یک بوم شناس (Ecologist) پیشنهاد داده دانش‌آموزان پس از اتمام دوران تحصیل و پیش از ورود به دانشگاه، مجبور باشند یک سال به نوعی سربازی برای محیط زیست بروند، بر روی زمین کار کنند، پرچین بکشند، دیوار سنگی بسازند، میوه برداشت کنند، علف های هرز را بکنند.

در کل بتوانند با گوشت و پوستشان درک کنند غذا از کجا می‌آید و چطور پرورش می‌یابد. با این روش احتمالاً آنها روش‌های مصرفی نامناسب را در خود تصحیح خواهند کرد؛ همچنین جوامع روستایی از حضور نیروی کار فراوان بهره خواهد برد و کشت و صنعت رونق خواهد گرفت. 

به این ترتیب این سربازان هم می توانند بخشی از هزینه تحصیل خود را کسب کنند و این حضور در طبیعت برای سلامت جسمی، روحی و روانی‌شان نیز بسیار مفید خواهد بود.

علاوه بر این حضور جمعی و همکاری و همراهی برای منافع عام المنفعه، روحیه جمع‌گرایی را در آنان پرورش می‌دهد؛ مهمتر از همه با طبیعت ارتباط خواهند گرفت و یاد می‌گیرند طبیعت را دوست بدارند، چرا که تا وقتی چیزی را دوست نداشته باشیم برای حفظش تلاش نخواهیم کرد.

 

منبع: انجمن صنایع خوراک دام و طیور