بر اساس اعلام بانک جهانی، ۱۶ هزار فلر چاه نفت در کل دنیا در طول سال در حال تولید ۳۵۰ میلیون تن دیاکسید کربن هستند، خطری که بیحساب و کتاب ادامه دارد.
آلودگی هوای حاصل از ترافیک در شهرها آخرین مرحله آلایندگی است که یک سوخت در هر مرحله از تولیداش باعث و بانی آن است. آلایندگیهایی که سوختها وارد هوا میکنند از فلرهای چاههای نفت آغاز میشود.
بانک جهانی تخمین زده است که در دنیا ۱۶ هزار فلر چاه نفت وجود دارد که این فلرها سالانه حدود ۳۵۰ میلیون تن دیاکسید کربن تولید میکنند.
کربن سیاه حاصل از دود شعلهها مشکلی بر مشکلات پیشین آلودگی هوا اضافه میکنند و این مشکلات به ویژه در نیمه شمالی کره زمین بیشتر به چشم میآید، برف سیاه شده کوهها و شمالگان در حال ذوب شدن است.
اما از طرفی گازهای فلر، منابعی انرژی هستند که در حال از بین رفتن هستند.
هرچند در بعضی مناطق بهبودهایی حاصل شده است. عراق آخرین کشوری بود که به برنامه ابتکار کاهش روزانه گازهای فلر تا سال ۲۰۳۰ بانک جهانی پیوست.
نیجریه بین سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ تا ۱۸ درصد گازهای فلر خود را کاهش داد. در سال ۲۰۱۷، این کشور توانسته از دومین کشور بزرگ تولید کننده گازهای فلر به مکان هفتم جدول برسد.
رسانههای جهانی از پوشش دوده بر فراز شهر پورت هارکورت نوشتند و بر آن متمرکز شدند اما در دلتای نیجریه، بیش از ۲۰ میلیون نفر با آلودگی گازهای فلر در تماس هستند. این آلودگی بیشتر از طریق چاههای خشکی و پالایشگاهها و کمتر توسط صنایع فراساحلی تولید میشود.
اثرات آلودگی گازهای فلر فقط در منطقه چاه نفت یا پالایشگاه دیده نمیشود. از آنجایی که در دنیا بادهای جنوب غربی غالب هستند آلودگی حاصل از سوختن گازهای فلر از مناطقی که صنعت نفت در آن حاکم است به مناطقی منتقل میشود که این صنعت در آن مناطق وجود ندارد.
آلودگی هوا در صدها کیلومتر مربع، بسیار بیشتر از رهنمودهای سازمان جهانی بهداشت در زمینه دیاکسید نیتروژن و ازون است.
این آلایندهها باعث ایجاد باران اسیدی در دشتها، مانگروها، جنگلهای حاره و آبهای شیرین میشود و به طور مستقیم بر محصولات کشاورزی تاثیر میگذارد.
۲۷ درصد آلودگی هوا حاصل از ۱۴ درصد فلرهاست و از این رو واضح است که بهبود این روند تاثیر بسیار مهمی در کشورها بخصوص کشورهایی چون نیجریه خواهد داشت.
دنیا باید بیشتر از این بر روی کاهش گازهای فلر کار کند.