درختان با استفاده از نور خورشید و مواد معدنی و آب طی فرایند فتوسنتز ، انرژی را درون مولکولهای آلی مهار می کنند و در درون بافت خود ذخیره می کنند .

قسمتی از آن در تنه درختان به صورت چوب ذخیره می شود . تولید مستمر و پایدار در جنگلداری ، درصدی از این تولید را (کمتر از یک درصد رشد سالانه )استفاده می کند ، نه تمام آنرا . برای محاسبه ی میزان رشد درختان در واحد سطح و تعیین میزان برداشت از این مقدار تولید ، در علم جنگلداری و در غالب طرحهای جنگلداری تعیین می شود . به عبارتی ، طرحهای جنگلداری بر اساس تولید پایدار و مستمر طراحی شده اند تا هر گونه فعالیت در جنگل بر اساس استمرار تولید و خدمات جنگل صورت بگیرد . به عبارتی ، جنگل ، خود هزینه های تولید و نگهداری خود را تامین می کند . البته تولیدات جنگل صرفا چوب نیست و نقش های مهم دیگری نیز ایفا می کند نظیر تولید آب و اکسیژن و جلوگیری از سیلهای ویرانگر . برای ادامه ی تولید در جنگل و نگهداری آن به عنوان یک سیستم خودکفا، نیاز به دخالت در آن داریم زیرا عواملی نظیر تجاوز به عرصه جنگلی جهت تغییر کاربری، نابودی نهالهای کف جنگل توسط دام ، چیره گی درختان کهنسال و ممانعت از رشد نهالها و درختان جوان و... . با توجه به تولید سالانه ی جنگل ، و قابلیت استفاده از درصدی از رشد سالانه ی جنگل می توان هزینه های نگهداری آنرا تامین کرد . برای مثال هزینه ی نگهبانان جنگل ، هزینه نگهداری جاده های جنگلی جهت مقابه با آتش سوزی ، هزینه ی جنگل کاری جدید ، هزینه ی عملیات پرورشی جهت جلوگیری از انحصارطلبی گونه های درختی پیر و چیره در مقابل نهالها و درختان جوان و .... این فعالیتها منجر به ایجاد اشتغال خواهد شد . اشتغالی که در اثر تولید پایدار و مستمر جنگل مقدور گردیده است.

علیرضا حسین پور -کارشناس جنگل