زیست آنلاین: شناسایی مناطقی که می توانند از طیف بیشتری از گونه های جهان محافظت کنند، کلید تغییر دادن بحران انقراض گونه ها و اطمینان از ایجاد یک سیاره سالم برای تمام موجودات زنده، از جمله مردم آن است. پس از شناسایی، حفاظت از سیستم های برنامه ریزی شده و مدیریت آن از اهمیت بالایی برخوردار است که بر این اساس باید فرهنگ و اقتصاد مردم بومی، که عملا محافظان اصلی هستند، با یکدیگر ادغام شوند.
به گزارش زیست آنلاین، هر روز با تولد حدود ۳۸۶،۰۰۰ کودک در دنیا به عبارتی دهان های جدیدی برای تغذیه به وجود می آید، که این امر به طور مستقیم خبر از مصرف مواد غذایی بیشتر خواهد داد؛ و مصرف بیشتر در گرو کاهش زمین های بیشتر و آسیب های فراوان زیست محیطی است.
از این رو برای مقابله با بحران تنوع زیستی، باید راهی برای ایجاد فضایی بیشتر برای طبیعت پیدا کنیم، به عبارت دیگر از دست دادن زیستگاه های حیاط وحش ، یک عامل کلیدی برای وقوع انقراض است. اما باید به منظور ریشه کن کردن این بحران راهی جست و جو کنیم.
تحقیقات جدید منتشر شده در Sustainability در طبیعت نشان داد که این امر می تواند به معنای از دست دادن مقدار زیادی مواد غذایی باشد، اما انجام درست آن می تواند به معنای بازنگری در مورد اینکه چگونه کشاورزی و حفاظت را به طور کامل انجام می دهیم، باشد.
اما سوالی که در اینچا پیش می آید این است که از چقدر فضا صحبت می کنیم؟
برخی از محققان می گویند یک چهارم از تمام فضا روی زمین، در حالی که دیگران می گویند سه چهارم از تمام زمین و دریا. با این حال، جمع کثیری از دانشمندان و محققان بر روی نیمی از کره زمین توافق دارند.
دانشمندان پیشرو به طور فزاینده ای این رقم را تایید می کنند، از جمله دانشمند علوم طبیعی E.O. ویلسون، که یک کتاب بر روی آن نوشته است، و ارریک دینرستاین، دانشمند ارشد سابق صندوق جهانی حیات وحش و بسیاری دیگر، ایده آنها ممکن است به نظر دیوانه وارانه به نظر بیاید، اما شاید این نگاه ما را به فکر کردن در مورد دنیای بهتر وا دارد و موجب اختصاص نیمی از سیاره به طبیعت، هوا و شکل طبیعی زیستگاه ها بشود.
اثرات کشاورزی جهانیواقعیت این است که اکثر افراد احتمالا می خواهند برای نجات گونه های دیگر (به جز موجوداتی نظیر پشه ها و برخی دیگر از موجودات مزاحم) کمک کنند. که به نظر می رسد این صعود عظیم و آشکار و حداقل موجب خواهد شد که کودکان ما قادر باشند تا از این موجودات زیبا برای نسل های آینده لذت ببرند.
اما آیا می توان زمین های زیادی را حفظ کرد و نیاز تغذیه همه جمعیت کره زمین را برآورد نمود؟
مناطق کشاورزی و شهری در حال حاضر ۳۷ درصد از زمین های موجود را پوشش می دهند، بنابراین دشوار است که ببینیم چگونه می توانیم نیمی از سیاره را به گونه ای تنظیم کنیم که به نیازهای گونه های دیگر احترام بگذارد بدون اینکه برخی از سرزمین های کشاورزی را از میان بر دارد.
بیشتر بخوانید: کشاورزی ارگانیک بهترین گزینه برای تغذیه جمعیت رو به رشد جهان
تغذیه مردم و حفاظت از گونه هااین یافته نشان داد که حفاظت از زیستگاه ها برای حفظ گونه های دیگر می تواند تا ۲۹ درصد از کالری هایی که در حال حاضر از محصولات غذایی ما تولید می کند برای ما هزینه بر باشد.
در مقیاس کشور، این مطالعه مکان هایی را مشخص می کند که از نظر تلفات غذا، از جمله هند (۲۲ درصد) و چین (۱۲ درصد)، زیان های غذایی قابل توجهی دارد، لازم به ذکر است این دو کشور بیشترین تعداد افراد مبتلا سوء تغذیه را نیز نسبت به میزان جمعیت خود دارند (به ترتیب ۱۹۵ میلیون و ۱۳۴ میلیون نفر). همچنین مناطق دیگر مانند اندونزی نیز به این شکل است، بنابراین پیشنهاد می شود حفاظت کمتری از این مناطق مورد توجه قرار گیرد.
واضح است که تعارضات میان طبیعت و کشاورزی باید با دقت حرکت شود. حفاظت از آسیب پذیر ترین افراد، سوء تغذیه و ناامنی غذایی باید در اولویت قرار گیرد. و هماهنگی بین حفاظت و کاهش فقر باید تمرکز اصلی باشد.
منافع بالقوه تغذیه مردم و حفاظت از گونه هااین مطالعه همچنین نشان داد که اختصاص دادن نیمی از سیاره به طبیعت می تواند ۳۰ تا ۴۰ درصد از جنگل های معتدل و گرمسیری را افزایش دهد که به مقابله با تغییرات آب و هوایی کمک می کند و احتمالا باعث کاهش تلفات کشاورزی و ایجاد بحران آب و هوا شود.
علاوه بر این، دادن فضای طبیعت می تواند جنبه های تنوع زیستی مهم را برای تولید نوعی دیگر از محصولات غذایی مانند عسل تولیدی زنبورها را افزایش دهد. افزایش میزان مواد غذایی که می توانیم در یک منطقه خاص تولید کنیم، کمک می کند تا برخی از تلفات را که ممکن است از حفاظت حاصل شود، جبران نماییم.
پائولا ارلیچ، رئیس و مدیر عامل شرکت E.O. بنیاد تنوع زیست ویلسون و رئیس پروژه نیمه زمین، افکار خود را در رابطه با مطالعه علمی به صورت زیر به اشتراک گذاشت:
شناسایی مناطقی که می توانند از طیف بیشتری از گونه های جهان محافظت کنند، کلید تغییر دادن بحران انقراض گونه ها و اطمینان از ایجاد یک سیاره سالم برای تمام موجودات زنده، از جمله مردم آن است. پس از شناسایی، حفاظت از سیستم های برنامه ریزی شده و مدیریت آن از اهمیت بالایی برخوردار است که بر این اساس باید فرهنگ و اقتصاد مردم بومی، که عملا محافظان اصلی هستند، با یکدیگر ادغام شوند.شکی نیست که ایده اختصاص دادن نیمی از سیاره به طبیعت، چشم انداز و آرزومندانه است. ما فکر می کنیم که این یافته های جدید پیامدهای مهمی را در مورد چگونگی نیاز انسان ها نسبت به گونه های دیگر کسب نماید./ منبع: greenbiz