تاثیرات تغییر اقلیم در ایران و کشورهای همسایه
25 مرداد 1397 ساعت 11:30
یک مطالعه تازه می گوید که زمین در چند سال آینده می تواند "گرمایی غیرعادی" را تجربه کند، به طور متوسط عمر فرسایش خاک در کشور ما حدود ۲۵ سال است و کمبود بارندگی‌ها در طول زمستان، بخش زیادی از افغانستان را با کمبود شدید آب و از بین رفتن محصولات زمستانی مواجه کرده است.
به گزارش زیست آنلاین، محققان برای پیش بینی تغییر دمای میانگین هوای سطحی زمین در چند سال آینده، یک مدل ریاضی ایجاد کرده اند.
نتایج حاکیست که دوره میان ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ می تواند شاهد افزایش احتمال وقوع رویدادهای شدیدا گرم آب و هوایی باشد. این یافته ها در نشریه "ارتباطات نیچر" چاپ شده است.
روند افزایش دما در اثر تصاعد گلخانه ای">گازهای گلخانه ای مثل دی اکسید کربن کاملا یکنواخت نیست. برای مثال در سال های نخست قرن بیست و یکم دانشمندان به توقفی در روند گرمایش اشاره کردند. اما چندین تحلیل نشان می دهد که پنج سالی که از نظر شدت گرما در صدر جدول قرار می گیرند جملگی از سال ۲۰۱۰ به این سو اتفاق افتاده اند.
اکنون یک شیوه تازه برای پیش بینی دمای هوا در اطراف جهان حکایت از آن دارد که چند سال آینده داغ تر از حد انتظار خواهد بود.
این مطالعه را فلوریان سه‌ولک از موسسه "سی ان آر اس" در شهر برست فرانسه و سیبرن دریفوت از دانشگاه ساتهمپتون انجام دادند. آنها به جای استفاده از تکنیک های متعارف شبیه سازی آب و هوا یک شیوه آماری ایجاد کردند که در میان شبیه سازی های اقلیمی قرون ۲۰ و ۲۱ به جستجو می پردازد و دنبال شرایطی می گردد که قابل مقایسه با امروز است.
این تیم سپس با استفاده از این "وضعیت های مشابه" به پیش بینی احتمالات آینده پرداختند. گرمای غیرعادی که براساس این مطالعه پیش بینی می شود در چند سال آینده رخ دهد، به خصوص به دلیل احتمال کم وقوع رویدادهای آب و هوایی سرد خواهد بود.
در حال حاضر این شیوه فقط احتمال میانگین کلی را به دست می دهد، اما دانشمندان مایلند آن را برای پیش بینی آب و هوا در سطح منطقه ای تطبیق دهند و علاوه بر دما، روند بارندگی و خشکسالی را هم تخمین بزنند.
ایران رتبه‌دار فرسایش خاک در دنیایکی از مهم ترین تاثیرات تغییر اقلیم؛ فرسایش خاک است. این پدیده که اثرات مخرب فراوانی را به همراه دارد، به آسانی جبران پذیر نبوده و تا مدت ها طول می کشد تا اقدامات صورت گرفته در مقابله با آن به نتیجه برسد، کشور ایران نیز از موضوع فرسایش خاک مستثنی نیست. در همین راستا، عیسی کلانتری رییس سازمان حفاظت محیط زیست ایران را رتبه دار فرسایش خاک در دنیا دانست و گفت: فرسایش خاک یکی از موارد حساس فرا سرزمینی است. حداقل ۳۰ سال به طول می‌انجامد تا یک سانتی متر از خاک کشور شکل گیرد و ما از جمله کشورهایی هستیم که در زمینه فرسایش خاک در رده‌های بالا قرار داریم. سالانه حدود ۱۰ تا ۱۱ تن در هکتار(یعنی چیزی حدود ۶ دهم میلی متر در سال) فرسایش خاک داریم.
وی در ادامه گفت: به طور متوسط عمر فرسایش خاک در کشور ما حدود ۲۵ سال است، یعنی در هر متر مربع ۲۳۰ میلی‌متر فرسایش خاک داریم که انسان عامل اصلی فرسایش خاک در کشور است.
نشست زمین باید رفع علت شودرییس سازمان محیط زیست با تاکید بر این موضوع علت اصلی روند فرسایشی خاک را بر داشت بی رویه از آبهای کشور دانست و ادامه داد: خالی کردن سفره های زیر زمینی از آب قاتل خاک است. قطع درختان و چرای بیش از حد دام در کنار کشت نا صحیح و حفریات معادن موجب کاهش پوشش گیاهی و ضعف خاک می شود که عامل تسریع در فرسایش خاک است. برای جلوگیری از این اتفاق که کشور را تهدید می کند تنها راه پر کردن سفره های آب زیر زمینی و جلوگیری از برداشت های غیر مجاز از خاک و آب است.
وی با اشاره به اینکه بیش از ۱۶میلیارد متر مکعب برداشت غیر مجاز از آبهای زیر زمینی انجام می شود گفت: ۸ونیم میلیارد متر مکعب برداشت اضافی چاههای دارای پروانه و ۷ونیم میلیارد کمتر مکعب برداشت چاههای غیر مجاز در سال گذشته بوده است که معادل بیش از ۱۰۰درصد استاندارد برداشت آب از سفره های زیرزمینی است. میزان استاندارد این برداشت در بهترین حالت حدود ۴۰درصد است!
رییس سازمان حفاظت محیط زیست با تاکید بر نقش کشاورزی و دامپروری غیر اصولی بر فرسایش خاک گفت: بخش عمده فرسایش خاک ناشی از عوامل انسانی و سوءاستفاده از منابع طبیعی است. سیاست های خودکفایی تولید گوشت و محصولات کشاورزی از جمله عوامل مهم این مشکل است. شاید خودکفایی در تولید گوشت برای وزارت جهاد کشاورزی افتخار باشد، اما هزینه های تخریب آن صدبرابر ارزش تولید آن است.
وی ادامه داد: ما در کار گروه مقابله با کم آبی که در دولت شروع شده از وزارت نیرو خواستیم که کشاورزی را کنترل کند. متاسفانه کشاورز برایش چند سال دیگر اهمیتی ندارد می خواهد همین امروز برداشت آب و محصول داشته باشد. وزارت کشاورزی هم موضعی بینابین دارد، هم نیاز به تولید دارد هم خودش را کمی نسبت به محیط زیست مسوول می داند. درحال حاضر دولت و حتی حکومت بین دوراهی هستند که محصول کشاورزی تولید کنند یا جلوی نشست زمین را بگیرند و معمولا هم در کشورما تصمیم های کوتاه مدت بر بلند مدت غلبه دارد.
کلانتری در پایان گفت: خودکفایی در محصولات غذایی به آب فشار وارد می کند و سیاست های بین المللی و تحریم ها در کنار هم باعث آسیب به محیط زیست شده است .برای نجات خاک هرچه زودتر باید جلوی برداشت بی رویه آب را گرفت.زیرا فرسایش خاک کاهش باروری و حاصل خیزی زمین را در پی دارد که بر بحث تولید و کشاورزی نیز تاثیر گذار خواهد بود. همچنین زمانی که کیفیت خاک زمین کم میشود، توانایی اش برای نگهداری آب نیز کم شده وقوع سیل را به همراه دارد.
خشکسالی و خطر کمبود غذا در افغانستاناز دیگر عوامل به وجود آمده در اثر تغییر اقلیم می توان به خشکسالی نیز اشاره نمود، این پدیده که امروزه در حال گسترش است، بسیاری از کشور ها را تحت تاثیر قرار داده است. در ادامه به عنوان نمونه به مختصری از خشکسالی افغانستان پرداخته می شود.
کمبود بارندگی های افغانستان در ماه‌های بهار و تابستان بهبود نیافته و طبق اعلام شبکه هشدار زودهنگام قحطیِ "نمایندگی ایالات متحده آمریکا برای توسعه بین‌المللی" (USAID)، برداشت گندم در افغانستان به کمترین میزان از سال ۲۰۱۱ میلادی می‌رسد.
توبی لنزر، هماهنگ کننده کمک‌های بشر دوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان اخیرا در این ارتباط اعلام کرد در صورتی که مقامات و جامعه بین‌المللی هم اکنون به این چالش نپردازند، افغانستان تا رسیدن زمستان سال آینده با فاجعه مواجه خواهد شد.
طبق اعلام سازمان ملل متح، کمبود گندم در افغانستان در سال جاری می‌تواند تا ۲.۵ میلیون تن برسد و این امر باعث میشود بیش از دو میلیون نفر در این کشور با عدم امنیت غذایی مواجه شده و تا شش ماه آینده محتاج کمک‌های بشردوستانه شوند.
بر اساس گزارشات ده‌ها هزار راس گوسفند و بز در پی خشک شدن علفزارها در افغانستان تلف شده‌اند. کشاورزان این کشور نیز به دلیل قحطی مجبور به تغذیه از دانه‌هایی که قرار بوده در برداشت‌های بعدی بکارند شده‌اند. تقریبا ۱۵ میلیون کشاورز در ۲۰ ولایت افغانستان به طور جدی تحت تاثیر خشکسالی قرار گرفته‌اند.
افغانستان دیگر با معضل خشکسالی غریبه نیست. طبق تحلیل های بانک توسعه آسیا، خشکسالی‌های محلی افغانستان در هر سه تا پنج سال رخ می‌دهد و خشکسالی‌های اصلی دوره بازگشت ۹ تا ۱۱ ساله دارند. آخرین خشکسالی بزرگ افغانستان از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ رخ داده بود که در طول سال ۲۰۱۲ با بارش سنگین برف پایان یافت.
به گزارش خبرگزاری الجزیره، خشکسالی حال حاضر افغانستان ممکن است تا حدی با «لانینا»ی سال گذشته ارتباط داشته باشد که منجر به ایجاد شرایط گرم و خشک‌تر در آسیای میانه شد. اما پیش بینی میشود که با امکان رویداد یک ال‌نینو تا پایان سال جاری وضعیت خشکسالی بهبود یابد.
کد مطلب: 78575