خبر افزایش تعرفه گمرکی پنل‌های خورشیدی برای سال ۹۷ واکنش‌های مختلفی را در پی داشت و موجب شد تا فعالان این حوزه نسبت به این تغییر اعتراض کرده و در پی ممانعت از تصویب آن برآیند. از ساتبا بعنوان سازمان اصلی حمایت از توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر انتظار می‌رود اجازه ندهد تا خارج از این سازمان برای این حوزه تصمیم گیری شود.

به گزارش زیست آنلاین: بعد از انتشار خبر افزایش تعرفه گمرکی پنل‌های خورشیدی برای سال آتی، فعالان حوزه خورشیدی نسبت به آن اعتراض کرده و اکثر آن‌ها خواستار توقف این پیشنهاد و عدم تصویب آن هستند.

پیشنهاد افزایش تعرفه گمرکی پنل‌های خورشیدی در حالی پیگیری می‌شود که به نظر می‌رسد حتی سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره وری ایران (ساتبا) نیز بعنوان متولی این امر در جریان این پیشنهاد نبوده و از سوی آن‌ها مطرح و پیگیری نشده است.

فضای مجازی این روز‌ها محلی برای اعتراض به این مورد شده و اکثریت دست اندرکاران بخش خصوصی انرژی‌های خورشیدی با این پیشنهاد مخالفت کرده اند.

آن‌ها بر این باورند که شرکت‌های داخلی نه توان تامین کل بازار را داشته و نه می‌توانند کیفیت مورد نظر همه را تامین نماید و از طرفی این اقدام موجب افزایش قیمت تمام شده احداث نیروگاه‌های خورشیدی شده که عملا آن‌ها را از اقتصادی بودن خارج می‌کند.

رکود بازار خورشیدی که این روز‌ها نسبت به بقیه بخش‌های صنعت برق از رونق نسبتا بهتری برخوردار است موجب بیکاری خیلی از فعالان این بخش شده و برخلاف آنچه که به افزایش اشتغال در حمایت از ساخت داخل عنوان می‌شود، در مجموع بیکاری را افزایش خواهد داد.

این پنل‌های ساخت داخل اگر کیفیت بالایی داشته و اقتصادی باشند نباید متولیان آن از حضور در بازار رقابتی واهمه داشته و بر اساس ادعایی که آن‌ها دارند لزومی به اجبار کردن مشتری به خرید از آن‌ها نبوده و در همین شرایط هم مصرف کنندگان از تولیدات آن‌ها استقبال خواهند کرد.

این بدعت موجب می‌شود تا از این به بعد هر کسی که یک تجهیزی از نیروگاه خورشیدی را می‌سازد به خود اجازه دهد تا با برقراری چنین شرایط غیرمنصفانه‌ای در پی منافع شخصی و کوتاه مدت خود بوده و دیری نخواهد پائید که شاهد زمین گیر شدن این صنعت خواهیم بود.

شرکت‌های ایرانی سازنده پنل‌های خورشیدی باید مورد حمایت و تبلیغ دولت قرار گیرند، اما نباید برای آن‌ها انحصار ایجاد گردد تا با رقابت با نمونه‌های خارجی در بازار واقعی حضور داشته و بتوانند سهمی از آن را به خود اختصاص دهند.

لابی برخی از شرکت‌های تولید کننده پنل خورشیدی با وزارت صنت، معدن و تجارت و ارتباطاتی که در این زمینه شکل گرفته موجب شده تا برای حفظ منافع یک فرد یا بنگاه خاص، یک صنعت در خطر رکود قرار گیرد.

خرید تضمینی برق نیروگاه‌های خورشیدی با تجهیزات ساخت داخل با قیمت بالاتر خود به خود عاملی برای تشویق و تبلیغ مصرف کننده به استفاده از تجهیزات داخلی است، ولی اجبار به این کار که با سیاست‌های اینچنینی اتفاق می‌افتد قطعا نمی‌تواند به توسعه این تکنولوژی در کشور منجر شده و راهی است که ایران خودرو دیگری را برای ما به ارمغان خواهد آورد.

بررسی‌ها نشان می‌دهد تکنولوژی در ساخت پنل‌های خورشیدی در کشور هنوز بومی سازی نشده و در تعدادی از آن‌ها صرفا مونتاژ تجهیزات توسط خط تولید‌های احداث شده در کشور صورت می‌گیرد و این نمی‌تواند عامل ایجاد اشتغال پایدار باشد. این رویه حتی با شعار اقتصاد درون زا و برونگرا در تضاد بوده و خلاف آن عمل می‌کند.

ورود خصولتی‌ها به حوزه خورشیدی بیم ایجاد شرایط انحصاری در این صنعت را افزایش داده و نگرانی‌های زیادی را برای بخش خصوصی واقعی ایجاد کرده است. با کمی تحقیق می‌توان به رانت‌هایی که در آینده با حضور این شرکت‌ها برقرار خواهد شد پی برد و با نگاهی به تجارب گذشته، از بین رفتن کسب و کار‌های خصوصی به دلیل عدم توان و قدرت مقابله با رانت‌ها و انحصار‌های اختصاصی خصولتی‌ها را می‌توان پیش بینی کرد.

از ساتبا بعنوان سازمان اصلی حمایت از توسعه انرژی های تجدیدپذیر انتظار می رود اجازه ندهد تا خارج از این سازمان برای این حوزه تصمیم گیری شود چراکه در این  شرایط بدون در نظر گرفتن همه جوانب، تصمیماتی اتخاذ خواهد شد که درست کردن آن سالها زمان می برد. معتقدیم ساتبا باید از چنان قدرت و جایگاهی برخوردار باشد که شرکت های خصولتی نتوانند برایش تصمیم گیری کنند. تجربه مپنا در بخش تولید می تواند دورنمای حضور ابرخصولتی ها در تجدیدپذیر را ترسیم کند./ منبع: انرژی امروز