تاریخ انتشار :جمعه ۳۰ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۲۳
کد مطلب : 53228
پیتر لهنر، مدیر اجرایی کنسول دفاع از منابع طبیعی این گزارش را در دو دسامبر ۲۰۱۴ منتشر کرد.
دانشگاه ها باید مانع پیشبرد سوخت های فسیلی شوند
به گزارش زیست آنلاین اخیرا یک گروهی از دانشجویان دانشکده ی هاروارد علیه رییس دانشگاه ، اعضای شورای مدیران دانشگاه و چند تن دیگر بخاطر عدم استفاده ی درست از بودجه های خیریه شکایت کردند.براساس این شکایت، دانشجویان این دانشگاه که بزرگترین دانشگاه در سراسر جهان می باشد از دادگاه خواستند تا  دانشگاه را مجبور سازد که ۳۶ میلیارد دلار اموال وقفی موجود در این دانشگاه که به آن افتخار میکنند برای سوخت های فسیلی هزینه کنند تا مردم از آن رهایی یابند.دانشگاه هاروارد تنها دانشگاه خارج از کشور می باشد که دانشجویان فارغ التحصیل و تعدادی از دانشجویان با استعداد توسط فوریت های بحران آب و هوا فعالیت می کنند. آنها مدیران اجرایی را مجبور میکنند تا برای سوخت های فسیلی سرمایه گذاری نکنند.

گفتمان راجع به واگذاری بودجه های خیریه

آلودگی کربن ایجاد شده از سوخت های فسیلی اولین محرک در تغییرات آب و هوایی می باشد.دانشمندان ارزیابی کرده اند که افزایش سطح دریا، سیل های کشنده، خشکسالی ها ، موج های گرم و دیگر آثار مضر تغییرات آب و هوایی غیر قابل برگشت می باشد.اگر اینطور نباشد شرکت های سوخت های فسیلی اکثر ذخیره های شناخته شده هایشان در دل زمین نگه میدارند.

دانشگاه های هاروارد مانند بسیاری از دانشگاه های دیگر درخواست واگذاری بودجه ها را قبول نکرد و دلایل خاصی مانند دیگر مراکز آموزشی ارایه داد.نگرانی آنها برای دوام مالی دانشگاه در میان موارد دیگر ، واگذاری بودجه را غیر ممکن می سازد. اما مطالعات مدیر مالی شرکت ایمپکس به این نتیجه رسیده است که سرمایه گذاری بدون هزینه ی سوخت های فسیلی خود به نوعی سرمایه ی گزافی به ویژه در بیشتر استراتژیک های سرمایه گذاری های قدیمی ایجاد میکند. اگر سرمایه گذاری مشکل ما نیست چرا با واگذاری بودجه نارضایتی دارند؟ آیا دانشگاه های آمریکا با کنگره های آمریکا یکی هستند؟ و سرمایه های سوخت های فسیلی که به آنها وابسته می باشد آیا آنها میترسند این سرمایه های گزاف تعیین شده را واگذار کنند؟

اگر جشن هایی که برای تحصیلات عالیه گرفته میشود و نمیتوانند اثر سوخت های فسیلی را کاهش دهد. چه امیدی است برای کشورهایی که کمتر نظام سیاسی روشن فکرانه دارند.

زمان آن رسیده است که دانشگاه ها به چیزی که برای آن مبارزه می کنند باید اهمیت بیشتری دهند. همانطوری که در دهه ی ۱۹۸۰ با تبعیض نژادی و در دهه ی ۱۹۹۰ با مصرف تنباکو مبارزه کردند و بودجه های خود را در سوخت های فسیلی سرمایی گذاری نکنند. اما هیچ وقت از سوخت های فسیلی رها نخواهیم یافت.این صنعت در پیشرو انرژی پاک بکار برده می شود و قدرت و تاثیر آن منجر میشود تا این اطمینان ،حاصل شود که مصرف محصولات آلوده کننده ادامه خواهد داشت تا بر نظام انرژی جهانی تسلط یابد و باعث ایجاد بی ثباتی در آب و هوا گردد.

این عملیات خطرات جدی را برای محیط زیست ، سلامت بشر، امنیت ملی  و اقتصاد ملت ایجاد میکند.خطراتی که بیش از حد  توسط افرادی که حداقل در این مشکلات سهیم بودند با خود بهمراه دارند.

در یک ویدیوی منتشر شده قبل از شدت گرفتن وضعیت آب و هوا در سپتامبر در ایالات متحده ،مردم با وجدان دسموند توتو را خواستار شدند تا شرکت های سرمایه گذاری را از ستمی که بر تغییرات هوایی به وجود می آورند را مانع شود.

دانشگاه هاروارد،دانشگاهی که در آن پرورش یافته اند،۴/۳۴ میلیون دلار در بین ۲۰۰ شرکت سوخت های فسیلی سرمایه گذاری کرده است که کمتر از ۱/۰ درصد بهره های دانشگاه است. تا کنون رئیس دانشگاه هاروارد داو فاوست ،در یک نامه سر گشاده در جایگاه او واگذاری سهام به بقیه این گونه توضیح داده است که واگذاری سهام بطور قابل توجهی توقیف سرمایه های عودت داده شده را به خطر می اندازد دانشگاه شهر نیویورک که بر اثر گذارش های مکرر واگذاری سهام را لحاظ میکند.همچنین یکی از دانشمندان علوم سیاسی به این مذاکرات اشاره کرده است و به خبرنگار وال استیریت گفته است که واگذاری سهام به ازای هزینه ثبات نگهداشتن به طول خواهد انجامید.این دانشگاه ده میلیون دلار از دوست و چهل میلیون دلار سرمایه امنیت سوخت های فسیلی را تامین میکند.

واگذاری سوخت های فسیلی با خطر غیر قابل جبرانی روبرو است.

از قدیم این را تاکیید میکردند که شرکت های سوخت های فسیلی با سهام سرمایه گذاران شریک شوند فقط زمانی که مالیات دهندگان آمریکا به صنعت به میزانی که در حال حاضر به بیش از هشت میلیارد دلار در سال رسیده است کمک هزینه میدهددر دو گذارش پشت سر هم به این اطلاعات دست یافتیم که اگر سوخت های فسیلی از سرمایه های شاخص های جهانی در طول ۵ یا ۶ سال گذشته حذف شود املیات ما به نتیجه رسیده است و اگر آن سرمایه ها با انرژی های تجدید شدنی و سهام های کار آمد انرژی جایگذین شود کارکرد سرمایه ها هم حتی بهتر خواهد شد.گروه فراهم آوریه شاخصه های جهانی با همکاری کنسول دفاع منابع طبیعی و مدیر مالی شرکت صخره ی سیاه امسال شاخصه های سوخت های فسیلی ما قبل را در حفره های داخل زمین کار گذاشتند که مانع تولید نفت، زغال سنگ و گازهای طبیعی در شرکت ها شد.

دانشگاه های سیاه پوستان اولین دانشگاهی بود که در طی جنبش های ضد سیاه پوستان از این سهام ها و همچنین سوخت های فسیلی بی بهره بودند.در سپتامبر امسال قبل از شدت تغییرات هوا در ایالات متحده برادران راک فلر اعلام کردند که سرمایه های آنها از سوخت  های فسیلی بوده است.اخیرا استنفرد منتشر کرده است که سرمایه های او از زغال سنگ بوده است. دانشگاه دیتوان یک دانشگاه کاتولیک در اوهایو می باشد که اعلان کرده است که سهام خود را واگذار می کند و می گوید: ارزش های رهبری و خدمت به بشر در عملکرد ما می باشد.

در حالیکه کنسولگری دفاع منالع طبیعی راهبردهای بی بهره سازی ما را ترغیب می کرد . گروه مالی مان گروه قدرتمندی را که سرمایه گذاری خطرناک را دوست ندارد. سرمایه های شرکت ها را به مخاطره نمی اندازد. یکی از دلایلی که کنسول دفاع منابع طبیعی با گروه فرآهم آوری شاخصه های جهانی همکاری کرد این بود که سرمایه گذاری جدید را پیش ببرد نگرانی های آنها را از بین ببرد. با شاخصه های غیر فسیلی و نابجای گروه فرآهم آوری شاخصه های جهانی ( در خال حاضر خانواده های چندین شاخص ها می باشد.) بی بهره سازی دیگر یک عملیات محرمانه نمی باشد. سرمایه گذاران خرده فروش همه یک هدف دارند و آن هم این است: معیارها را در مقابل ارزیابی عملکردشان ، خطرها و برگشت راهبردهای بی بهره سازی آشکار سازند.

معذورات ما از واگذار نکردن سهام ها این است که رهبران دانشگاه ها اختلافات حمایت شده از خود صنعت گاز و نفت را منعکس می کند.

این پیشرفت های اخیر نشان می دهد که بی بهره سازی سوخت های فسیلی از لحاظ اخلاقی تنها عمل درست نمیباشد بلکه به این نیاز داریم که بی ثباتی مالی در مناطق را مصالحه نکنند.این یک حقیقت است که تنها تعدادی از دانشگاه ها متهم به بی بهره سازی هستند و این نشان می دهد که فقط چه مقدار سرمایه داران صنعت سوخت های فسیلی قدرتمند هستند و فقط نظام انرژی جهانی متهم نیست بلکه خودستایی های نظام تحصیلات عالیه آمریکا متهم هست.

دانشگاه ها مسیر نسل های آینده در مکان های مختلف  روشن می سازد آنها نباید زیر منت های صنعتی برند که به آلودگی نسل های قبل تکیه کرده اند.

واگذاری سهام به این معناست که یک مسیر دیگری در مقابل ما وجود دارد و دانشجویان دانشگاه ها باید کسانی در آینده باشند که انرژی بادی را بوجود می آورند.

مترجم : شیما سیاری نمین

منبع : Peter Lehner, executive director, Natural Resources Defense Council (NRDC)

 

https://zistonline.com/vdcjo8ei.uqet8zsffu.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما