مدیرکل برنامه ریزی، فناوری اطلاعات و بودجه سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور گفت: دو راهکار نهایی برای نجات دریاچه ارومیه پیش بینی شده و چنانچه عزم جدی برای این مهم وجود نداشته باشد، تلاش های موردی نتیجه ندارد.

به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایرنا، راضیه لک روز چهارشنبه در جمع خبرنگاران اضافه کرد: برنامه احیای این دریاچه باید به شکل مرحله ای صورت گیرد، نخست کاستن از میزان نمک ها و سپس انتقال آب شیرین که این امر حاصل برنامه ۱۰۰ روزه این سازمان است.

وی یادآور شد: آسیب شناسی دریاچه ارومیه سال ۱۳۸۶ صورت گرفت و اکنون مشارکت ریاست جمهوری، وزارتخانه های صنعت، معدن و تجارت، نیرو و کشور (در قالب استانداری ها) و دیگر ارگانهای ذیربط شاهد هستیم.

به گفته این متخصص، اکنون عمق دریاچه ارومیه به میزان ۱.۲ متر است، درحالی که در گذشته هفت متر عمق داشت و سرعت عمل برای احیای این دریاچه مساله حایز اهمیتی است.

وی گفت: شرایط مناسب دریاچه نشان می داد که میزان سدیم موجود در آب باید بیش از منیزیم باشد، اما اکنون وضعیت متفاوتی پیدا کرده که به منزله خطر جدی و تکامل یک محیط رسوبی است که به مرحله خشک شدن نزدیک می شود.

این مقام مسئول تصریح کرد: راه نجات دریاچه ۵۶۰۰ کیلومتری ارومیه کاستن از میزان املاح آن است و سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور با کادر کارشناسی خود آماده هرگونه همکاری در این زمینه است.

لک در ارتباط با پدیده ریزگردها که امروز مناطق وسیعی از کشور را تحت تاثیر خود قرار می دهد، گفت: جمهوری اسلامی ایران نمی تواند کشورهای ذیربط و منشا این پدیده و همسایگان را مجاب به برخورد با آن کند، اما باید نسبت به از بین بردن یا کاستن از سهم ۱۲ درصدی خود در این ارتباط اقدام جدی به عمل آوریم.

وی افزود: سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور باتوجه به قانون برنامه پنجم توسعه وظیفه دارد موضوع مخاطرات زمین شناسی را مطالعه کند، همانگونه که دریاچه ارومیه و سایر محورها را مورد مطالعه قرار داده به موضوع ریزگردها هم توجه دارد.

سازمان مذکور طرح مشترکی را با مرکز اقیانوس شناسی هند، دانشگاه ایی.تی.اچ زوریخ، پژوهشکده علوم زمین و مرکز پژوهش های کاربردی زمین شناسی کرج طی یک دوره پنج ساله کار مطالعاتی را اجرا کرد.

مطالعات صورت گرفته در واقع این امکان را می دهد که یک نقشه راه حداقل برای دوره ۱۰ ساله پیگیری شود.