کارشناسان محیط زیست معتقدند که تپه‌های موریانه‌ای می‌توانند به جلوگیری از گسترش بیابان‌ها کمک کنند.

به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایسنا موریانه‌ها اگرچه ممکن است در لیست حشرات مورد علاقه انسان‌ها نباشند اما نتایج مطالعات جدید نشان داده تپه‌های خاکی بزرگی که این حشرات برای ادامه حیات اجتماعی خود می‌سازند برای متوقف کردن روند بیابان‌زایی و جلوگیری از تبدیل اکوسیستم‌های نیمه‌خشک به بیابان، ضروری هستند.

 گرچه در یک تپه موریانه‌ای بزرگ ممکن است بیش از ۵۰ هزار موریانه زندگی کنند ولی داخل آن همیشه تمیز است. این تمیزی به این دلیل است که موریانه‌ها مدفوع خود را به منزله سیمان در ساختن دیواره‌های تپه و اتاقک‌ها بکار می‌برند و لاشه‌ها را نیز می‌خورند و مصرف می‌کنند. نتایج بررسی‌های اخیر آشکار ساخته است که این گنبدها و تپه‌های موریانه‌ساز می‌توانند اقلیم‌های نیمه‌خشک را در برابر تغییرات جوی مقاوم سازند. در مراتع خشک و ساواناها (علف‌زارهای ناحیه‌مدار) یا زمین‌های خشک آفریقا، آمریکای جنوبی و آسیا، تپه‌های موریانه‌ای از طریق تونل‌های داخلی مواد غذایی و رطوبت را در خود ذخیره کرده و اجازه می‌دهند که آب بهتر به درون خاک نفوذ کند. در نتیجه روی این تپه‌ها یا اطراف آنها در اکوسیستم‌هایی که مستعد بیابان شدن هستند، گیاهان شروع به رویش می‌کنند. به گزارش ایسنا به نقل از شبکه اخبار محیط زیست، کارشناسان با توجه به نتایج این مطالعه تاکید دارند که موریانه‌ها سرعت بیابان‌زایی را کُند می‌کنند و برای حفظ رطوبت خاک مفید هستند.