مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست در امور محیط طبیعی گفت: مشکلی که درباره رودخانه‌های شمال کشور وجود دارد، دفع سموم نباتی در این بسترهاست.

به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایسنا اسماعیل کهرم گفت: به تازگی خبری شنیده‌ام مبنی بر اینکه رودخانه‌های زرجوب و گوهررود در رشت، آلوده‌ترین رودهای جهان هستند.

 

وی اضافه کرد: مشکلی که درباره رودخانه‌های شمال کشور وجود دارد، دفع سموم نباتی در این بسترهاست.

 

کهرم تصریح کرد: متاسفانه کارخانه‌ها و صنایعی که در نزدیکی رودخانه‌ها احداث می‌شوند، برای دفع رایگان پسماندها، فاضلاب صنعتی را در محیط زیست خاصه رودخانه رها می‌کنند.

 

وی خاطرنشان کرد: تدبیری که از سوی دولت در این باره اندیشیده شده، قرار دادن جرایم سنگین برای صاحبان صنایع و فرهنگ سازی رسانه‌ای برای عموم مردم جامعه است. گونه‌های ارزشمند جانوری و گیاهی تالاب انزلی در تهدید آلودگی رودخانه‌های زرجوب و گوهررود رشت قرار دارند.

 

به گزارش ایسنا، مهندس برجی، مدیرکل حفاظت زیست گیلان نیز از وضعیت رودخانه‌های گوهررود و زرجوب رشت ابراز نگرانی کرد و گفت: با وجود آلودگی‌های زیادی که به این رودخانه‌ها وارد می شود قرار گرفتن این رودخانه‌ها در لیست آلوده‌ترین رودخانه‌های جهان عجیب نیست.

 

وی اضافه کرد: رشت از جمعیت بالایی نسبت به وسعت کمی که دارد برخوردار است و تمام فاضلابهای خانگی مردم این شهرستان به رودخانه گوهررود و زرجوب می ریزد بدون اینکه هیچ پیش تصفیه‌ای برای این فاضلاب‌ها وجود داشته باشد.

 

مهندس برجی با اشاره به اینکه تمام این آلودگی‌ها به تالاب انزلی می‌ریزند و گونه‌های ارزشمند جانوری و گیاهی این تالاب بین المللی را مورد تهدید قرار می‌دهند، تصریح کرد: پذیرنده نهایی این آلودگی‌ها دریای خزر است حتی اگر امروز گوهررود و زرجوب را از دست بدهیم خسارت‌های جبران ناپذیری به محیط زیست استان وارد کرده‌ایم لذا بزرگ ترین خدمت دکتر ابتکار به مردم گیلان، گندزدایی دو رودخانه‌ شهر ما (زرجوب و گوهررود) است.

 

دکتر محمدعلی فائق، فعال محیط زیست گیلان نیز درباره آلودگی‌های رودخانه‌های رشت در سایت ره آورد گیل گفت: خوب به یاد دارم روزی را که ابتکار برای سرکشی محیط‌ زیست به رشت آمده بودند، مسئولین شهر هم حضور داشتند، استاد فریدون نوزاد به ایشان پیشنهاد داد که بزرگ‌ترین خدمتی که شما به شهر رشت و مردم آن می‌توانید، هدیه کنید گندزدایی، ساختار محیط‌ زیست دو رودخانه‌ شهر ما (زرجوب و گوهررود) است که امروزه گندآبی در آن به عنوان آب جریان دارد که امیدواریم با اقدامات مجدانه مسئولین، هم‌چون سابق آب صاف و پاک در آن جریان داشته باشد و بتوانیم آبزیان و مخصوصاً کولی را بر روی سفره‌های ما همچون گذشته داشته باشیم.

 

وی اضافه کرد: یاد ایام کودکی و نوجوانی شیرین باد که روزها با پدر به تفرج‌ به باغ سبزه‌میدان و باغ محتشم می‌رفتیم و یا به منزل مرحوم عمیدالسلطان در اول خیابان معلم واقع شده بود، باغ بسیار مصفایی داشت، باغ میکائیل با بستنی‌های خوشمزه‌اش خاطره‌آمیز بود و باغ الله‌وردی که صحبت دوجانبه‌ پدر با زنده‌یاد الله‌وردی از جنگل و میرزا گل می‌گرفت و بعدها دانستم که موضوع از نهضت جنگل و میرزا کوچک‌خان است. هنوز بسیار نکات ناگفته از جنگل و همراهان ناشناخته و افراد شناخته شده ولی رنگ باخته از همراهان صمیم میرزا باقی است که باید به کوشش بزرگان و دوستان گیلان‌شناس ما روشن شود.

 

فائق ادامه داد: به یاد خاطره‌هایی از پدر، وقتی که کریم درشکه‌چی را احضار می‌کرد، می‌دانستم که باید برای تفریح به خارج از شهر رشت برویم. آقا کریم درشکه‌چی بارها به لشت‌نشا، دهات اطراف رشت، از جمله بیجارکن که باغی در آن‌جا داشتیم، در منزل مرحوم محمدعلی بیجارکنی می‌رفتیم، مزارع بیجارکن برای کشت و کار از آب رودخانه‌ زرجوب استفاده می‌کردند. نهار را همیشه با کولی‌(نوعی ماهی کوچک) که از رودخانه‌ زرجوب گرفته می‌شد، خانم زنده‌یاد محمدعلی بیجارکنی کولی را خوشمزه سرخ کرده، برای ناهار می‌خوردیم.

 

وی گفت: یاد رودخانه‌های شهرمان افتادم که روزی روزگاری هر هفته و گاهی هر روزه، کولی (سیاه کولی، کاس کولی) غذای اصلی سفره‌ ناهار ما بود، نمی‌دانم چرا دو رودخانه‌ ما از نظر زیست‌محیطی و آلودگی به جایی رسیده که به جای آن‌که آب گوارا و زلالی در آن جریان داشته باشد، گندآبی با رنگ تیره و بوی تعفن آزاردهنده در آن جریان دارد. امیدواریم با انعکاس این اخبار برطبق قانون شهر و شهرداری توجه مسئولین به ویژه شورای اسلامی شهر، شهردار و مسئولین به آن جلب شود و با همدلی و همکاری شهروندان نجیب رشت، به نتیجه اساسی برسیم.

 

وی تصریح کرد: از شهروندان و مسئولین دلسوز تقاضا داریم فقط حدود نیم ساعت یا حتی شده لحظه‌ای، در محل جریان فاضلاب‌ها به رودخانه‌ گوهررود در مقابل بیمارستان رازی، روی پل حضور پیدا کرده تا ببینید که در این دو رودخانه نه تنها مایعی به عنوان آب صاف و زلال جریان ندارد و بلکه می‌توان گفت تنها فاضلابی بیش نیست.

 

به گزارش ایسنا، به راستی چرا باید این همه زیبایی زیر هزاران خروار لجن مدفون شود. تماشای رودخانه‌های گیلان با این گمان به مثال تماشای عروس شادابی می‌ماند که در کفن پیچیده و برای همیشه در بستر مرگ می خوابد و گورکنان بیل میزنند و خاک بر رخسار زیبایش می‌پاشند و با چنین خیالی هنگامی که از تماشای گوهررود به خانه باز می گردی حس می‌کنی که تشییع جنازه عزیزترین کسانت را دیده‌ای.