نتایج مطالعات جدید نشان می‌دهد که به دنبال گرم شدن کل سیاره زمین، محدوده‌های آب‌وهوایی نیز به لحاظ جغرافیایی تغییر مکان می‌دهند که این جابه‌جاییِ آب‌وهوایی به مهاجرت بسیاری از گونه‌ها می‌انجامد و درختان نیز هرچند قدرت راه رفتن ندارند اما به شیوه خود و برای حفظ حیات‌شان در این نقل مکان سهیم هستند.

به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایسنا: دمای زمین با گذشت سال‌ها رفته‌رفته گرم‌تر می‌شود و به مرور زمان دمای هوا آنقدر افزایش می‌یابد که به خستگی و تشنگی مداوم می‌انجامد. با این تغییرات آب‌وهوایی، نواحی گرم‌تر زمین به تدریج وسعت بیشتری پیدا می‌کنند و مناطق سردتر را وادار می‌کنند تا به سمت قطب‌های شمال و جنوب منتقل شوند. بنابراین جنگل‌ها،‌ علفزارها، پوشش‌های گیاهی تندرا، صحراها، دشت‌ها و هر جایی که در آن زندگی می‌کنید شروع به جابه‌جایی می‌کنند. با گذشت چند دهه خواهید دید محلی را که زمانی به لحاظ آب‌وهوا برای زندگی ترجیح می‌دادید اکنون از شما فاصله گرفته و این سوال به ذهنتان خطور می‌کند که چقدر باید نقل مکان کنید تا دوباره به همان شرایط آب‌وهوایی که برای زندگی در آن ترجیح می‌دادید برسید؟

 

کارشناسان موسسه تحقیقاتی - پژوهشی دانشگاه «کارنگی» تا حد امکان تمام اطلاعات مربوط به تغییرات جوی را جمع‌آوری کردند تا روند تغییرات دما را اندازه‌گیری کنند و مشخص کنند که تغییر دما با چه سرعتی در سطح زمین حرکت می‌کند.

 

نتایج این مطالعات در مجله تخصصی نیچر منتشر شده است. کارشناسان اعلام کردند: محدوده‌های آب و هوایی زمین سالانه ۰.۴۲ کیلومتر جابه‌جا می‌شوند و این بدین معناست که اگر در یک منطقه از زمین بایستید، محدوده‌های آب و هوایی روزانه ۱۱۵ سانتیمتر از شما دور می‌شوند.

 

برای برخی جانوران نظیر پرندگان، پروانه‌ها و خرس‌ها و در کل جانوران بالدار و دارای پا، حرکت در امتداد این تغییرات و رسیدن به شرایط اقلیمی باب میلشان بسیار آسان است اما برای جانوران کوچکتر و کندتر نظیر سوسک‌ها یا کرم‌های خاکی مهاجرت همسو با تغییر محل محدوده‌های آب‌وهوایی بسیار دشوار است. اگرچه این میزان جابه‌جایی یعنی ۱۱۵ سانتیمتری در روز برای جانوران دشوار است اما غیرممکن نیست ولی با این حال درختان چگونه با این تغییرات خود را تطبیق می‌دهند و بدون داشتن پا، چگونه می‌توانند حرکت کنند؟

 

نکته قابل توجه این است که شمار زیادی از گونه‌های جانوری که نقل مکان می‌کنند به درختان محل زندگی خود وابسته هستند و باید آنها را نیز همراه خود داشته باشند.

 

این اثاث‌کشی در طبیعت فقط از یک راه امکانپذیر است. به گفته کارشناسان، درختان دانه‌های خود را به سمتی که آن محیط را برای زندگی ترجیح می‌دهند، پراکنده می‌کنند. پس از آخرین عصر یخبندان و به دنبال افزایش دما، جنگل‌های معتدل با کمک پرندگان و باد با سرعت حدودا ۸۰۰ متر در سال به سمت شمال حرکت کرده‌اند.

 

کارشناسان همچنین با بررسی تغییرات در یک دوره چهار ساله دریافتند که درختان جنگل‌ها برای دستیابی به دمای خنک‌تر به سمت شمال حرکت کرده‌اند که سرعت حرکت آنها سالانه ۲.۴ متر بوده است اما برخی گیاهان بیش‌فعال نظیر «شفلرا» که از خانواده «جینسینگ» است گوی سبقت را از بقیه ربوده و حتی تا ۳۰ متر در سال نیز حرکت کرده‌اند.