اینجا هنوز چیزهایی دست نخورده و بکر دارد. پس زودتر دست به کار شوید، شاید در سال‌های نه‌چندان دور از این کلبه و این چشم‌انداز هم خبری نباشد

به گزارش زیست آنلاین، این بار سفرمان به سمت دریاچه‌ای است که مسیرش دل و جانمان را می‌برد به سمت سکوتی شیرین. این دریاچه بسیار زیباست و البته برای رسیدن به آن راهی کم و بیش پیچ در پیچ با شیبی تند و در بعضی جاها خاکی را پیش رو داریم.

مسیر این هفته‌ ما دریاچه ولشت است؛ دریاچه‌ای که اگر ۴ ساعت زمان بگذارید (البته از تهران)‌ به آن می‌رسید.

دیدید؛ خیلی هم دور نیست فقط مثل همیشه کمی همت می‌خواهد که اهالی سفر بسیار آن را در خود سراغ دارند!

این بار از مسیر جاده چالوس راهی می‌شویم؛ جاده‌ای که حتی هفته به هفته‌اش هم تغییر را حس می‌کنید.

از مسیرهای پورکان، وینه، ارنگه، خوزنکلا، کوشک‌بالا، آسارا، پل‌خواب، سیرا، ری زمین، گچسر، دیزین، کیاسر، شهرستانک و... ردشدیم و بعد از عبور از مرزن‌آباد و مسافتی ۲ کیلومتری به سمت چالوس، در سمت چپ تابلوی دریاچه را مشاهده کردیم.

اول مسیر احساس می‌کنید که هنوز صدای ماشین‌های جاده در گوشتان می‌پیچد، اما انگار وارد دنیای دیگری می‌شوید؛ دنیایی سرشار از سکوت و پر از درختان با جاده‌ای پیچ در پیچ. تابلوها شما را به تنها هتلی که در آنجا واقع است، هدایت می‌کند./ منبع: جام جم