مرگ گونه دیگر در حال انقراض به دلیل بی توجهی راننده

به گزارش زیست آنلاین کوهستانهای شهرستان نیکشهر در جنوب سیستان و بلوچستان (ایران) یکی از زیستگاه‌های اصلی این خرس محسوب می‌شود و رویشگاه‌های پراکنده درختچه داز و زیتون واقع در بلوچستان شامل مناطق کوهستانی مهرستان، نیک شهر، قصرقند، لاشار، آهوران و رشته کوه بیرک از مهم ترین مناطق زندگی خرس سیاه بلوچی است. این خرس در گویش مردم بلوچ با نام‌های «مَم» و «هرس» شناخته می‌شود.

مرگ یک خرس

در حالی خرس سیاه آسیایی در حال انقراز است که مدیر دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران از مرگ یک خرس سیاه آسیایی که یگ گونه در معرض انقراض و در لیست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت است در شهرستان رودان هرمزگان خبر داد.

کیوان هوشمند در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: ساعت ۲۱ شب گذشته یک خرس سیاه آسیایی بر اثر برخورد با یک خودروی سنگین در جاده زیارتعلی شهرستان رودان در محدوده گردنه مهتابی در استان هرمزگان کشته شد.

به گفته وی، خرس مذکور که یک خرس سیاه بالغ بوده تا مدتی پس از برخورد با خودرو همچنان زنده بوده و سعی داشته خود را از حاشیه جاده به سمت کوه بکشاند.

هوشمند اظهار داشت: پس از اطلاع از حادثه محیط بانان و دامپزشک بلافاصله عازم محل شده و به جستجو پرداخت اند اما خرس را در حالی یافتند که حیوان تلف شده بود.

مدیر دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران تصریح کرد: لاشه این خرس سیاه جهت بررسی های بیشتر به آزمایشگاه بانک ژن استان هرمزگان منتقل شده است.

خرس سیاه آسیایی هم اکنون در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN RED LIST) در طبقه در آستانه انقراض (CR) قرار دارد و هیچ آمار مشخصی از تعداد اندک باقیمانده جمعیت این گونه در کشور در دست نیست.

خرس آسیایی در ایران

به گزارش زیست آنلاین کوهستانهای شهرستان نیکشهر در جنوب سیستان و بلوچستان (ایران) یکی از زیستگاه‌های اصلی این خرس محسوب می‌شود و رویشگاه‌های پراکنده درختچه داز و زیتون واقع در بلوچستان شامل مناطق کوهستانی مهرستان، نیک شهر، قصرقند، لاشار، آهوران و رشته کوه بیرک از مهم ترین مناطق زندگی خرس سیاه بلوچی است. این خرس در گویش مردم بلوچ با نام‌های «مَم» و «هرس» شناخته می‌شود.[۱]

شهرستان رودان در استان هرمزگان یکی از مهم ترین زیستگاه های این گونه ارزشمند در کشور است. در چند سال اخیر تعداد مشاهدات مستقیم، دیده شدن نمایه هایی مانند رد پا و مدفوع و گزارش های مردمی از خرس سیاه آسیایی و پلنگ در شهرستان افزایش مستمری داشته است. بر اساس بررسی های به عمل آمده به نظر می رسد این امر بیش از آن که حاصل افزایش تعارض میان انسان و این دو جانور ارزشمند باشد، نتیجه افزایش جمعیت به علت بهبود شرایط زیستی آن ها است.

کاهش چشمگیر بارندگی ها از سال ۱۳۷۶ به بعد، در حالی که تصور می شود بایستی شرایط زیست جانوران را بحرانی تر کند، در برخی مناطق به احیای زیستگاه های خرس سیاه کمک کرده است. مناطق کوهستانی به دلیل عدم توانایی جذب آب فراوان در سفره های زیر زمینی خود، در برابر خشکسالی بسیار آسیب پذیرتر نشان داده و اکثر چاه ها خشک شده و بسیاری باغ ها از بین رفته اند. این امر باعث تسریع در مهاجرت روستاییان شده است به گونه ای که بیش از ۹۰ درصد ساکنان این مناطق دور افتاده، در ۱۰ سال اخیر به روستاهای دیگر و شهر ها مهاجرت کرده اند. راه های روستایی متروکه شده و درخت های خرما که دارای سازگاری بیشتری در برابر بی آبی هستند باقی‌مانده اند. به این ترتیب زیستگاه ها پیوستگی خود را بار دیگر به دست آورده غذای کافی نیز در دسترس خرس سیاه قرار گرفته است. علاوه بر این افزایش نسبی بارندگی ها در چند سال اخیر، بهبود عملکرد محیط بانان و گشت و کنترل های منظم و مستمر، آگاه سازی جوامع محلی، بهبود فرهنگ محیط زیستی مردم و حساس شدن نسبت به وضعیت گونه های جانوری، به افزایش جمعیت و کاهش تلفات کمک شایانی کرده است. در حال حاضر تقریباً در تمامی مناطق کوهستانی شهرستان حضور خرس سیاه اثبات شده است. در دو هفته اخیر(۳۰ دی ۱۳۹۲)، دو قلاده توله خرس در روستای برنطین، رد پای یک قلاده خرس سیاه در روستای فاریاب و یک قلاده در روستای بادافشان دیده شده است.

خرس سیاه آسیایی هم اکنون در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN RED LIST) در طبقه در آستانه انقراض (CR) قرار دارد و هیچ آمار مشخصی از تعداد اندک باقی‌مانده جمعیت این گونه در کشور در دست نیست.

https://zistonline.com/vdchqvni.23nwvdftt2.html