کمپانی فرانسوی «Engie SA» قصد دارد با همکاری دانشگاه نانیانگ سنگاپور و کمپانی فرانسوی «Schneider Electric SE»، یک شبکه برق محلی مستقل را در جزیره «سِماکو» طراحی کند که کاربرد گاز هیدروژن را، در تبدیل انرژی حاصل از صفحات خورشیدی و توربین های بادی به سوخت قابل ذخیره سازی، نشان می دهد.

کاهش قیمت انرژی حاصل از نور خورشید و باد در سال های اخیر، باعث شده انرژی های تجدیدپذیر هر روز سهم بیشتری از صنعت تولید برق را از آن خود کنند. این امر باعث شده مسئله ذخیره سازی انرژی اهمیت ویژه ای پیدا کند، چرا که باتری های موجود در کوتاه مدت عملکرد خوبی دارند اما برای بلند مدت، هیدروژن پتانسیل بیشتری از خود نشان می دهد.
الکتریسیته بخش مهمی از هزینه فرآیند تولید هیدروژن را به خود اختصاص می دهد؛ در نتیجه، دسترسی به الکتریسیته ارزان و پیشرفت فناوری الکترولیز، برای افزایش جذابیت های اقتصادی هیدروژن حیاتی هستند. مهمترین چالش پیش روی تجاری سازی طرح مورد بحث، فرآیند پر هزینه الکترولیز است.
 

فرآیند ذخیره سازی با استفاده از هیدروژن شامل سه مرحله می شود:


•شکافتن مولکول های آب با استفاده از الکتریسیته 
•تقسیم آن ها به هیدروژن و اکسیژن از طریق فرآیند «الکترولیز»، ذخیره هیدروژن در مخازن مخصوص
•و در نهایت پمپاژ گاز هیدروژن به سلول های سوختی برای تولید برق
پروژه سِماکو، در واقع طرح یک ریز شبکه تامین برق است که با استفاده از انرژی خورشیدی، باد، امواج و دیزل، در کنار ذخیره سازی آن از طریق هیدروژن، الکتریسیته مورد نیاز جوامعی که در جزیره ها زندگی کرده و به شبکه برق مرکزی دسترسی ندارند را تامین می کند. این شبکه پاییز امسال به بهره برداری رسیده و امکانات ذخیره سازی هیدروژنی هم سال آینده به آن اضافه خواهند شد.
 

 

منبع: انجمن انرژی های تجدید پذیر