عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان تصریح کرد: قشر دوم از افرادی که زندگی آنها به حیات هامون وابسته است صیادان هستند که صید ماهی و شکار پرندگان مهاجر دریاچه دو منبع مهم تامین معاش این قشر محسوب می‌شود.

به گزارش زیست آنلاین از ایسنا عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان گفت: دریاچه هامون پناهگاه بسیاری از گونه‌های نادر و در خطر انقراض است.

غلامرضا نوری اظهار کرد: این دریاچه مأمن مناسبی برای استقرار آشیانه و تولید مثل انواع مختلف پرندگان مهاجر و بومی است.

وی در ادامه افزود: پوشش گیاهی تالاب نیز مکانی برای مخفی شدن و در امان ماندن پرندگان و پستانداران است و گونه‌هایی از ماهی‌ها برای تخم ریزی، پوشش گیاهی فشرده درون آب را ترجیح داده و هنگام تولید مثل در چنین مکان‌هایی تجمع می‌کنند.

به گفته نوری، صرف‌نظر از اثرات اکولوژیک و زیست محیطی دریاچه هامون بر کل حیات سیستان، معشیت چهار قشر از مردم مستقیماً به دریاچه‌ هامون وابسته است.

وی گفت: گاودارها و دامداران به عنوان نخستین افرادی هستند که حیات زندگی دام‌های آنها به هامون بستگی دارد، به گونه‌ای که هیرمند تقریباً در تمام طول سال تامین کننده علوفه مورد نیاز دام آنهاست.

نوری تصریح کرد: قشر دوم از افرادی که زندگی آنها به حیات هامون وابسته است صیادان هستند که صید ماهی و شکار پرندگان مهاجر دریاچه دو منبع مهم تامین معاش این قشر محسوب می‌شود.

وی هم‌چنین به حصیربافان به عنوان گروه سوم از مردم که زندگی آنها به نوعی به حیات هامون بستگی دارد اشاره کرد و گفت: این افراد در روستاهای کنار دریاچه و بعضاً در تختک‌ها زندگی نموده و با برش نی از نی‌زارها پرده و حصیر می‌بافند و معاش زندگی خود را تامین می‌کنند.

نوری ادامه داد: قشر چهارم عشایر هستند که در مراتع اطراف هامون زندگی کرده و از پوشش گیاهی دریاچه برای تغذیه دام‌های خود استفاده می‌نمایند.

عضو هیات علمی دانشگاه در پایان اظهار گفت: هامون هم‌چنین بر آب و هوای منطقه تاثیر شگرفی دارد. تبخیر از سطح دریاچه سبب افزایش رطوبت و متعادل نمودن دما می‌شود، خصوصاً وجود آب و پوشش گیاهی در زمان وزش بادهای ۱۲۰ روزه تابستان یک کولر طبیعی را ایجاد می‌نماید.