مشاور سابق رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: ما سال‌های سال است فریاد زده و التماس می‌کنیم تا اجازه استخدام حداقل ۱۰۰۰ محیط‌بان را بدهند، اما تاکنون این اتفاق نیز نیافتاده است.

 به گزارش زیست آنلاین، اسماعیل کهرم در نشست «خانه سیاه است؟» که سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی مشهد در دانشکده منابع طبیعی و محیط‌زیست دانشگاه فردوسی مشهد برگزار کرد، با بیان اینکه اوضاع محیط‌ زیست کشور بسیار تاریک است، اظهارکرد: لایحه افزایش معیشت محیط‌بانان تهیه شده و یک‌سال است که در انتظار ارائه به مجلس به سر می‌برد. 

کهرم افزود:بر اساس تحقیق یکی از دانشجویان من در دانشگاه تهران، ۶ نفر از هر ۱۰ نفر نمی‌دانستند محیط‌بان چه کسی است. محیط‌بان کسی است که ۲ تا ۳ هفته از ماه را در یک پاسگاه در دورافتاده‌ترین نقاط ایران سپری می‌کند. برخی از دوستان محیط‌بان ما می‌گفتند که بچه‌های ما به دنیا می‌آیند، به دبستان، دبیرستان و دانشگاه می‌روند و ما خبردار نمی‌شویم و همسران ما هستند که خانواده را می‌چرخانند و فرزندانمان عروس و داماد می‌شوند و می‌روند و ما بی‌خبریم. این‌ها عشق دارند و تمام زندگیشان حفاظت از محیط‌زیست است با این وجود با حداقل معیشت زندگی می‌کنند.

وی در ادامه گفت: در حال حاضر، یک محیط‌بان دیپلمه با ۱۵ سال سابقه، کم‌تر از یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان حقوق دریافت می‌کند. یکی از محیط‌بانان با من درد دل می‌کرد و می‌گفت من حتی پول ندارم از کرج به پارک خان‌توران در شاهرود بروم.

مشاور سابق رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست با بیان اینکه «با کمال تأسف دولت کمکی به معیشت محیط‌بانان نکرد»، افزود: با این حال در سخنرانی‌ها دولت همواره خود را دولتی محیط‌زیستی و زیست‌محیطی اعلام می‌کند که «دو صد گفته چون نیم‌کردار نیست».

وی با تأکید بر اینکه «ما از آقای روحانی متوقع و گله‌مندیم و این دولت باید فکری به حال محیط‌زیست کند»، گفت: بچه‌های محیط‌زیست مظلوم و محروم‌اند. سازمان حفاظت از محیط‌زیست از نظر پرسنل، بودجه، وسایل و تجهیزات در مضیقه است. برای نمونه یک پارک با بیش از یک میلیون هکتار تنها دو خودروی لندرور و شش پرسنل دارد که شب‌ و روز می‌دوند و مصیبت عظماست اگر به آن‌ها خبر دهند یک نفر به منطقه شما آمد، شکار زد و رفت. محیط‌بانان حیات وحش و طبیعتی که در اختیارشان گذاشته شده است را مثل وجود و ناموس خود می‌دانند و دوست دارند از آن حفاظت کنند، اما با چه؟

این استاد محیط زیست ادامه داد: ما حتی یک هلی‌کوپتر نداریم که در منطقه گشت بزند تا در صورت مشاهده آتش‌سوزی،گزارش دهد تا زودتر اطفاء شود. ما در گذشته در برخی از نقاط اسب داشتیم که بسیار خوب بود و محیط‌بانان در مناطق صعب‌العبور با اسب گشت می‌زدند، اسب‌ها را از ما گرفتند و جای آن چه دادند؟ لندروری که هر روز خراب و در تعمیرگاه است یا حتی گاهی پول بنزین آن را نداریم که بچه‌ها را به مأموریت بفرستیم.

این فعال محیط‌ زیست با گلایه از رفتار مردم با محیط‌ زیست گفت: روزگاری جنگل ابر و روستای ابر پاک‌ترین نقاط بودند اما به محض اینکه درِ آن به روی توریست‌ها باز شد، آمدند و ریختند و اکنون تا مچ پا و فراتر از آن توی زباله می‌روی و اهالی روستای ابر از مرحوم اینانلو- هنرمند و فعال محیط‌زیست- گله می‌کردند که تو ما را به دنیا و جهان و مردم ایران معرفی کردی و توریست‌ها آمدند و این کار را کردند.

وی افزود: این‌ها نقص‌های ماست که باید گفته شود و ما از خودمان گله می‌کنیم. ما عاشق مردم هستیم و خدای‌نکرده برای تحقیر ملت هم نیامده‌ایم و مردم را دوست داریم، اما این واقعیت است و باید این مسائل را بگوییم.

کهرم با بیان اینکه «رفتار ما با طبیعت درست نیست»، تصریح کرد: یک روز درهای پارک ملی گلستان را به روی مردم باز کردیم و در هر اتومبیلی که به آن‌جا آمده بود دیدیم، داخل آن قلمه، شاخه و بوته از نادرترین گیاهان را یافتیم که کنده بودند تا به خانه‌هایشان ببرند.

به گزارش ایسنا، وی اضافه کرد: با این وجود اگر من امیدوار هستم و دلم خوش است، به دلیل این است که طبیعت می‌تواند خودش را ترمیم کند. طبیعت بزرگوار و بخشنده است و می‌تواند سازگاری کند.