تنوع زیستی فعلی زمین که محصول ۳.۵ میلیارد سال آزمون و خطای تکاملی است، بالاترین تنوع زیستی در تاریخ حیات به شمار می رود اما ممکن است به نقطه اوج خود رسیده باشد.

به گزارش زیست آنلاین به نقل از تارنمای مجله ساینس، در یک تحقیق جدید که در این مجله منتشر شده، گروهی از دانشمندان هشدار می دهند که روند کاهش حیوانات با روزهای اولیه رویداد ششمین انقراض دسته جمعی حیوانات بر روی زمین مطابقت می کند.

از سال۱۵۰۰ میلادی، بیش از ۳۲۰ مهره دار بر روی زمین منقرض شده اند؛ جمعیت گونه های باقی مانده به طور متوسط یک ​​کاهش ۲۵ درصدی را در وفور این جانداران نشان می دهد.

این وضع در مورد حیات حیوانات بی مهره نیز مشابه است.

«رادولف زیرزو» استاد زیست شناسی دانشگاه استنفورد می گوید: در حالی که انقراض های گذشته به واسطه تحولات طبیعی سیاره ای یا حملات فاجعه بار سیارکی صورت گرفته اند اما مرگ خاموش فعلی را می توان با فعالیت های انسانی مرتبط دانست.

در مهره داران، تخمین زده می شود که ۱۶ تا ۳۳ درصد همه گونه ها در سطح جهان در معرض خطر و یا تهدید قرار دارند.

حیوانات بزرگ از جمله فیل ها، کرگدن ها، خرس های قطبی و گونه های بی شمار دیگری در سراسر جهان با بالاترین میزان کاهش روبرو می شوند؛ روندی که با رویدادهای انقراض قبلی مطابقت می کند.

حیوانات بزرگتر، نرخ رشد جمعیتی کمتر و زاد و ولد کمتری دارند؛ آنها برای حفظ جمعیت ماندگار به زیستگاه های بزرگتر نیاز دارند.

اندازه و حجم گوشت این حیوانات، آنها را برای اهداف ساده تر و جذاب تری برای شکار انسان ها تبدیل می کند.

اگر چه این گونه ها درصد نسبتاً کمی از حیوانات در معرض خطر را تشکیل می دهند، اما فقدان آنها اثراتی دارد که می تواند ثبات سایر گونه ها و در برخی موارد حتی سلامت انسان ها را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

برای مثال، محققان در بررسی های قبلی که در کنیا انجام شد، تکه هایی از زمین را از وجود حیوانات بزرگ مانند زرافه، گورخر و فیل ها خالی و مشاهده کردند که اکوسیستم چه واکنشی نسبت به حذف این حیوانات بزرگ نشان می دهد.

این مناطق تقریباً بسرعت مملو از جوندگان شدند. چمن و درختچه ها در این مناطق افزایش یافت و میزان فشردگی خاک کاهش یافت. دانه ها و سرپناه ها راحت تر در دسترس قرار گرفتند و خطر شکار کاهش یافت. در نتیجه، شمار جوندگان دو برابر شد و متعاقب آن وفور انگل های حامل بیماری نیز زیاد شد.

بر اساس این گزارش، جمعیت انسان ها در ۳۵ سال گذشته دو برابر شده است. در این دوره، تعداد حیوانات بی مهرگان- مانند سوسک ها، پروانه ها، عنکبوت ها و کرم ها- تا ۴۵ درصد کاهش یافته است.

در مورد حیوانات بزرگتر، کاهش آنها در درجه نخست ناشی از دست دادن زیستگاه و اختلال آب و هوای جهانی است که این کاهش می تواند در زندگی روزمره ما تأثیر داشته باشد.

برای مثال، گرده افشانی حشرات تقریباً ۷۵ درصد از محصولات غذایی جهان را تشکیل می دهد.

حشرات نقش مهمی را در چرخه تغذیه و تجزیه مواد آلی ایفا می کنند.

محققان با اشاره به اینکه راه حل ها برای این موضوع دشوار است، ابراز امیدواری کردند که بالا بردن آگاهی از انقراض دسته جمعی حیوانات و عواقب آن به یک تغییر سریع و مثبت در محیط زیست کمک کند.