حفظ رویشگاه شش میلیون هکتاری زاگرس به معنی تامین آب برای نیاز شرب مردم کلان‌شهری است که ۱۲ برابر تهران امروز جمعیت دارد. بنابراین اگر زاگرس هیچ کارکردی هم نداشت- که دارد- به تنهایی می‌تواند کابوس تشنگی را از ۱۶۰ میلیون ایرانی امروز و فردا بزداید.

به گزارش زیست آنلاین محمد درویش در دومین کنفرانس ملی مخاطرات محیط زیست زاگرس که امروز در سالن همایش‌های سازمان حفاظت از محیط زیست برگزار شد، افزود: حراست از رویشگاه‌های جنگلی به طور همزمان دو کارکرد مثبت دارد. نخست آنکه سدهای طبیعی زیرزمینی را پر می‌کند که همان اندوخته‌های آبی راهبردی کشور به شمار می‌رود و مهمتر آنکه با کاهش ضریب هرز آب از جابه‌جایی خاک و هدررفت ارزشمندترین ماده حیاتی زمین ممانعت می‌کند و آن را از گزند سیل‌ها می‌رهاند.

 وی افزود: حفظ رویشگاه شش میلیون هکتاری زاگرس به معنی تامین آب برای نیاز شرب مردم کلان‌شهری است که ۱۲ برابر تهران امروز جمعیت دارد. بنابراین اگر زاگرس هیچ کارکردی هم نداشت- که دارد- به تنهایی می‌تواند کابوس تشنگی را از ۱۶۰ میلیون ایرانی امروز و فردا بزداید. مدیر کل آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: تقریباً سرچشمه اغلب رودهای بزرگ و مشهور کشور مانند اروند، کارون، دز، سفیدرود و زاینده‌رود مدیون زاگرس هستند. هنوز بیش از ۶۰ درصد از عشایر و ۱۰ درصد از روستانشینان زاگرسی به اندوخته‌های چوبی زاگرس مانند هیزم یا ذغال نگاه می‌کنند. وی افزود: فشار بی‌امان بر زاگرس سبب شده تا براساس یافته‌های سازمان متولی جنگل‌های کشور ارتفاع متوسط توده‌های جنگلی زاگرس از ۱۲ متر به هشت متر کاهش بیابد و همزمان چتر تاج‌گوش ۷۵ درصد درختان زاگرس به کمتر از ۲۵ درصد برسد. این در حالیست که شاهد خشکید‌گی میلیون‌ها درخت بلوط و بنه در طول یک دهه اخیر هستیم که ناشی از تشدید ریزگردها، کشاورزی در زیر اشکوب و چرای بی‌رویه است. وی تاکید کرد: لازم است تلاش کنیم تا با کاهش وابستگی معیشتی مردم غرب کشور و حمایت واقعی از رونق کسب و کارهای سبز و استحصال انرژی‌های نو به زاگرس کمک کنیم و در این جهت لازم است سرمایه‌های اجتماعی زاگرس را تقویت کنیم. علاوه بر آن نیز نگاه امنیتی و برخوردهای دست و پا گیر دیوان‌سالارانه با تشکل‌های مردم نهاد نداشته باشیم. http://www.isna.ir/fa/news/۹۳۱۲۱۴۰۸۵۲۰