پروژه نمک زدایی محدوده حاشیه دریاچه ارومیه به همت کارشناسان مرکز پژوهش های کاربردی سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور و با همکاری مرکز پژوهش های زمین شناسی ارومیه در دریاچه ارومیه در حال اجراست.

به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایرنا غلامرضا فتح آبادی مجری پروژه با همکاری فاطمه کاکوئی (زوج محقق مرکز پژوهش های کاربردی کرج) مرحله یک پروژه نمک زدایی حاشیه دریاچه ارومیه را -که در شورای پژوهشی، تحقیقات و فناوری سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور به تصویب رسیده بود - از روزهای پایانی شهریور ماه امسال به اجرا درآوردند.

 مجری پروژه نمک زدایی محدوده حاشیه دریاچه ارومیه، با بیان این که سطح خشکی های نمکین و شور در منطقه پیرامونی دریاچه افزایش یافته، گفت: با ادامه کاهش سطح آب و خشک شدن کف دریاچه بر اثر وزش بادهای تند و گرم فصل تابستان به مرور اراضی زراعی و مرغوب منطقه آذربایجان شرقی و غربی مانند دشت های ارومیه، تبریز، بناب و مراغه به سمت شور شدن و در نهایت به اکوسیستم کویری پیش می رود. فتح آبادی خاطرنشان کرد: تنفس این ریزگردها (نمکی) باعث مشکلات ریوی خواهد شد و که اگر این روند ادامه یابد و مدیریت زیست محیطی مناسبی در سطح کلان ملی و منطقه ای متوجه این موضوع نشود، بی تردید در بلندمدت باید در انتظار آشفتگی های زیست محیطی زیادی باشیم. این کارشناس با اشاره به این که اگر در سطوح خشک شده دریاچه، کانال هایی مناسب با شیب منطقه حفر شود، بارش های جوی با برخورد با سطح نمکزار باعث حل شدن نمک در آب می شود، تصریح کرد: ضمن بارش، جریان آب به داخل ترانشه انتقال می یابد و در امتداد کانال های طراحی شده به گود ترین منطقه در داخل دریاچه هدایت شده و در نتیجه باعث شستشوی سطح نمکزار می شود. در همین زمینه همکار این پروژه فاطمه کاکوئی معتقد است؛ با کاهش غلظت نمک از سطح خاک، امکان رشد گیاهان هالوفیت فراهم می شود.  وی از هالوفیت ها به عنوان گیاهان نمک دوست یا گیاهان مقاوم به نمک یاد کرد و گفت: گسترش رشد این گیاهان باعث نمک زدایی خاک، کاهش گرد و غبارهای نمکین در منطقه خواهد شد و شرایط مساعدی را برای توسعه مراتع ایجاد خواهد کرد.  گیاهان شورپسند (هالوفیت) حاشیه دریاچه ارومیه ازسوی این محققان جمع آوری و شناسایی شد که این گیاهان بیشتر از خانواده گندمیان و اسفناجیان و همچنین درختچه های تاغ و گز است.