زیست آنلاین: پارک ملی و منطقه حفاظت شده تندوره به عنوان یکی از  یکی از بهترین زیستگاهای جانوران وحشی به ویژه قوچ و میش اوریال محسوب می شود.

به گزارش زیست آنلاین، این پارک با مساحتی به وسعت ۳۵,۵۴۰ هکتار، در شمال استان خراسان رضوی واقع شده است، مساحت منطقه حفاظت شده پارک ملی تندوره نیز ۹,۲۵۰ هکتار است و به عنوان یکی از  یکی از بهترین زیستگاهای جانوران وحشی به ویژه قوچ و میش اوریال محسوب می شود.

شرایط جغرافیایی پارک ملی و منطقه حفاظت شده تندورهحوزه تندوره در ابتدا در سال ۱۳۴۷ تحت عنوان منطقه حفاظت شده قرق گشت و پس از چندی  در اسفند ماه ۱۳۴۸ به پارک وحش تندوره ارتقا یافت. اما با گذشت زمان قسمت هایی از آن تقلیل یافت و در نهایت در ۲۱  شهریور ماه ۱۳۶۱بتحت عنوان پارک ملی تندوره شناخته شد.



وضعیت اجتماعیدر این پارک ملی هیچ گونه مراکز انسانی مستقر نیست و تنها مجهز به چند پاسگاه‌محیط بانی می باشد.

ارتفاعات منطقهمرتفع‌ترین نقطه این پارک با ارتفاع ۲۵۸۶ متر در جنوب منطقه و پست ‌ترین نقطه آن نیز با ارتفاع ۸۸۴ متر  در بخش شمالی آن استقرار یافته است.
پارک ملی تندوره به علت برخورداری از این فاصله ارتفاعی دارای دو نوع آب و هوای متفاوت است. در واقع قسمت های جنوبی آن، تحت تأثیر توده های هوائی مدیترانه ای و دارای آب و هوای نسبتا سرد و مرطوب است  و قسمت های شمالی آن نیز به دلیل ارتفاعات پایین تر از  آب و هوای گرم و خشک برخوردار است.

منابع آبی پارک ملی تندورهدر این حوزه رودخانه مشخص و مهمی موجود نیست و تنها منابع آبی آن وابسته به چشمه های موجود در آن می باشد، از این رو  این ناحیه از نظر تامین آب وحوش با مشکل رو به رو است. از جمله مهم ترین چشمه های این منطقه می توان چشمه های چهلمیر، بید، رجبه، ادانه، قره نهه، مدخان، باش تپه، ایدلق، قره لوکه، کلاشک، توغی، تندوره، چرلاق و رف سو را نام برد.



پوشش گیاهی و  گونه های شاخص جانوری پارک ملی تندورهپوشش گیاهی پارک ملی تندوره از تنوع بسیاری برخوردار است و شامل گونه های مهمی نظیر  اورس، انجیر، بید، نسترن، گوجه وحشی، کرکو، درمنه، گون، کلاه میرحسن، آنقوزه، کندل، زیره سیاه، کتان وحشی، آویشن، انواع گرامینه، آلبالوی وحشی، شیر خشت، کرکو، باریجه، گردو، زرشک، چوبک، بومادران، سریش، بارهنگ، می شود، علاوه بر آن، تا به حال بالغ بر ۳۰۰ گونه در این پارک شناسایی شده است که تعدادی از آن ها را گیاهانی با خواص دارویی مهم تشکیل می دهد.

به طور کلی، از پارک ملی تندوره به عنوان یکی از بهترین زیستگاه های پلنگ کشور نام برده می شود. به طوری که در سال ۱۳۷۰ نزدیک به ۱۳۴ مورد پلنگ در این حوزه مشاهده و گزارش شده بود و در سال  نیز۱۳۸۷ جمعیت پلنگ در این منطقه نزدیک به  ۶۰ قلاده برآورد شد.
لازم به ذکر است این حوزه، زیستگاه مناسبی برای سایر پستانداران، پرندگان و خزندگان به شمار می رود و گونه های نظیر قوچ و میش اوریال (بالغ بر ۴۰۰۰ راس)، کل و بز، گرگ، گراز، کفتار، رودک، شغال، تشی، خرگوش، گربه پالاس، گربه جنگلی، روباه، عقاب طلایی، جغد، کبک، قمری، تیهو، باقرقره، دلیجه، کبک، تیهو، قرقاول، بلدرچین، کبوتر چاهی، قمری، چکاوک شاخ دار، چکاوک آسمانی، دم جنبانک ابلق، قرقی، سوسک، سار، زاغی، توکای سیاه، انواع جغد، سهره سینه سرخ،  کوکر، زرده پر، لیل، چکاوک، کورکور، دلیجه، سارگپه، کرکس، هما، عقاب، مار کبری، مار جعفری و افعی شاخدار در این منطقه زیست می کنند.



رخدادهادر دی ماه سال ۱۳۹۲ از ۳ پلنگ ایرانی بصورت همزمان در پارک ملی تندوره عکس برداری گشت.
در دی ماه ۱۳۹۲ یک شکارچی غیرمجاز در جریان درگیری مسلحانه با محیط بانان این منطقه کشته شد.
در بهمن ماه سال ۱۳۹۲ از یک پلنگ ایرانی در حال تعقیب کل و بزها عکس برداری شد.
در بهمن ماه ۱۳۹۲ مجددا از ۳ پلنگ ایرانی بصورت همزمان در پارک ملی تندوره عکس برداری گشت.
در مهرماه ۱۳۹۳ دو پلنگ ایرانی در پارک ملی تندوره زنده گیری شدند و علاوه بر آن، به گردنبند ردیاب ماهواره ای نیز مجهز شدند .