اول خانه‌هایشان کم کم کوچک و کوچکتر شد، کنار آمدند و به بقیه هم جا دادند.

به گزارش زیست آنلاین از ایسنا بعد همان خانه‌های کوچک که هزار نفری در آن نفس می‌کشیدند هم کوچکتر شد، نفس‌هایشان به شماره افتاد، بالا و پایین پریدند، آبشش‌هایشان باز و بسته شد.

 

 

آنهایی که لبه گودال بودند بیرون افتادند و مردند و آنقدر گودال کوچک و خشک شد که دیگر هیچ ماهی زنده‌ای نماند.

 

 

کمی بالاتر گودال دیگری در همین حال و هوا‌ست، ماهی‌هایش بالا و پایین می‌پرند و برای پیدا کردن قطره آب تلاش می‌کنند و شاید سرنوشت ماهی‌های گودال پایینی را که می‌ببیند، نا‌امید می‌شوند و مثل همه حیوان‌هایی که شنیده‌ایم دسته جمعی خودکشی می‌کنند، خودشان را از گودال بیرون پرتاب می‌کنند و نتیجه‌اش می‌شود "هزاران ماهی مرده در مسیر رودخانه نیمه خشک قره سو"‌.

 

 

کمی بالاتر و پایین‌تر موتورپمپ‌ها با صدایی بلند آب‌ها را می‌مکند و با لوله‌ای به جایی می‌کشند، جایی که اگر دنبالش کنی سر از مزارع ذرت در می‌آوری.

 

 

گوش به گوش ذرت کاشته شده و آب‌های قره سو را می‌بلعد، ماهی‌های قره سو را می‌کشد و قورباغه‌هایش را تلف می‌کند.

 

 

این داستان این روزهای رودخانه قره سو ما‌ست، رودخانه‌ای که مادربزرگ می‌گوید روزی با سیلابش خانه‌های مردم را آب برمی‌داشته و امروز شده چند برکه و گودال لجنی که با فاصله خاک ترک خورده خشک از هم جدا شده‌اند.

 

 

رودخانه‌ای که از گاماسیاب می‌آمد و غرب ایران را در می‌نوردید، اول محل دفع فاضلاب‌ها و پساب‌ها شد و بعد به همین فاضلاب‌هایش هم رحم نکردند و آن را پای زمین‌های کشاورزی ‌بردند.

 

 

و حالا مرگ هزاران ماهی در رودخانه قره‌سو کرمانشاه در محدوده انتهای روستای کهریز بدجور توی چشم رسانه‌ها و دوربین‌ها افتاده و انگار می‌خواهند آنقدر نشانش دهند که دیگر خبری از موتور پمپ‌های مکنده در طول مسیر نباشد.

 

 

مدیرکل حفاظت از محیط زیست استان کرمانشاه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کرمانشاه، مرگ ماهی‌ها را تایید می‌کند و می‌گوید: بارها نسبت به وضعیت نامناسب رودخانه قره سو و برداشت‌های بی مورد آب از آن هشدار دادیم، اما مورد توجه قرار نگرفت و امروز خشکی این رودخانه به حدی رسیده که نه تنها ماهی در آن از بین می‌رود، بلکه دیگر آبی برای خود کشاورزان محدوده هم باقی نمانده است.

 

 

مهندس تورج همتی از رودخانه قره سو به عنوان یک کفه خشک یاد می‌کند که چاه‌های مجاز و غیرمجاز با همکاری موتور پمپ‌های فراوان آب آن را کشیده‌اند.

 

 

وی معتقد است: این رودخانه ظرفیت محدودی دارد و پاسخگوی آبیاری این همه زمین کشاورزی نیست.

 

 

به گفته این مسئول، تا زمانی‌که کشاورزی اولویت اصلی باشد و به محیط زیست توجه نشود، شرایط همین خواهد بود.

 

 

همتی ادامه داد: خشکسالی و بحران آب سایر مناطق استان را هم تهدید می‌کند و دیگر رودخانه‌ای وجود ندارد که حتی بخواهیم ماهی‌های باقی مانده قره سو را به آنجا انتقال دهیم.

 

 

مدیر کل حفاظت از محیط زیست کرمانشاه یادآوری می‌کند: تنها کاری که از دست محیط زیست ساخته است، پایش محیط توسط یگان‌های حفاظت و درخواست کمک و همکاری از کشاورزان اطراف است.

 

 

وی اصلاح الگوی کشاورزی را از جمله راهکارهای مقابله با بحران کم آبی دانست و تاکید کرد: به علاوه قرار بود از آب سد گاوشان حق آبه‌ای برای قره سو در نظر گرفته شود که متاسفانه شرکت آب منطقه‌ای به تعهد خود عمل نکرد.

 

 

اما مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان کرمانشاه می‌گوید: قرار نبوده در برنامه‌ای دائم از سد گاوشان آب برای قره سو تامین شود و تنها در یک دوران خاص که هنوز شبکه‌های پایین دستی سد ساخته نشده بود و سد پر بود، بخشی از آب آن وارد قره سو می‌شد.

 

 

کیاست امیریان در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، منطقه کرمانشاه، یادآوری کرد: آب سد گاوشان تنها به اندازه نیاز آب شهر کرمانشاه و آبیاری اراضی تحت تعهدش است و به علاوه حتی اگر آبی از سد گاوشان به قره سو تزریق شود توسط کشاورزان بالادستی مصرف خواهد شد و چیزی به پایین رودخانه نمی‌رسد.

 

 

وی با اشاره به طول ۷۰ کیلومتری رودخانه قره سو، تاکید کرد: آب این رودخانه از دو سراب "روانسر" و "شاه ‌حسین" تامین می‌شود که به دلیل خشکسالی‌های چند سال اخیر و عدم بارندگی شاهد کم آبی رودخانه قره سو هستیم.

 

 

کشاورزان و مسئولین جهاد کشاورزی هم باید جواب بدهند که چرا هنوز محصولات پر مصرف کشت می‌شود و الگوهای کشت تغییری نکرده‌اند.

 

 

و شاید تا همه مسئولین جواب دهند و کارگروه تشکیل دهند و همکاری کنند و مصوبه تصویب کنند و آن را به اجرا برسانند، همه ماهی‌های قره سو مرده‌اند.