وسایل نقلیه برقی بیشتر، به معنای هوای پاک‌تر و خیابان‌های آرام‌تر است اما این به معنای کوچک‌تر شدن شبکه توزیع سوخت و کمتر شدن مالیات دریافتی که وارد خزانه می‌شود نیز هست.

وسایل نقلیه برقی بیشتر، به معنای هوای پاک‌تر و خیابان‌های آرام‌تر است اما این به معنای کوچک‌تر شدن شبکه توزیع سوخت و کمتر شدن مالیات دریافتی که وارد خزانه می‌شود نیز هست.

 اگر رویکرد انگلستان به طور اساسی به سمت خودروهای برقی تغییر کند، خیابان‌ها آرام‌تر خواهد شد، هوا تمیزتر می‌شود، مردم زمان کمتری را در پمپ بنزین‌ها صرف می‌کنند و حتی ممکن است کارخانه‌های اتومبیل‌سازی به سواحل کشور بازگردانده شوند.

اما رواج گسترده وسایل نقلیه‌ای که با باتری کار می‌کنند، بدون چالش هم نخواهد بود. گرایش گسترده به ماشین‌های برقی می‌تواند مشکلاتی برای شبکه نیرو به‌وجود آورد. این بدان معناست که جاده‌ها پر از جایگاه‌های شارژ باتری می‌شود؛ این می‌تواند خلاء بزرگی در درآمدهای عمومی به وجود بیاورد چون مالیات سوخت کم می‌شود.

با وجود ۹۰ هزار ماشین کاملا برقی و هیبریدی در جاده‌های انگلیس، باید چنین ریسک‌ها و مزایایی به دقت بررسی شود.

اما این هفته تغییرات بزرگی اعلام شد. چهارشنبه گذشته ولوو اعلام کرد که کار تولید ماشین‌های برقی و هیبریدی را از سال ۲۰۱۹ آغاز خواهد کرد و تنها یک روز بعد، دولت جدید امانوئل مکرون اعلام کرد که فرانسه سال ۲۰۴۰ تولید ماشین‌های بنزینی و گازوئیلی را متوقف خواهد کرد. سفر با وسایل نقلیه شارژی ممکن است زودتر از چیزی که قبلا تصور می‌شد، اتفاق بیفتد.

بنا بر تحقیقی که این هفته توسط Bloomberg New Energy Finance منتشر شد، سهم ماشین‌های تمام برقی جدید که در بریتانیا فروخته می‌شود، تا سال ۲۰۳۰ به یک دوازدهم کل ماشین‌ها می‌رسد در حالی که اکنون این رقم یکی از هر ۲۰۰ ماشین است. افزایش ماشین‌های برقی باید با ساخت هزاران ایستگاه شارژ باتری همراه باشد.

در حال حاضر، حدود ۴ هزار ایستگاه عمومی با ۱۳ هزار پریز وجود دارد. یک پنجم از این ۱۳ هزار پریز، شارژ سریع انجام می‌دهد که یک نیسان لیف، پرفروش‌ترین ماشین تمام برقی در بریتانیا را نیم ساعته شارژ می‌کند.

برنامه‌ریزی شده که تا سال ۲۰۲۵ تعداد سوکت‌ها به ۸۰ هزار برسد؛ در حال حاضر هشت هزار و ۴۷۶ جایگاه بنزین درسراسر انگلستان وجود دارد که بیشتر آنها دارای چند پمپ هستند اما پر کردن باک به جای چند ساعت، چند دقیقه طول می‌کشد.

تعداد زیادی از این ایستگاه‌های شارژ، در سوپرمارکت‌ها، ایستگاه‌های راه آهن و پارکینگ‌های چند طبقه خواهد بود.

شرکت نیسان معتقد است برای زیرساخت‌های تازه، جای زیادی وجود دارد. گرت دانسمور مدیر اتومبیل‌های برقی در نیسان اروپا می‌گوید وجود ایستگاه‌های شارژ در همه جا به معنای این است که شارژ کردن آسان به یک امر عادی تبدیل می‌شود.

وی اضافه می‌کند: "شما می‌توانید هر زمان که از ماشین خود استفاده نمی‌کنید- که ۹۵ درصد اوقات اینچنین است- آن را شارژ کنید. به علاوه نیاز به جای زیادی هم ندارد چون تنها یک پریز است".

مساله بزرگ دیگر درباره انقلاب ماشین‌های برقی، مربوط به منبع تامین برق است. در اوایل امسال، وزیران مربوطه اعلام کردند که ماشین‌های شارژی حتی با وجود تعداد اندک در حال فشار آوردن بر شبکه توزیع برق هستند. یک مرکز مطالعاتی اعلام کرد که وجود تنها ۶ خودروی برقی در یک منطقه کافی است که منجر به افت ولتاژ یا قطع برق شود.

به‌گفته اپراتورهایی که شبکه‌های محلی توزیع برق را در اختیار دارند، هنوز چنین مراکزی برای ماشین‌های برقی در مناطق مهم طراحی نشده اما در حال ساخت است.

شرکت SSEN که در جنوب انگلیس و اسکاتلند دارای شبکه توزیع برق است، دریافته است که اگر ۴۰ درصد از مشترکان در یک مدار بخواهند باطری ماشین خود را در خانه شارژ کنند، این شرکت مجبور است یک سوم از شبکه توزیع برق خود را به‌روز رسانی کند.

متخصصان توافق نظر دارند که مشکل اصلی، نیاز به افزایش ظرفیت بسیار زیاد شبکه برق نیست بلکه مشکل از جایی شروع می‌شود که صاحبان ماشین‌های برقی بخواهند در یک زمان ماشین‌های خود را شارژ کنند؛ مثلا ساعت ۹ صبح در اداره یا ۶ عصر هنگام بازگشت به خانه.

از سوی دیگر، با شتاب گرفتن استفاده از ماشین‌های برقی، دولت هم باید راه‌های هوشمندانه‌تری برای گرفتن مالیات بیابد. در سال ۲۰۱۵-۲۰۱۶ در حدود ۲۷ میلیارد پوند از طریق مالیات سوخت، وارد خزانه انگلیس شد که سه برابر میزان مالیات دریافتی از توتون است. اگر تنها ۸ درصد از صاحبان ماشین‌ها در سال ۲۰۳۰ دیگر مالیاتی برای بنزین و گازوئیل ندهند، درآمدهای عمومی دچار افت اساسی می‌شود.

صاحبان پمپ بنزین‌ها هم مورد توجه بوده‌اند؛ نهاد اعتباری مودیز این هفته اعلام کرد که کاهش تقاضای سوخت بر اثر افزایش تعداد ماشین‌های برقی، تاثیر اقتصادی منفی بر شرکت‌های توزیع سوخت، از جمله پمپ بنزین‌های زنجیره‌ای تسکو و موریسون داشته است.

اما از نظر مک کراچر تاثیر کلی این صنعت بر اقتصاد انگلستان مثبت خواهد بود. "کارخانه جدید در کاونتری که تاکسی‌های سیاه برقی (TX۵) می‌سازد یکی از نخستین کارخانه‌ها در بریتانیا است. فکر می‌کنم دوران پسابرگزیت فرصتی است برای کشور تا به عنوان یک استراتژی صنعتی وارد این حوزه شود و آن را با جدیت دنبال کند".

 

منبع: ایانا