گونه گیاهی غالب منطقه از نوع بلوط (Castanea sativa و Quercus persica) است و از گونه های همراه، سرو کوهی، بادام کوهی ،پسته وحشی،زالزالک،گلابی وحشی،زرشک،انجیر،گون،گلپر،لاله واژگون و ... را می توان نام برد . از لحاظ گونه های شاخص جانوری خرس قهوه ای ، پلنگ ، گرگ، کل و بز ، قوچ و میش و ... قابل ذکر می باشند .

به گزارش زیست آنلاین از زیست نیوز منطقه کوهستانی زیباوبکر قالیکوه با وسعت ۱۱۳۶۵۴ هکتار در قسمت جنوب شرقی شهرستان الیگودرز قرار داردواز سال ۱۳۸۵جزو مناطق شکار ممنوع به حساب می آید .گونه گیاهی غالب منطقه از نوع بلوط (Castanea sativa و Quercus persica) است و از گونه های همراه، سرو کوهی، بادام کوهی ،پسته وحشی،زالزالک،گلابی وحشی،زرشک،انجیر،گون،گلپر،لاله واژگون و ... را می توان نام برد . از لحاظ گونه های شاخص جانوری خرس قهوه ای ، پلنگ ، گرگ، کل و بز ، قوچ و میش و ... قابل ذکر می باشند .توپوگرافی این منطقه عمدتا کوهستانی و جزء اقلیم کوهستانی زاگرس است. بلندترین قله آن قله قالیکوه به ارتفاع ۴۰۸۲ متر ودومین قله آن قله زیبای کزینستان به ارتفاع ۳۸۷۰متراز سطح دریامی باشد.

این منطقه درزمستان بسیاربرف گیر ودارای یخچالهای عظیم دایمی دردو دره اصلی به نامهای دره ده گاه ودره دام می باشدوآب حاصل از ذوب این برفها  یکی از منابع اصلی تامین کننده آب   سد دز دراستان خوزستان میباشد که اخیرا  بخشی ازاین آب (حدود۱۸۱میلیون مترمکعب درسال) تحت عنوان پروژه قمرود به شهرقم وتعدای دیگرازشهرهای مسیر درحال انتقال است که این پروژه تاثیرات نامطلوبی را بر اکوسیستم گیاهی وجانوری منطقه وحتی زندگی مردم محلی برجای گذاشته است . اهمیت منطقه مذکور ازنظر زیست محیطی  قرار گرفتن آن مابین دو منطقه کوهستانی اشترانکوه در جهت شمال غربی و منطقه کوهستانی زرد کوه بختیاری در جهت جنوب شرقی است که بعنوان منطقه بینابینی این  دو منطقه محسوب شده و نقطه عطفی در رشته کوه زاگرس به حساب می آید وازجزیره ای شدن این دو زیستگاه جلوگیری کرده است. زیرا همانطور که می دانیم یکی از دلایل نابودی گونه های گیاهی و جانوری مهم و کمیاب، ایزوله شدن مناطق زیستی آنها توسط سد های طبیعی و غیر طبیعی میباشد.  

از دیگر قابلیت های مهم منطقه، صعب العبور بودن و عدم دسترسی آسان به آن می باشدکه باعث بکر ماندن آن گردیده است ولی این منطقه از دیرباز یکی از مسیرهای مهم مهاجرت عشایر از خوزستان به لرستان بوده و پیوند های زیستی ومعیشتی  عشایر با این منطقه  یکی ازمهمترین عوامل افزایش استرس بر اکوسیستم  منطقه میباشد واعمالی ازقبیل چرای بی رویه  دامها، کشتارحیوانات وحشی توسط  مردم محلی که  عمدتا  برای حراست از دامها یشان انجام میشودو همچنین روند افزایشی چیدن گیاهان علفی خوراکی درفصل بهار همانند موسیر،قارچ کوهی،شنگ،گزره،ریواس و...دربلند مدت میتواند پراکندگی این گیاهان را کاهش دهد واکوسیستم منطقه را تحت تاثیر قراردهد.

به علت وسعت و صعب العبور بودن منطقه، یکی ازچالشهای اصلی عدم وجود پاسگاههای  محیط بانی در موقعیت های مختلف است که لازمه این کار ارتقاء قالیکوه از منطقه شکارممنوع به منطقه حفاظت شده می باشد که همت مسئولین محترم سازمان حفاظت محیط زیست را می طلبد و درصورت عملی شدن این خواسته نیرو و امکانات مورد نیاز تامین خواهد شد که درنهایت تاثیرات مفید آن درآینده شاهد خواهیم بود.