وزیر محیط زیست فرانسه روز سه شنبه در یک مصاحبه‌ی رادیویی زنده اعلام کرد: نمی‌خواهم حضور من تأییدِ توهّمِ نیل به اهداف سبز در کشورم باشد

به گزارش زیست آنلاین، نیکولاس اولو، وزیر محیط زیست فرانسه روز سه شنبه استعفای خود را در یک مصاحبه‌ی رادیویی زنده اعلام کرد. وی به رادیو "فرانس اینتر" گفت که از دولت جدا شده است: "من تصمیم گرفتم که از دولت بیرون بیایم."  در حالی که اقرار کرد که احساس می‌کند تحتِ فشارِ مواجهه با مسائل محیط‌زیستی، تنهاست.

 آقای اولو پیش از رسیدن به مقام وزارت، یکی از شناخته شده‌ترین و رسانه‌ای‌ترین فعّالان محیط زیست فرانسه به شمار می‌رفت. ماکرون در زمان معرّفی کابینه و با انتصاب «نیکولا اولو» به مقام وزارت، توانسته بود بسیاری از مخالفان اکولوژیست خود را قانع کند.
این وزیرِ مستعفیِ ۶۲ ساله گفت: "رئیس‌جمهور «امانوئل مکرون» و نخست وزیر «ادوارد فیلیپ» از تصمیم من پیش از اعلام این خبر مطّلع نبودند و افزود که شاید آن‌ها برای متقاعد نمودن من تلاش کنند." وی افزود:"این [در واقع] تصمیمِ صداقت و مسئولیت‌پذیریِ من و همچنین سخت‌ترین تصمیم زندگی‌ام است." اولودر پاسخ به حضّاری که از او پرسیدند آیا در تصمیم خود جدّی است عنوان کرد: "من نمی‌خواهم این توهّم را ایجاد کنم که حضور من در دولت به این معناست است که ما به استانداردهای مربوط به مسائل زیست‌محیطی نائل شده‌ایم، بنابراین تصمیم را به ترک دولت گرفتم".

 اولو درمورد رئیس‌جمهور امانوئل مکرون و نخست وزیر ادوارد فیلیپ خاطرنشان کرد: "نخست‌وزیر و رئیس جمهور در طول ۱۴ ماه گذشته همواره با من مهربان و وفادار بوده‌اند." وزیر مستعفی ادامه داد: "با این وجود، دولت نتوانسته است اولویت‌های مربوط به مسائل محیط‌زیستی را مورد توجّه قرار دهد، مضافاً این‌که او توانسته [در این مسیر] تنها قدم‌های کوچکی بردارد."

به گزارش ساحت زیست، اولو در ماه مه سال ۲۰۱۷ برای نخستین بار، پس از ردّ پیشنهادات متعدّد مطرح شده از سوی رهبران فرانسوی، توسط مکرون به عنوان وزیر محیط زیست پیشنهاد و پذیرفته شد. شخصیت محبوب وی در کابینه برای مکرون یک پیروزی به شمار می‌آمد که منجر به ثبت امتیاز چند گواهینامه‌ی سبز برای رئیس‌جمهور جدید در مدّت زمانی اندک شد.



آیا در هیچ یک از مدیران و مسئولانِ محیط زیستی ایران، با این حجم از اشتباهاتِ متعدّد و نه تنها کم‌کاری و سهل‌انگاری، این اندازه شجاعت، صداقت و مسئولیت‌ پذیری میتوان سراغ داشت که به ناکارآمدی عملکرد خود اعتراف و از مسئولیت‌هایشان کناره‌گیری کنند؟

 از جمله مشکلات محیط زیستی کشور ایران که گاهی با انفعال و گاهی با عدم عملکرد صحیح مسئولین مواجه شده اند می توان موارد زیر را بر شمرد:

به  بن بست رسیدن حل مشکل ریز گزد هاپدیده ریزگرد در چند سال اخیر یکی از معضلات زیست محیطی مهم و اساسی خصوصا در بعضی از شهر های کشور به شمار می رود. در تیر ماه ۹۵ مشکل نمایندگان مجلس با تاکید بر ضرورت تسریع در حل مشکل ریزگردها از سوی مسئولان، تصریح کردند که شانه خالی کردن سازمان محیط زیست از زیر بار مسئولیت مقابله با ریزگردها قابل قبول نیست.

در آن زمان،  مسئولان به جای رسیدگی به این معضل و ارایه راهکار مناسب برای حل عوامل داخلی و خارجی ریزگردها مدام از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده و به نظر می‌رسد قصدی برای پایان دادن به این مشکل ندارند، به طوری که رییس سازمان محیط زیست در اظهارنظری اعلام کرد که مردم باید با ریزگردها کنار بیایند و  ما نمی‌توانیم  تمام کارهایمان را تعطیل کنیم و برویم وسط گرد وغبار بنشینیم.

به عقیده بسیاری از کارشناسان محیط زیست آنچه که طی چندین سال گذشته از مسئولان دولتی دررفع مشکل ریزگردها انتظار می رفت به مرحله اقدام و عمل نرسیده و اهداف تعیین شده دراین بخش محقق نشده است، برای این مشکل شاید علل و دلایل مختلفی را بتوان مطرح کرد، اما مهم ترین علت بی توجهی مسئولان به حل معضل ریزگردها و عدم درک شرایط بحرانی درمناطق غربی و جنوبی کشور باشد.

دراین باره عباس پاپی زاده در گفت وگو با خبرگزاری خانه ملت، با انتقاد از بی‌توجهی سازمان محیط زیست و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت در حل معضل ریزگردها از سوی مسئولان این سازمان، گفت: حدود ۱۶ سال پیش بخش محیط زیست سازمان ملل متحد به مسئولان ایرانی هشدار دادند که پس از خشک شدن دریاچه آرال و فاجعه جنگل های آمازون بزرگترین مشکل زیست محیطی قرن درجنوب غرب ایران رخ می دهد.



انفعال سازمان محیط زیست دربرابر انقراض یوزدر شهریور ماه سال گذشته، خبری منتشر شد و حاکی از آن بود که با راه‌اندازی پروژه‌ای تحت عنوان پروژه بین‌المللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی که انتظار می‌رفت برگ برنده‌ای در حفاظت از این گونه ارزشمند باشد، مسئولیت حفاظت از این گونه، عملا از گردن مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست ساقط و به یک شخصیت حقیقی که مدیر این پروژه باشد سپرده شده. به گونه‌ای که اگر، رسانه یا فعال محیط زیستی، پرسشی، انتقادی یا پیشنهادی در رابطه با روند حفاظت از یوزپلنگ و یا حتی حوادث مربوط به این گربه‌سان داشته باشد، هیچ‌یک از مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست در مقام پاسخگویی برنخواهند آمد. تنها مرجع پاسخگو در رابطه با یوزپلنگ آسیایی، گربه‌سانی که تنها در برخی زیستگاه‌های ایران باقی مانده، فقط و فقط همان شخصیت حقیقی است و بس.

به گزارش تسنیم در شهریور ۹۶، چه تعداد یوزهای باقی مانده ۱۰ قلاده باشد چه ۲۰ قلاده و چه ۵۰ قلاده، که طبق آخرین گفته‌های جوکار، تخمین آن در حال حاضر یکی از دشوارترین کارهای پروژه و تقریبا غیرممکن است، وقت آن فرا رسیده که حفاظت از بازماندگان یوزپلنگ آسیایی طبق برنامه‌ای مدون و با مدیریتی قدرتمند در سطح معاونت محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست در دست اجرا قرار گیرد. بلکه زمان‌ به هدر رفته، کاستی‌ها و سوءمدیریت‌های سالهای گذشته تا حدودی جبران شود.



آلودگی هوای کلانشهرها و راه‌حل‌های جالب سازمان محیط زیستبه گزارش مشرق، در سال ۹۴ چندین مورد بحران آلودگی در کلانشهرها از جمله شهر تهران تشدید شد. همین امر سبب شد تا دولت راه‌حل عاجل همیشگی یعنی تعطیلی مدارس را به عنوان راهی برای کمتر کردن آسیب‌های ناشی از آلودگی هوا به اجرا گذارد.

اقدامات سازمان محیط زیست نیز در این مدت تامل برانگیز بود. معصومه ابتکار که در ابتدای مدیریتش در دولت یازدهم بنزین‌های آلوده را سبب‌ساز آلودگی کلانشهرها توصیف کرد در آن زمان  از برطرف کردن این موضوع راه عاجل را امیدواری مردم برای تغییرات جوی آب و هوایی و وزش باران و باد عنوان کرد. وی اینبار به جای بنزین‌های آلوده علل آلودگی هوا را عدم وزش باد و بارش باران عنوان کرد و برنامه‌های کاهش آلودگی هوا را ۱۵ ساله و بلند مدت دانست. 



علاوه بر موضوعات ذکر شده، در چند سال اخیر با عواملی نظیر خشکی تالاب ها و بحران به وجود امده در دریاچه های متعدد کشور نظیر دریاچه ارومیه نیز مواجه بوده ایم و به نظر می رسد با انجام تمام برنامه های مدیریتی برای احیا و حل این معضلات چندان موفق عمل نکرده ایم. به نحوی که امروزه این بحران ها شدت یافته و در حال حاضر بحران آب در کشور یک معضل اساسی و جدی است که در صورت انفعال مدیران و مسئولین و انجام اقدامات و برنامه های نادرست کشور را به چالشی جدی خواهد کشاند.