براساس یافته های دانشمندان آلمانی درباره مغز که پیچیده تر از چیزی است که قبل تصور می شد، هرگاه که کسی کنار ما می خندد، قاه قاه می کند و یا از شادی فریاد می زند مغز ما برحسب نوع خنده به آن پاسخ داده و آن را تفسیر می کند.

به گزارش زیست آنلاین به نقل از مهر، یک گروه از دانشمندان از توبینگن در جنوب غرب آلمان به این نتیجه رسیدند که یک خنده شادمانه با صدای بلند توسط مغز به شکلی کاملا متفاوت با یک پوزخند کنایه آمیز یا یک خنده شاد تفسیر می شود.

در آزمایشهایی که برای کمک به بیماران دارای اختلالات اضطراب مزمن طراحی شده بود، عصب شناسان به این نتیجه رسیدند که ارتباط غیرکلامی چون خنده شاد توسط یک بخش از مغز تفسیر شده و نیشخند و پوزخند کنایه آمیز توسط بخش متفاوتی از مغز تعبیر و تفسیر می شود.

نتایج این تحقیق در مجله علمی PLOS ONE آمریکا منتشر شده است.

خنده یکی از قدیمی ترین اشکال ارتباطات غیرکلامی است که در قلمرو حیوانات در موشها و میمونها نیز مشاهده شده و می تواند کلید کمک به بیمارانی باشد که دچار اختلالات روانپزشکی هستند و اغلب نمی توانند ارتباطات غیرکلامی را تفسیر کنند.

دریک ویلدگرابر از دانشگاه توبینگن گفت: حیوانات از این فرآیند زمانی که با یکدیگر بازی می کنند استفاده می کنند. این امر یک سیگنال پاداش برای ارتقا تمایل طرفین به ادامه بازی با حیوانات کوچکتر است تا آنها برای کارهای بعدی و مهم زندگی خود آماده شوند.

از سوی دیگر انسانها اشکال متفاوتی از خنده دارند که هرکدام از آنها دارای معنای جدی است و پشت آنها نیتها و مقاصدی نهفته است.

ویلدگرابر گفت: خنده سیگنال قوی در تعامل اجتماعی است. اگر شما از دیگران خنده ای همراه با شادی دریافت کنید به معنای احساس پذیرفته بودن است. اگر شما قربانی خنده نیش دار شوید احساس می کنید که از جمعی که در آن به سر می برید بیرون افتاده اید.

وی و همکارانش در آزمایشهای خود برای داوطلبان انواع مختلف خنده های ضبط شده را پخش کردند و چگونگی تفسیر صدا را در مغز اندازه گیری کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که خنده ناشی از غلغلک قسمتهایی از مغز را که مسئول تعبیر سیگنالهای صوتی پیچیده است را درگیر می کند. اما خنده شاد و یا اهانت آمیز یک منطقه کاملا جداگانه از مغز را درگیر می کند، منطقه ای که معمولا به حدس قصد و نیت دیگران می پردازد.

گام بعدی این محققان بررسی واکنش افرادی که دارای اختلالات روانی هستند به سیگنالهای خنده است تا مشخص شود که کدام قسمت از مغز را می توان برای کمک به آنها به صورت مصنوعی تحریک کرد.