تنها دریا (دریاچه) در روی زمین است که هیچ گیاه یا جانوری در آن زندگی نمی کند و به همین دلیل آن را چنین نامیده اند.

به گزارش زیست آنلاین از جام نیوز، بحرالمیت  در مرز اردن و فلسطین اشغالی و در کرانه باختری رود اردن واقع شده‌است. در برخی منابع از آن با نام دریاچه نمک یاد شده‌است. سواحل اطراف آن پست‌ترین نقطهٔ خشکی‌های زمین است. این دریاچه توسط تعدادی رودخانه تغذیه می شود،اما هیچ رودخانه ای از آن خارج نمی گردد.

 

آب روی سطح این دریاچه در هوای داغ کویر بخار می شود اما نمک موجود در آب باقی می ماند هر چند که هیچ ماهی نمی تواند در این محل زنده بماند اما باکتریها و جلبکها که قدرت مقاومت در مقابل نمک را دارند در این دریاچه یافت می شوند.

 

مقدار نمک این دریاچه از هر دریای دیگری بیشتر است. و چون این املاح حاوی مقادیر زیادی کلرید منیزیم و دیگر مواد سمی هستند، انسان را بیمار می کنند. به سبب وجود همین نمک و مواد سمی، هیچ مواد زنده ای نمی تواند در این دریاچه بماند.


حتی ماهی ها و دیگر موجودات آبزی که از طریق رود اردن به این دریاچه راه می یابند، به محض رسیدن به بحرالمیت می میرند.


طول این دریاچه ۸۰ کیلومتر و پهنای آن بین ۵ تا ۱۸ کیلومتر است. عمق دره ای که بستر این دریاچه را تشکیل می دهد ۹۰۰ متر است. اما سطح آب آن از هر دریای دیگری روی زمین، پایین تر است. سطح دریای مرده حدود ۴۰۰ متر پایین تر از سطح مدیترانه است. خشکی هوا و آفتاب گرم این منطقه سبب می شود که روزی ۲ سانتیمتر از ارتفاع این دریاچه کم (آب بخار) شود.

 

 تبخیر گسترده و ورود دائمی آب شور باعث بالا رفتن شدید غلظت آب و جرم حجمی آن شده‌است، به گونه ای که انسان در این آب شناور می‌ماند.

 البته در زمستان و بهار، کمی به مقدار آب موجود در دریاچه افزوده می شود، اما چون غیر از رود اردن و چند آبراه کوچک دیگر، هیچ رودی به آن وارد نمی شود، همیشه مقدار آب آن کم و غلظت نمکش بسیار زیاد است. در واقع، غلظت نمک و دیگر کانی های محلول در دریای مرده آن قدر بالاست که هیچ چیزی در آن غرق نمی شود- همه چیز روی سطح آن شناور می ماند.