه تجاری یک مخزن بزرگ سوخت فسیلی فریز شده دنیا که به نام «یخ قابل اشتعال» شناخته می‌شود به واقعیت نزدیک شد.

البته کارشناسان می‌گویند سال‌ها طول می‌کشد که تولید در مقیاس زیاد انجام شود و اگر استخراج و استفاده از آن به خوبی صورت نگیرد می‌تواند اتمسفر را با گازهای گلخانه‌ای مسبب تغییرات اقلیم انباشه نماید.

یخ قابل اشتعال، ترکیبی فریز شده از آب و گاز طبیعی تغلیظ شده است. از نظر فنی هیدرات متان، را می‌‌توان مثل آتش روشن کرد و این ماده یکی از سوخت‌های فسیلی فراوان در دنیاست.

روز سه شنبه با حفاری در دریای جنوبی چین این سوخت استخراج شد. جیانگ دامین، وزیر زمین و منابع چین، این موفقیت را انقلابی در انرژی جهان خواهند.

تیم حفاری ژاپنی گزارش کرده است که موفقیت مشابهی را دو هفته قبل در چهارم ماه مه در شبه جزیره شیما به دست آورده بود.

هیدرات متان برای ژاپن حکم کاهش وابستگی شدید این کشور به سوخت‌های فسیلی را خواهد داشت اما در صورتی که این کشور بتواند از این سوخت بهره‌برداری کند.

در چین هیدرات متان می‌تواند جایگزین مناسبی برای نیروگاه‌های زغال سنگ سوز و کارخانجات فولاد باشد که بیشترین سهم را در آلودگی هوای این کشور دارند.

دریای جنوب چین کانون تنش‌های سیاسی بوده و چین مدعی است که بخش اعظمی از این منطقه متعلق به این کشور است. استخراج قبلی نفت در این منطقه توسط چین با مخالفت‌هایی به ویژه از سوی ویتنام روبه‌رو بوده اما استخراج متان هنوز از دایره مشاجرات شدید دور بوده است.

هیدرات متان در زیر بستر دریا و در داخل لایه‌های منجمد شمالگان و جنوبگان وجود دارد. ایالات متحده و هند برنامه‌هایی برای توسعه تکنولوژی‌های مربوط به آن دارند.

بر طبق آمار اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، تخمین زده می‌شود در کل دنیا حجم مخازن هیدرات متان از ۲۸۰ تریلیون فوت مکعب تا ۲۸۰۰ تریلیون فوت مکعب برسد. در مقابل، در سال ۲۰۱۵، کل تولید گاز طبیعی برابر با ۳.۵ میلیارد مترمکعب بوده است.

این آمار بدان معنی است که با روند کنونی مصرف گاز در دنیا، منابع هیدرات متان می‌تواند از ۸۰ تا ۸۰۰ سال نیاز جهانی به گاز را تامین کنند.

در حال حاضر استخراج موفقیت آمیز این نوع سوخت در انحصار شرکت‌های خصوصی در دنیاست. این امر تا حدی به این دلیل است که هزینه‌های استخراج آن بالاست و استخراج این سوخت آب زیادی مصرف می‌کند.

وزیر اقتصاد، ‌تجارت و توریسم ژاپن گفته است اولین استخراج هیدرات متان توسط ژاپن در سال ۲۰۱۳ انجام شد اما به دلیل این‌که شن‌های کف دریا تجهیزات را از کار انداختند این استخراج متوقف شد.

از طرفی نگرانی‌هایی هم در حوزه محیط زیست وجود دارد.

اگر هیدرات متان در طول استخراج به اتمسفر منتشر شود میزان گازهای گلخانه‌ای اتمسفر افزایش خواهد یافت. از طرفی این نوع سوخت می‌تواند جایگزین انرژی‌های تجدیدپذیری چون انرژی‌های بادی و خورشیدی شود.

اما اگر از انتشار آن به اتمسفر جلوگیری شود می‌تواند سوختی جایگزین برای نیروگاه‌های زغال سنگ سوز باشد.

مفاهیم اقلیم مربوط به تولید گاز طبیعی هیدراته پیچیده است. هم مزایای خود را دارد و هم خطرات خود را. تولید تجاری این سوخت می‌تواند در شمال شرق آسیا و در کشورهایی مثل ژاپن که تمام هیدروکربن خود را از واردات تامین می‌کنند آغاز مرحله دگرگونی باشد.

اما صنایع مربوط به این نوع استخراج سوخت احتمالا تا سال ۲۰۳۰ به توسعه تجاری نخواهد رسید. تا سال ۲۰۲۰ احتمالا در مقیاس کوچک بتوان مقداری از هیدرات متان را استخراج کرد.

منبع: انرژی امروز

https://zistonline.com/vdchwkn-.23niqdftt2.html