زیست آنلاین: بحرین که یکی از غنی ترین کشورهای جهان است، از صندوق بین المللی آب و هوای سبز (GCF) مبلغ ۹.۸ میلیون دلار درخواست مالی کرده است تا با ایجاد یک برنامه کنترلی از آلوده سازی آب های شیرین در طول عملیات تولید سوخت های فسیلی و نفت و گاز جلو گیری نماید.

به گزارش زیست آنلاین، این کشوراعلام کرده است با توجه به بحران آب ایجاد شده در جهان، جلوگیری از آلودگی و کمبود آب در آینده یک امر ضروری است و تمامی کشور ها به مجموعه از اقدامات کنترلی نیاز دارند تا بحران آب کم رنگ تر شود، به همین منظور کمک به کشور های فقیر برای انجام تعهدات و اقدامات این چنینی می تواند سراسر دنیا را از این مشکل برهاند. چراکه گفته می شود برای حل یک مشکل، سراسر جهان باید به تغییر و اصلاح برنامه های خود بپردازند.
بر همین اساس، بحرین درخواستی به منظور کمک مالی  برای کارهای حفاظت از آب در طول فرایند تولید سوخت های فسیلی که یکی از عوامل مهم آلودگی آب به شمار می رود  را صادر کرده است.
صندوق آب و هوای سبز سازمان ملل متحد (GCF) منابع مالی مالیات دهندگان را از کشورهای ثروتمند از جمله ایالات متحده، انگلیس، کشورهای عضو اتحادیه اروپا و دیگر کشورها، به کشورهای در حال توسعه می رساند که در غیر این صورت تلاش برای سرمایه گذاری در فناوری های سبز  و زیرساخت های کم مصرف برای انطباق با برنامه های کاهش دهنده گرم شدن جهان عملا ممکن نخواهد بود. تا کنون حدود ۱۰ میلیارد دلار از سوی این کشور ها جمع شده است، از جمله ۱ میلیارد دلار از انگلستان که رقم قابل توجهی است.



نظر منتقدان در خصوص کمک مالی به شرکت های نفت و گازمحمد عودو، مدیر عامل سازمان بین المللی آب و فاضلاب در خیریه مسیحی، افزود: این برنامه انتقال پول از GCF به شرکت سوخت فسیلی، کاری از اساس اشتباه است چرا که "مطمئنا شرکت های نفتی باید به تنهایی و بدون دریافت هیچ کمک مالی آب آلوده خود را تمیز کنند و این اقدام یکی از اولویت های مهم و اساسی و وظایف اصلی آن هاست و نباید به آن کمک مالی تعلق بگیرد.
وایل حمیدان، مدیر اجرایی شبکه بین المللی اقدامات آب و هوایی نیز، گفت: "مفهوم استفاده از پول های عمومی که در اقدامات اقلیمی برای حمایت از شرکت های سوخت فسیلی هدف قرار گرفته است، در حقیقت پوچ و نادرست است. تنها دلیل قابل توجیه برای کمک به شرکت های سوخت فسیلی باید به طور فزاینده ای  تنها در جهت اقدام به تولید  انرژی ۱۰۰٪ تجدید پذیر صورت بپذیرد  که حتی می تواند از طریق سود این شرکت ها تامین شود. "

اما یک سخنگوی GCF درپاسخ به گاردین گفت: "این پروژه هیچ گونه عملیات سوخت فسیلی را تامین نخواهد کرد، اما کمبود آب ناشی از تغییرات آب و هوایی را هدف قرار می دهد. بدون سرمایه گذاری انجام این پروژه امکان بپذیر نخواهد بود و با انجام آن خانواده های با درآمد پایین و ساختمان های عمومی (مساجد، مدارس) به دستگاه های صرفه جویی آب و سیستم های آب گرم مجهز خواهند شد. بیشتر بخوانید: وضعیت منابع آب در ایران

GCF اعلام کرد که وظیفه آن، برای حمایت از کشورهای در حال توسعه در راستای برآورد سازی اهداف و حمایت از توافق پاریس است. البته "پیشنهادات پروژه باید توسط هیئت مدیره GCF تأیید شود، که به موجب اجماع بین ۲۴ عضو آن، به طور مساوی نمایندگی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را تصویب می کند. سخنگوی وزارت امورخارجه گفت: تمام پیشنهادات مربوط به پروژه که به هیئت مدیره ارائه می شود، از طریق پانل مشاوره فنی مستقل ما ارزیابی می شود.

GCF در واقع یک کانال است که از طریق آن دولت های غنی کشور قادر به انجام تعهدات خود هستند، در سال ۲۰۰۹ و بعدا نیز توافق پاریس در ۲۰۱۵ ، چندی از کشور ها برای تامین مالی مناطق  در حال توسعه توافق کردند.

بودجه مالیات دهندگان، از جمله ۵ میلیارد دلار از کشورهای عضو اتحادیه اروپا بود تا کشورهای فقیر را با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مقابله با اثرات تغییرات آب و هوایی همسو گرداند.



ایالات متحده در آن هنگام ۳ میلیارد دلار به GCF متعهد شد و ۱ میلیارد دلار تحت عنوان ریاست جمهوری باراک اوباما پرداخت کرد.
طبق وعده های داده شده در سال ۲۰۰۹ و تجدید آن ها در توافق نامه پاریس، تا سال ۲۰۲۰ حداقل تا ۱۰۰ میلیارد دلار از کشورهای ثروتمند به کشورهای فقیر در جریان خواهد بود تا بتواند جهان را از کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی محفوظ گرداند. / منبع: theguardian