به گفته کارشناسان محیط زیست در مناطق خشکی بالاترین سطح تنوع زیستی در زیر زمین وجود دارد و حفاظت از آنها برای امنیت آب و غذا ضروری است.

 اگرچه حفظ کرم‌ها، حشرات و باکتری‌های موجود در خاک از اولویت‌های موضوعی در رابطه با حفاظت از طبیعت محسوب نمی‌شوند اما حفظ این تنوع زیستی بالا که در زیر زمین در مناطق خشکی وجود دارد برای حفظ سلامت خاک و امنیت آب و غذا ضروری است.

همزمان با هفدهم ژوئن و "روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی و خشکسالی" بر اهمیت حفظ تنوع زیستی خاک و مقاوم ساختن آن در برابر خشکسالی و دیگر تهدیدها و جلوگیری از بیابان زایی تاکید شده است.

بیابان زایی به تحلیل رفتن مناطق خشک و نیمه خشک گفته می‌شود که در اصل از فعالیت‌های بشر و تغییرات اقلیمی بوجود می‌آید. همچنین بیابان زایی به مفهوم گسترش پیدا کردن صحراهای موجود نیست.

در واقع بیابان زایی به این دلیل رخ می‌دهد که اکوسیستم‌های خشکی که بیش از یک سوم مناطق خشکی در جهان را شامل می‌شوند به شدت در برابر استفاده نامناسب و بیش از حد از خشکی، آسیب‌پذیر هستند.

فقر، عدم ثبات سیاسی، جنگل زدایی و روش‌های نامناسب آبیاری می‌توانند بازدهی خشکی را متزلزل کنند.

بیش از ۲۵۰ میلیون نفر به طور مستقیم تحت تاثیر پیامدهای بیابان زایی قرار دارند و حدود یک میلیارد نفر در ۱۰۰ کشور در معرض خطر قرار دارند. این افراد شامل بسیاری از فقیرترین و در حاشیه ترین شهروندان می‌شوند.

روز جهانی مقابله با خشکسالی و بیابان زایی که در سال با هدف ارتقاء آگاهی عمومی از اقدامات بین‌المللی برای مقابله با بیابان زایی برگزار می‌شود به افراد یادآوری می‌کند که تحلیل رفتن مناطق خشکی از طریق همکاری و مشارکت جمعی قابل حل است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ملل متحد، امسال همزمان با روز جهانی مقابله با خشکسالی و بیابان زایی ارتباط بین مهاجرت و تحلیل رفتن مناطق خشکی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین در میان عوامل مختلف فاکتورهایی چون فرسایش محیط زیستی، ناامنی غذایی و فقر از دلایل مهاجرت و چالش‌های رشد و توسعه هستند.

 

منبع: ایسنا