عدم وجود سطل زباله ومامور جمع آوری زباله باعث تجمع زباله درمنطقه شده است که همانند زخمی برچهره زیبای طبیعت خودنمایی میکند.هرچند اکثرمردم اقدام به سوزاندن زباله میکنند ولی عدم آشنایی آنها با روشهای دفع انواع زباله باعث تجمع زباله های فلزی درمنطقه شده است!

به گزارش زیست آنلاین به نقل از زیست نیوز دریاچه زیبای  گهر ملقب به نگین اشترانگوه دریاچه ایست کوهستانی درارتفاع ۲۳۵۰ متری ازسطح دریا که در ضلع جنوبی رشته کوه اشترانکوه دراستان لرستان قرارگرفته است وهرساله حدود ۷۰۰۰۰گردشگر از این منطقه بازدید میکنند. دسترسی به دریاچه گهر ازدو  مسیر امکان پذیر است:

۱-میسرقدیمی ازسمت شهرستان دورود وگردنه پنبه کار که حدود ۶ ساعت پیاده روی وکوهپیمایی دارد.

۲-مسیر جدید ازسمت شهرستان الیگودرز که شامل  ۲ ساعت پیاده روی دریک مسیر مسطح  میباشد ودرچند سال اخیرمورد استفاده طبیعت گردان قرار گرفته است.

دردریاچه گهرامکان برپایی چادر وکمپینگ در ساحل غربی (سمت شهرستان دورود) وساحل شرقی(سمت شهرستان الیگودرز)وجود دارد اما متاسفانه این دو ساحل تفاوت عمده ای با هم دارند به طوریکه در ساحل غربی امکاناتی نظیر سکوهای سیمانی جهت برپایی چادر،برق خورشیدی،دستشویی،پست محیط بانی وسطل زباله وجود داردولی ساحل غربی فاقد هرگونه امکانات رفاهی است.حال دلیل کم لطفی مسئولین محترم نسبت به ساحل شرقی چیست،سوالی است که ذهن ما را هم به خود  مشغول کرده است. واین درحالی است که در چندسال گذشته تردد ازسمت الیگودرز واقامت درساحل شرقی به علت نزدیکی  وزیبایی مسیر به شدت افزایش یافته است ولی کمبود امکانات در ساحل شرقی معضلی است که در نهایت محیط زیست دریاچه را تهدید میکند.به عنوام مثال عدم وجود سطل زباله ومامور جمع آوری زباله باعث تجمع زباله درمنطقه شده است  که همانند زخمی برچهره زیبای طبیعت خودنمایی میکند.هرچند اکثرمردم اقدام به سوزاندن زباله میکنند ولی عدم آشنایی آنها با روشهای دفع انواع زباله باعث تجمع زباله های فلزی درمنطقه شده است درصورتیکه زباله های فلزی باید دفن شوند تا به مرورزمان دچار پوسیدگی گردند.مشکل دیگر عدم وجود دستشویی درساحل شرقی است که باعث بروز مشکلات عدیده برای طبیعت گردان خصوصا زنان وبچه ها شده است  که درنهایت میتواند باعث آلودگی محیط زیست گردد.

حال اگرما به عنوان مردم ومسئولین محترم به عنوان تصمیم گیرندگان، دریاچه گهررا ثروتی ملی درنظر بگیریم خواهیم توانست با رفتاربهتر وتصمیم های درست درجهت حفظ این نعمت خدادادی قدم برداریم ومصادره دریاچه گهربه نام یک شهر وتمرکز امکانات دریک طرف دریاچه درنهایت حاصلی جز تخریب خود دریاچه نخواهد داشت وبس.

حال پیشنهاد میشود جهت جلوگیری ازتخریب بیشتر محیط زیست دریاچه گهرموارد زیرمورد نظر قرار گیرد و با همت مسئولین به مرحله اجرا درآید تا این ثروت ملی حفظ وحراست گردد:

۱-درساحل شرقی همانند ساحل غربی امکاناتی نظیر سکوی سیمانی جهت نصب چادر،دستشویی،سطل زیاله ومامور جمع آوری زباله،برق خورشیدی وتابلوهای آموزشی جهت آموزش مردم هنگام استفاده از طییعت و...ساخته ویا نصب شود.

۲-ازهرخانواده مبلغی به عنوان ورودیه واستفاده از امکانات موجود دریافت شود واین مبلغ درجهت عمران منطقه استفاده شود.

۳-ازچشمه های آب نزدیک  دریاچه، لوله کشی آب به فاصله ای دورتر ازدریاچه انجام پذیرد تا فاضلاب حاصل از شستشوی ظروف وغیره که حاوی مواد شوینده میباشدمستقیما وارد آب دریاچه نشود وزندگی آبزیان را به مخاطره نیندازد.

۴-با توجه به حجم بالای بازدید کننده ودوری مسافت ازشهر های نزدیک وجود یک مرکز درمانی درفصل تابستان با حداقل امکانات میتواند درنجات جان حادثه دیدگان احتمالی موثر باشد.

۵-به علت اینکه مردم جهت برپایی آتش اقدام به استفاده از شاخ وبرگ وگیاهان میکنند فروش زغال با قیمتی مناسب توسط مردم محلی هم میتواند باعث درآمد زایی برای آنها شود وهم ازحجم تخریب جنگل توسط مردم بکاهد.

هرچه بیشتر درسرشت طبیعت اندیشه کردم،ازخلاقیت خالق نیز بیشتر متحیروشگفت زده شدم.