عضو هیئت علمی گروه علوم جنگل دانشکده کشاورزی ایلام گفت: امروز زاگرس توان رویشی و خود احیایی را کاملا از دست داده، بطوری که امکان استقرار نهال به سختی امکان‌پذیر می‌شود و در صورت استقرار نیز در اثر فشارهای انسانی از بین خواهد رفت.

به گزارش زیست آنلاین از ایسنا دکتر «جواد میرزایی»، اظهار کرد: مهمترین درد بلوط‌های زاگرس ضعیف شدن رویشگاه و کاهش حاصلخیزی آن طی سالیان گذشته درنتیجه فشار بیش از حد دام به عرصه از طریق چرای بی‌رویه، سوخت، برداشت آب‌های زیرزمینی، زراعت زیراشکوب، برداشت محصولات فرعی و حضور بیش از حد گردشگران اتفاق افتاده است.

 

عضو هیئت علمی گروه علوم جنگل دانشکده کشاورزی ایلام، تصریح کرد: امروز زاگرس توان رویشی و خود احیایی را کاملا از دست داده است، به طوری‌ که امکان استقرار نهال به سختی امکانپذیر می‌شود و در صورت استقرار نیز در اثر چرای دام از بین خواهد رفت.‌

 

میرزایی افزود: امروز با پیر شدن درختان، نهال جدیدی جایگزین نخواهد شد و روز به روز از تراکم درختان کاسته می‌شود.

 

عضو هیئت علمی دانشگاه ایلام با طرح این سوال که اکنون راه حل چیست؟ ادامه داد: مهمترین راهکار، حفاظت وکمک به بهبود شرایط رویشگاه است که برای این کار باید تمام سازمان‌ها و ارگان‌ها هماهنگ شوند تا فشار از روی عرصه‌ها کم شود.

 

وی خاطرنشان کرد: عرصه‌های زاگرس هیچگاه با جنگل‌کاری و کاشت نهال در داخل عرصه احیاء نخواهد شد و تنها با استفاده از حفاظت و جلوگیری از فشار بیش از حد به عرصه می‌توان به احیاء امیدوار بود.