يكي از مهمترين قسمت‌هاي تكنولوژي حفاري دوراني، گل حفاري است.

به گزارش زیست آنلاین، عمده وظايف عمومي گل حفاري عبارت است از: روانسازی عمل حفاری، انتقال مواد کنده شده به سطح زمین و کنترل فشار چاه حفاری. گل های حفاری به سه گروه: پایه آبی (Water Base Mud) یا WBM، پایه روغنی (Oil Base Mud) یا OBM و پایه سنتزی (Synthetic Base Mud) یا SBM تقسیم می شوند. به گروه اول فاز پایه آبی (WBF) و به گروههای دیگر، فاز پایه غیر آبی (NAF) اتلاق می شود.

پس از پایان هر دوره حفاری، مقداری گل حفاری باقی می ماند که معمولاً دور ریز می گردد. حجم این ضایعات حدود ۱۵۰ الی ۵۰۰ متر مکعب می باشد که بسته به عمق چاه و نوع سازند تعیین می گردد.

وجود فلزات سنگین نظیر باریم _که در باریت موجود است_ ، کروم، آلومینیوم، روی، کادمیم و همچنین غلظت بالای مواد معلق و نمک ها موجب گردیده که تخلیه مایعات حاصل از گل حفاری به اطراف دکل حفاری _چه در خشکی و چه در دریا_ باعث آلودگی شدید محیط زیست گردد.

دستگاههای مختلفی نظیر :  Shakers، Hydrocyclones و Centrifuges و نیز روشهای مختلفی نظیر Cutting Dryers، Thermal desorption، Cutting Re-Injection و... جهت تصفیه این پساب ونیز مدیریت دفع آن وجود دارد.