عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد از انجام پژوهش به منظور تولید برق با استفاده از فناوری بیوگاز در گاوداری‌های ایران، در گروه مهندسی بیوسیستم دانشکده کشاورزی این دانشگاه خبر داد.

به گزارش زیست آنلاین، دکتر محمدعلی ابراهیمی با بیان اینکه در فناوری هضم بی‌هوازی برای تولید بیوگاز، یک پسماندِ آلاینده محیط زیست به سوخت متان و کود زیستی تبدیل شده و انرژی تجدیدپذیر تولید می‌کند، اظهار کرد: تولید برق از بیوگاز در گاوداری‌ها را پایان‌نامه کارشناسی ارشد زهرا روح‌اللهی، دانشجوی مدیریت پسماند در گروه مهندسی بیوسیستم کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد روشن ساخت. 

وی، تولید برق را از بیوگاز در گاوداری‌های ایران به صرفه دانست و افزود: نتیجه پایان‌نامه دانشجوی ما نشان داد که درصورت بومی شدن دانش بیوگاز، در گاوداری‌های صنعتی، سرمایه اولیه لازم ۵ تا ۱۲ میلیون تومان به‌ازای هر کیلووات توان تولید برق و مدت بازگشت سرمایه به‌همین تناسب کمتر از ۴ سال خواهد بود. به‌همین‌ترتیب، درآمدی مازاد معادل ۱۱ تا ۱۵ میلیون تومان در ماه، نصیب مالک گاوداری خواهد شد.

عضو هیات علمی گروه مکانیک بیوسیستم دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ادامه داد: دلیل بیان سرمایه به‌صورت یک دامنه آن‌ هم با این فاصله زیاد، نفس نیروگاه بیوگاز است که بسته به سطح و برند تجهیزات آن می‌تواند بسیار متغیر باشد؛ همچنین این ارقام به‌شدت متأثر از اندازه گاوداری است؛ هرچه گاوداری بزرگ‌تر باشد، سرمایه اولیه به‌ازای واحد توان نیز کمتر و درآمد بیشترخواهد شد. 

وی ادامه داد: امروزه اهمیت کاربرد و گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر به موضوعی بدیهی برای اکثر دولت‌ها تبدیل شده است. توافقنامه‌های بین‌المللی در جهت کاهش گازهای گلخانه‌ای، این امر را به تدریج از مسئله‌ای اختیاری و لوکس، به امری لازم تبدیل کرده است. 

عضو هیأت علمی گروه مکانیک بیوسیستم دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، تصریح کرد: با تعیین سیاست‌های دولت و روشن‌تر شدن روند خرید تضمینی برق تجدیدپذیر، در ایران چندی است که گرایش به فناوری‌های مختلف انرژی‌های تجدیدپذیر با سرعت چشمگیری رو به افزایش است و انرژی بادی و فتوولتائیک، جای خود را به خوبی باز کرده‌اند که البته باعث خوشحالی است؛ چراکه اراده دولت بر گسترش انرژی‌های پاک را نشان می‌دهد. در این میان، متأسفانه فناوری بیوگاز در ایران کمتر مورد توجه بوده است.

ابراهیمی نیک با تاکید براینکه ایران مقام اول منابع گاز دنیا را داراست و شاید همین دلیلی بر بی‌توجهی به فناوری بیوگاز بوده است، بیان کرد: مشخصا این دلیل ساده‌انگارانه است؛ چراکه اگر استدلال این باشد، هیچ نوع دیگری از انرژی‌های تجدیدپذیر توجیه اقتصادی ندارد. نکته‌ای که فناوری هضم بی‌هوازی برای تولید بیوگاز را از سایر روش‌های انرژی تجدیدپذیر متمایز می‌کند این است که این فرآیند، یک پسماندِ آلاینده محیط زیست را به سوخت متان و کود زیستی تبدیل می‌کند.

وی با بیان اینکه در ایران فضولات گاوی درصورت کنونی، مدیریت خاصی نمی‌شوند و در گوشه‌ای از گاوداری یا محیط بیرون آن تلنبار می‌شوند، گفت: این وضعیت علاوه‌بر انتشار بو و رشد پشه و سایر عوامل بیماری‌زا، باعث انتشار حجم زیادی از گازهای گلخانه‌ای به اتمسفر می‌شود، برهمین‌اساس در اکثر کشورهای اروپایی، به چنین وضعیتی مجوز فعالیت داده نمی‌شود و راه غالب، ساخت نیروگاه بیوگاز است.

استادیار دانشگاه فردوسی مشهد، عنوان کرد: با تعیین نرخ‌های جداگانه خرید برق تضمینی از سوی دولت، تکلیف انرژی باد و خورشید به لحاظ سرمایه اولیه به‌ازای هر کیلووات توان و نیز مدت بازگشت سرمایه در مقیاس‌های مختلف مشخص گردیده است، اما تاکنون تخمین خوبی از این اعداد برای تولید برق از بیوگاز در گاوداری‌های ایران در دست نبوده است.

ابراهیمی نیک، اضافه کرد: در این پژوهش، بر پایه بررسی آزمایشگاهی در آزمایشگاه بیوگاز گروه مهندسی بیوسیستم دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی، اندازه دایجستر، مخزن گاز و سایر تجهیزات نیروگاه بیوگاز محاسبه و سپس هزینه‌ها تعیین شد؛ بر این اساس به‌عنوان مثال در گاوداری پژوهشی ۴۰۰ رأسی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی، ۴۶۰ مترمکعب بیوگاز و یا ۱۰۰۰ کیلووات ساعت برق در روز قابل تولید است.  

وی خاطرنشان کرد: مدیریت فضولات گاوداری‌ها به‌صورت تولید بیوگاز، علاوه‌بر ایجاد ارزش افزوده برای مالک آن از طریق تولید برق و نیز کود زیستی آماده، باعث بهبود بهداشت محیط گاوداری و کاهش انتشار بو به محیط اطراف آن می‌شود. / منبع: انرژی امروز