اغلب از بیوپلاستیک‌ها به عنوان دوستدار محیط زیست یاد می‌شود، اما آیا این صرفاً تبلیغات است؟ تاکنون بیش از ۹ میلیون تن پلاستیک در جهان تولید شده است. بخش اعظمی از آن‌ها به دلیل زمان تجزیه طولانی و بقایای مواد شیمیایی سمی باعث آلودگی اقیانوس‌ها، محیط زیست و خاک شده‌اند و تنها ۹ درصد از آن‌ها وارد چرخه بازیافت شده‌اند.

به گزارش زیست آنلاین،  پلاستیک‌های سنتی از مواد خام بر پایه نفت ساخته می‌شوند در حالی‌که در تولید برخی بیوپلاستیک‌ها از ترکیب مواد نفتی و مواد تجزیه پذیر استفاده شده‌ است، که از مزایا آن می‌توان به کاهش استفاده از نفت، میزان کربن کمتر، تجزیه سریعتر و سمیت کمتر اشاره کرد. 

 صنایع بسته بندی، تولید کالاهای یکبار‌مصرف نظیر بطری، کیسه و موارد غیر یکبارمصرف مانند لوله‌های پلاستیکی، ایمپلنت‌های پزشکی و غیره مثال‌های اندکی از کاربرد وسیع بیوپلاستیک‌ها است. به طور‌کلی دو نوع عمده بیوپلاستیک‌ با اسامی PLA (پلی آکتیک اسید) و PHA (پلی هیدروکسی آلکانوات) وجود دارد. از نشاسته ذرت، کاسار و نیشکر که حاوی زنجیره‌های بلند مولکول‌های کربن مشابه با زنجیره کربنی پلاستیک‌ها هستند طی پروسه طولانی PLA تولید می‌شود. این نوع در صنایع مختلف مانند نساجی، خودروسازی، فوم و بسته‌بندی به کار می‌رود. PHA به صورت گرانول‌های ذخیره‌ای توسط میکروارگانیسم‌ها از مواد آلی در محیط غنی از کربن تولید می‌شود و اغلب کاربرد‌های پزشکی مانند نخ بخیه، صفحات استخوان و بسته‌بندی مواد غذایی دارد.

 علی‌رغم مزایا فراوان و کاربرد‌های گسترده، بیوپلاستیک‌ها دارای معایبی هستند. از آن جمله می‌توان ؛

۱ مقادیر بالاتری از آلاینده‌ها مانند آفت‌کش‌ها و کودهای شیمیایی که در مرحله کاشت محصولات کشاورزی و همچنین مواد شیمیایی مورد نیاز در فرآیند تبدیل مواد آلی به بیوپلاستیک مصرف می‌شود.

۲ عدم وجود زیرساخت‌های مناسب جهت تجزیه صحیح آن‌ها و در نتیجه آزاد‌سازی بیشترگاز گلخانه‌ای متان که به مراتب اثرات قوی‌تری از CO۲ دارد.

۳ آلوده‌سازی زیرساخت‌های بازیافت زباله در صورت عدم تفکیک اصولی آن‌ها از پلاستیک‌های سنتی.

۴رقابت تولید مواد خام بیوپلاستیک با تولید غذا برای انسان به دلیل استفاده مشترک از زمین‌های کشاورزی.

۵ بیشتر و گران‌تر تولید بیوپلاستیک‌ها را نام برد.

 از این‌رو با هدف رفع معایب ذکر شده در کالیفرنیا از زائدات غذایی، باغی، بقایای محصولات مانند ساقه‌ها و برگ‌ها و کاغذها، در کلمبیا از فاضلاب و ضایعات جامد، در پنسیلوانیا از علف‌های هرز و زیست توده چوب و در میشیگان از سیانوباکتری‌ها برای تولید بیوپلاستیک‌ها استفاده می‌شود.

به گزارش کانال  آلودگی های محیط زیست، در حال حاضر ادعای سازگاری بیشتر بیوپلاستیک با محیط زیست نسبت به پلاستیک‌های سنتی بدون در نظر گرفتن تمام جنبه‌های چرخه زیستی دشوار است، اما از آن‌جایی که محققان سرتاسر جهان در حال تلاش بر روی توسعه انواع سبز‌تر و کاراتر هستند بنابراین این وعده می‌تواند به کاهش آلودگی پلاستیکی و کاهش راندمان کربن تحقق یابد.