بر اساس یک تحقیق تازه در آمریکا، کشت گیاه پوششی تریکاله در فصل پاییز می‌تواند به حفظ مواد مغذی خاک کمک کند و سودآوری خوبی برای کشاوران داشته باشد.

شاورزی کاری دارای ریسک است. کشاورز باید با توجه به واقعیت محدودیت زمان و حفظ سلامت محیط زیست، کیفیت و میزان محصول را به حداکثر ممکن برساند. یافتن ترکیب مناسب محصولات، بخشی از این قمار است که برای استمرار تامین معاش کشاورز ضروری است.

تریکاله یک محصول پوششی زمستانی است که مزایای بسیاری دارد. یک تحقیق ۱۵ ساله در ایالت نیویورک مشخص کرد که تریکاله برای زمین کشاورزی و همچنین از نظر منفعت مالی کشاورزان و نیز رژیم غذایی گاوها مفید است.

تام کیلسر که مشاور خصوصی در زمینه سیستم‌های پیشرفته کشاورزی است و با همکاری دانشگاه کورنل دست به این تحقیق زده است، می‌گوید: "تحقیقات صورت گرفته مثل یک گلوله کامواست. ما مدت‌هاست که در حال پیدا کردن سررشته هستیم و هر چه پیشتر می‌رویم به یافته‌های بهتری دست پیدا می‌کنیم".

تریکاله بیشتر به عنوان علوفه برای دام‌ها استفاده می‌شود اما شما آن را در فهرست ترکیبات غلات صبحانه نیز می‌بینید. این گیاه هم محصول زیادی می‌دهد و هم در برابر سرما مقاومت بالایی دارد. قابلیت تحمل سرما در طول فصل زمستان و بازدهی بالا، این گیاه را متمایز می‌سازد.

در فصل پاییز بسیاری از زمین‌ها، حاوی کود نیتروژن هستند که از زمان رشد محصول تابستانی باقی مانده است. کود یا کمپوست افزوده شده در طول ماه‌های گرم، به آزاد کردن نیتروژن ادامه می‌دهد تا زمانی که بر اثر سرما این فرآیند کند می‌شود. زمین‌هایی که بیکار رها شوند، این نیتروژن را در هوا آزاد می‌کنند و آن را از دست می‌دهند یا بدتر، جریان طبیعی آب به داخل یا خارج زمین این نیتروژن را از بین می‌برد. ورود نیتروژن به آب، کیفیت آن را پایین می‌آورد و باعث رشد جلبک‌ها می‌شود. چون جلبک‌ها اکسیژن آب را از بین می‌برند، دیگر موجودات آبزی نمی‌توانند به حیات خود ادامه دهند. ایجاد یک منطقه مرده، پایان غمناک این فرآیند است. این امر برای محیط زیست و کشاورزانی که به آن وابسته هستند، فقدان بزرگی است.

کیلسر می‌گوید: "هر زمان که مواد غذایی خاک را از دست می‌دهیم، این پول است که از مزرعه خارج می‌شود". او پیشنهاد می‌کند که نیتروژن در محل حفظ شود. او می‌گوید: "با کاشت تریکاله در زمستان قادریم نیتروژن را حفظ کنیم". هدف او این است که با کاشت تریکاله در فاصله بین برداشت در تابستان تا فرا رسیدن سرمای سخت زمستان، تا حد ممکن به تولید محصول بپردازد. در واقع، کیلسر دریافته است که افزودن مقدار اضافه کود در پاییز، کارایی این فرآیند را بیشتر می‌کند زیرا باعث جهش رشد تریکاله پیش از فصل سرد می‌شود.

اوبا اشاره به تریکاله‌های سرسبز در یک مزرعه زمستانی می‌گوید: "چیزی که خواهیم داشت ذخیره کود است". تریکاله تازه، نیتروژن باقیمانده از کشت قبلی و نیز کود افزوده شده بعدی را جذب می‌کند. تحقیق او نشان می‌دهد که این کار از ورود ۲۵ تا ۳۰ کیلوگرم نیتروژن به آبراهه‌ها جلوگیری می‌کند.

در منطقه‌ای که او کار می‌کند یعنی در آلبانی در ایالت نیویورک، کاشت گیاه پوششی تریکاله پیش از ماه سپتامبر بسیار مهم است. کاشت این گیاه در ماه اکتوبر فرصت رشد کافی به گیاه نمی‌دهد و مواد مغذی خاک از بین می‌رود.

رشد تریکاله در فصل پاییز مزیت دیگری هم دارد: سلامت خاک. ریشه‌های تریکاله سفت و سخت هستند و در طی زمستان‌های سخت و ماه‌های بهار، خاک را در جای خود ثابت نگه می‌دارند. به علاوه وقتی ریشه‌ها و بوته تریکاله در زمین رها شوند، تبدیل به کمپوست می‌شوند. این امر مواد مغذی ارگانیک بیشتری را وارد خاک می‌کند.

جذابیت دیگر برای کشاورزان سود مالی است. کیلسر می‌گوید: "بیشتر کشت‌های پوششی برای تثبیت و نگهداری در فصل بهار هزینه‌بر هستند و سود فوری برای کشاورز ندارند. اما تریکاله علاوه بر اینکه تمام مزایای کشت پوششی را دارد، در بهار با محصول‌دهی علوفه، برای کشاورز بازگشت سرمایه دارد. این امر می‌تواند در صورتی که محصول تابستانی بر اثر پدیده‌ای مثل خشکسالی در تابستان دچار افت شده باشد، خسارت مالی کشاورزان را کاهش دهد.

کیلسر همچنین در مورد اثر اللوپاتیک تریکاله هشدار می‌دهد. این اصطلاح به معنای مواد شیمیایی طبیعی است که گیاه آزاد می‌کند و مانع از رشد دیگر گیاهان می‌شود. برخی این پدیده را سلاح گیاهان خوانده‌اند؛ البته همه گیاهان از این قابلیت برخوردار نیستند اما تریکاله این قابلیت را دارد.

تریکاله مواد شیمیایی طبیعی خود را در خاک آزاد می‌کند تا از شر گیاهان رقیب خلاص شود. نتیجه این می‌شود که گیاهانی مانند ذرت خوشه‌ای، تیف و برخی علف‌های فصل سرد، همچنین برخی علف‌های هرز، یا اصلا رشد نمی‌کنند یا به‌طور ضعیف رشد می‌کنند. اما کیلسر دریافت که کشت این غلات بین ردیف‌های تریکاله می‌تواند موفقیت آمیز باشد. حبوبات از جمله سویا و نیز یونجه تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند و می‌توان آنها را مستقیما در پوشال تریکاله برداشت شده کاشت.

کیلسر همچنان به تحقیقات خود ادامه می‌دهد؛ زمستان گذشته دو تا از سه مزرعه تحقیقاتی وی مهمان‌های ناخوانده‌ای داشتند: گله گوزن‌ها که کل محصول را از بین بردند. اما زمستان آینده در صورتی که گوزن‌ها اجازه دهند وی به تکمیل تحقیقات خود ادامه خواهد داد.

 

منبع: ایانا