به گزارش زیست آنلاین، بحث در خصوص نحوه تامین مواد اولیه لازم یا سوخت لازم برای نیروگاههای بیومس همیشه محل تردید توسعه این نیروگاهها بوده است. حتی گسترش استفاده از بیومس گاه با الزامات زیست محیطی هم سازگاری ندارد.
تاکانوبو آیکاوا، محقق ارشد در انجمن انرژیهای تجدیدپذیر ژاپن میگوید در مقابل تولید جهانی ۲۴ میلیون تن خرده چوب، پروژههایی که تاکنون به تصویب رسیدهاند و به طور کلی از سوخت چوب استفاده میکنند چیزی حدود بیش از ۶۰ میلیون تن خرده چوب نیاز خواهند داشت. دیگر سوختها مثل درختان خشک یا پوست هسته پالم وارداتی از اندونزی و مالزی هم نمیتوان کمبود موجود را پر نماید. به گفته آیکاوا، «در این صورت با برنامههایی که کره جنوبی و چین برای توسعه سوخت بیومس دارند، به دست اوردن سوخت بسیار مشکل خواهد بود».
نیروگاههای بیومس، انرژی را از طریق سوزاندن سوخت و انتشار دیاکسید کربن به اتمسفر به دست میآورند. از انجایی که این نیروگاهها دوباره CO۲ را جذب میکنند بنابراین به عنوان انرژیهای تجدیدپذیر طبقه بندی میشوند.
مثل انرژیهای خورشیدی در مورد بیومس هم به یکباره جهش ناگهانی در تولید رخ داد و بعد از قوانین مربوط به خرید تظمینی برق این گسترش تولید بیومس هم بیشتر شد.
و نیز مثل همان اتفاقی که در مورد انرژی خورشیدی رخ داد، شرکتهایی در ابتدا توانستند مجوز خرید تضمینی برق را به مدت ۲۰ سال دریافت کنند اما شرکتهای دیگر که بعدها به تولید این نوع سوخت مشغول شدند نتوانستند این مجوزها را به دست اورند. از سال ۲۰۱۲، نرخ خرید تضمینی برق تقریبا به نصف کاهش یافته است و توسعه ناگهانی این بخش را در مسیر یک پرتگاه قرار داده است.
ژاپن میخواهد انرژیهای تجدیدپذیر ۲۲ تا ۲۴ درصد تقاضای انرژی این کشور را تا سال ۲۰۳۰ برآورد کند. در عرض چهار سال انرژی خورشیدی توانست حدود ۷ برابر افزایش یابد اما ساخت پروژههای جدید به دلیل حذف قانون خرید تضمینی برق کاهش یافت و حتی باعث ورشکستگی بسیاری از شرکتهای کوچک انرژی شد.
قرار است بیومس تا سال ۲۰۳۰ تا حدود ۴.۶ درصد ظرفیت تولید برق تجدیدپذیر ژاپن را از آن خود کند. با نیروگاههایی که قبل از سال ۲۰۱۲ ساخته شد این ظرفیت در سال ۲۰۱۴ به ۱.۵ درصد رسید.
با این حال کارشناسان بر این باورند که موانع ورود به بازار باعث خواهد شد نیروگاههای جدید ساخته نشوند.