در سال ۲۰۲۵ یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون نفر در مناطقی از جهان زندگی می کنند که با کمبود شدید آب مواجه هستند.

به گزارش زیست آنلاین، پایگاه خبری تحقیقاتی پروگرس هلند نوشت، در برخی کشورها مردم ۲ برابر بیش از آبی که سالیانه با بارش باران تامین می‌شود، آب مصرف می‌کنند و این یعنی تضمینی برای داشتن منابع پایدار آب در این کشورها وجود ندارد.
پایگاه خبری یاد شده اعلام کرد، در سال ۲۰۲۵ یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون نفر در مناطقی از جهان زندگی می کنند که با کمبود شدید آب دست مواجه هستند. 
کمبود آب اکنون یک نگرانی جدی برای همه نقاط جهان است و شهر «کیپ تاون» واقع در آفریقای جنوبی در خط مقدم این بحران آب قرار دارد.
مطابق اعلام مجله نشنال جئوگرافیک، تا اواخر بهار ۱۳۹۷ چهار میلیون نفر در دومین شهر پرجمعیت آفریقای جنوبی ممکن است برای بدست آوردن ارزشمندترین کالای این منطقه یعنی آب آشامیدنی در محاصره نگهبانان مسلح قرار گیرند.
احتمال رویارویی با روز صفر اکنون از نظر مقامات این شهر قطعی و اجتناب ناپذیر است. روز صفر روزی است که مسئولان کیپ تاون می گویند مجبور به بستن شیرهای آب به روی خانه ها و کسب و کارها هستند، زیرا ذخایر آب شهر کم شده است.
به گفته «هلن زیل» شهردار سابق کیپ تاون گفت: سوالی که اکنون مطرح است، اینکه در روز صفر چطور به مردم آبرسانی کنیم که هرج مرج و اغتشاش پیش نیاید؟ 
اگر چه ۷۰ درصد زمین را آب تشکیل می دهد، اما تنها سه درصد این مقدار، آب تازه است که ۷۵ درصد آن در یخچال های طبیعی به صورت یخ است.
به غیر از خسارتی که کمبود آب برای کشاورزی دارد، تجربه نشان می دهد، خسارات انسانی آن در کشورهای در حال توسعه بسیار بالاست به طوری که ۸۰ درصد بیماری ها ناشی از منابع آب غیربهداشتی یا سیستم های غیرمجاز فاضلاب است.
شرکت استرالیایی «واترلاجیک» که با همکاری شرکت آمریکایی «گرگیچ» کمبود آب در سراسر جهان را بررسی و اینفوگرافی (نمایش داده ها و اطلاعات به صورت جدول و نمودار) کرده است، کمبود آب را دسترسی ناکافی به منابع آب که برای بقای یک منطقه لازم است، تعریف کرده است و تاکید می کند که کمبود آب می تواند بر فعالیت های بشری و اکوسیستم ها اثر بگذارد.
این شرکت، خسارت کمبود آب بر فعالیت های انسانی را به دو بخش کمبود فیزیکی آب که کمبود واقعی آن است و کمبود اقتصادی آب که ناشی از فقدان منابع کافی اقتصادی برای حفظ جریان پایدار آب تازه است، تقسیم می کند.
این مطالعه ۶ عامل اولیه شامل: تغییر آب و هوا، آلودگی آب، کشاورزی صنعتی، تولید انرژی به شیوه ناپایدار، اقدام های صنعتی و رشد جمعیت جهان را برای کمبود آب معرفی می کند با این حال، با توجه به خشک شدن سریع منابع آب در همه شهرهای جهان، تغییر آب و هوا بحث برانگیزترین عامل در این مورد است. 
موافقتنامه پاریس که تازه ترین توافق بین المللی در مورد گرمایش زمین است نیز هشدار می دهد؛ کمبود آب، شکل دیگر تغییر آب و هوا و اثر آن بر جهان است. 
مطالعه ای در سال ۲۰۱۶ می گوید، دوسوم جمعیت جهان هم اکنون دستکم یک ماه در سال با کمبود آب دست به گریبان هستند.
این مطالعه همچنین تعدادی از اثرات بالقوه کم آبی که در شهرهای جهان تجربه شده است را بر می شمرد که مهمترین آنها، فقدان دسترسی به آب پاک، کاهش دسترسی مردم به غذا و اکوسیستم ها و اقتصادهای آسیب پذیر است.
کاهش دسترسی به غذا یک تهدید جدی است، زیرا هزینه تولید مواد غذایی به دلیل کاهش منابع آب تازه بشدت افزایش می یابد. 
مطالعه اخیر همچنین نشان داده است با تشدید کم آبی، احتمال تنش بر سر آب افزایش می یابد و هزینه مصرف کالاها نیز بیشتر می شود.

چگونه با کم آبی مقابله کنیم؟خوشبختانه برای شهرهایی که در حال دست و پنجه نرم کردن با کمبود آب هستند، راه هایی برای مقابله با کم آبی و کاهش دسترسی به آب تازه وجود دارد.
خطر کاهش تولید غذا با آنچه به عنوان کشاورزی شور شناخته می‌شود، قابل درمان است، نوعی روش آبیاری محصولات کشاورزی با آب شور که به وابستگی بشر به آب تازه را کاهش می‌دهد و در مناطقی که منابع آب تازه محدود است، آبیاری را تسهیل می کند. 
همچنین یکی از ساده ترین کارهایی که می توان انجام داد، توسعه استفاده از سیستم های تصفیه آب است که برای مردم آب تمیزتر فراهم می کنند.
این شامل استفاده از دوش های کوتاه تر، نصب توالت هایی که با جریان کمتر آب یا مصرف کمتر آب در فلاش تانک کار می کنند نیز از جمله روش هایی است که اتلاف آب را کاهش می دهد. 
استفاده مجدد از آب خاکستری (آب استفاده شده توسط خانوارها یا ساختمان های اداری به استتثنای فاضلاب توالت) نیز از تالاب ها که سیستم های تصفیه آب طبیعی هستند محافظت می کند، کارایی آبیاری و ذخیره سازی آب در مخازن را افزایش می دهد و نمک زدایی آب را تسهیل می کند./ منبع: انرژی امروز