سیستم جمع‌آوری زباله در آب‌های اقیانوس آرام که سه برابر وسعت فرانسه است آغاز به کار کرد.

به گزارش زیست آنلاین، گروهی از محققان و کارشناسان محیط زیست از آغاز به کار یک سیستم عظیم جمع‌آوری زباله در اقیانوس آرام خبر دادند.

 این دستگاه غول پیکر پاکسازی اقیانوس‌ها از زباله‌های شناور پلاستیکی به وسیله دولت هلند راهی اقیانوس آرام شد. در حال حاضر قطعات عظیم زباله‌های پلاستیکی شناور در اقیانوس آرام یک نگرانی جهانی است.

روز گذشته (شنبه) سیستم جمع‌آوری زباله در آب‌های اقیانوس آرام که سه برابر وسعت فرانسه است آغاز به کار کرد.

این سیستم شناور به طول ۶۰۰ متر در آب‌های سان فرانسیسکو قرار داده شده که با جریان آب، امواج و وزش باد به حرکت در می‌آید. پیش‌بینی شده با کمک این روش ماهانه پنج تن زباله پلاستیکی جمع‌آوری شود.

این وسیله دریایی که تحت عنوان System ۰۰۱ شناخته شده، ابداع یک جوان هلندی است که در سال ۲۰۱۳ سیستم پاکسازی اقیانوس‌ها را ابداع کرد. این جوان با کمک ۷۰ نفر دیگر در مدت پنج سال ۲۷۳ مدل و شش نمونه نخستین از این سیستم را مورد بررسی قرار داد.

این سیستم شامل ۶۰ واحد مجاور است که لوله‌ای به شکل C را تشکیل می‌دهد و به حفاظی در عمق سه متری متصل است و زباله‌های پلاستیکی به قطر یک سانتی‌متر و بیشتر در پشت آن جمع می‌شوند.

قرار است این تیم کارشناسی زباله‌های جمع‌آوری شده را هر شش هفته برای بازیافت به هلند منتقل کنند. همچنین قرار است با پلاستیک‌هایی که این دستگاه جمع آوری می‌کند محصولاتی ساخته شود و روی آن برچسب "تهیه شده از پلاستیک اقیانوس" زده شود.



به گزارش روزنامه گاردین، نتایج مطالعه‌ای که به تازگی انجام گرفته نشان می‌دهد ۱.۸ تریلیون تن قطعه پلاستیکی به وزن ۸۰ هزار تن متریک در محدوده زباله‌دان بزرگ اقیانوس آرام که در محدوده کالیفرنیا تا هاوایی قرار دارد، شناور هستند.

چندی پیش در اردیبهشت ماه امثال خبری با عنوان دستگاهی منحصربه‌فرد برای جمع‌ آوری پلاستیک‌های شناور در سطح اقیانوس ها منتشر شد. در ادامه مختصری از آن ارائه شده است.

اولین دستگاه جمع‌‌آوری پلاستیک بزرگ دنیا، پس از سال‌ها کار، در آینده نزدیک به اقیانوس آرام انداخته می‌شود تا کاری درمورد آلودگی پلاستیکی انجام دهد.

این دستگاه که برای جمع‌آوری زباله‌های اقیانوس‌ها ساخته شده است، بین کالیفرنیا و هاوایی و در چرخاب زباله اقیانوس آرام قرار خواهد گرفت. آلودگی زباله پلاستیکی در این منطقه و چرخاب شمالی اقیانوس آرام بسیار زیاد است.

دستگاه توسط سازمان اوشن‌ کلیناپ (Ocean Cleanup) و دانشجوی ۱۸ ساله‌ی هلندی‌ به‌نام بویان اسلات طراحی شده است.

درک چگونگی کارکرد دستگاه بسیار ساده است. دستگاه بسیار طولانی و مقاوم که از پلی‌اورتان پر از هوا ساخته شده است روی اقیانوس شناور می‌‌شود و سرعت آن با لنگرهایی کاهش داده می‌شود تا مجموعه‌ی دستگاه آهسته‌تر از جریان‌های اقیانوسی حرکت کند و پلاستیک‌ها را داخل دستگاه بریزد.

شکل قرارگیری دستگاه مانند حرف لاتین U است و کابل‌های متصل‌ آن برای به‌حداکثر رساندن قدرت جذب و گرفتن زباله تعبیه شده است. زباله‌های جمع‌شده در گوشه‌ها به مخزن وسط دستگاه منتقل می‌شوند.

تورهای سیمی نایلونی محکم که موجودات دریایی در آن گیر نمی‌کنند، از دستگاه آویزان است تا زباله‌های پلاستیکی بزرگ‌تر تا عمق ۳ متری را جمع‌آوری کند. طبق پژوهش تیم، بخش عمده آلودگی‌ها در سطح آب است. بعد از پر شدن مخزن دستگاه‌، از قایق‌هایی برای تخلیه زباله‌ها استفاده می‌شود.

دستگاه اولیه، حدود ۱۲۰ متر طول خواهد داشت. اگر دستگاه خوب کار کند می‌توان آن را با اضافه‌ کردن ۶۰ دستگاه دیگر به چرخاب، به ۶۲۰ متر هم گسترش داد.

براساس شبیه‌سازی‌های اوشن‌کلیناپ، این سیستم قادر به پاکسازی نصف چرخاب زباله‌ی اقیانوس آرام خواهد بود و حدود ۳۶ هزار تن زباله پلاستیکی را در مدت ۵ سال جمع‌آوری خواهد کرد.

البته همه از این پروژه راضی نیستند. یان فن فرانکر از  موسسه‌ی پژوهشی دریایی واخنینگن در هلند، این پروژه را تلاشی بیهوده می‌داند و می‌گوید که پلاستیک دریایی با گذشت زمان کاهش می‌یابد و نریختن زباله در اقیانوس بهترین راه حل است.

درسال ۲۰۱۴ اقیانوس‌شناسانی به‌نام‌های کیم مارتینی و میریم گلدستین یک بازبینی فنی‌ از امکان‌پذیر بودن مطالعه به‌عمل آوردند و نقص‌هایی از آن پیدا کردند.

به‌گفته‌ی آن‌ها، مطالعه‌ی آزمایشی که طراحی دستگاه براساس آن صورت گرفته، تنها ۵ متر بالایی اقیانوس را درنظر گرفته است؛ بنابراین دستگاه برای جمع‌آوری زباله‌های عمقی مناسب نیست.

آن‌ها همچنین تست‌های ابتدایی دستگاه را نیز مورد انتقاد قرار دادند: عدم وجود راه حلی کارامد برای رشد موجودات زنده در سطح آب؛ و تأثیر دستگاه بر زندگی موجودات دریایی در چرخاب شمالی اقیانوس آرام، جزو مشکلات آن محسوب می‌شود.



طبق گفته سازمان غیرانتفاعی Gyres ۵ که روی کاهش زباله‌های پلاستیکی تمرکز دارد، دستگاه‌ها کمکی‌ به کاهش پلاستیک‌های ریز نمی‌کند. خوردن پلاستیک‌های ریز موجب به‌وجود آمدن مشکلاتی جدی برای موجودات دریایی می‌شود؛ مثلا مردن از گرسنگی، چون شکم آن‌ها پر از موادی می‌شود که هیچ ارزش غذایی ندارند.

 تیم اوشن‌کلیناپ، پاسخ بسیاری از منتقدان را داده‌‌اند: طرح لنگرها را اصلاح کرده‌اند؛ استراتژی‌ برای حفظ موجودات دریایی به‌کار گرفته‌اند و قصد دارند قبل از اینکه زباله‌های بزرگ به زباله‌های کوچک تبدیل شوند، آن‌ها را جمع‌آوری کنند.