زیست آنلاین: نشست "شهر و طبیعت، تعامل یا تقابل" با موضوع چالش‌های پیش روی صنعت گردشگری و طبیعت،  با محوریت "همایش شهداد در بیابان لوت" با حضور بیش از ۵۰ نفر از فعالان حوزه‌ گردشگری و محیط‌زیست برگزار شد. در این نشست که به دعوت مجله گیچ و گروه‌ مردم نهاد قرارسبز به میزبانی خانه‌ وارطان (خانه‌ گفتمان شهر) و همکاری پایگاه خبری گلونی تشکیل شده بود، مخالفان و موافقان این همایش به بیان دیدگاه های خود پرداختند.

به گزارش زیست آنلاین، هرچند بخش اعظم شهروندان زندگی به شیوه‌های روستایی و عشایری را ترک گفته و به شهر‌نشینی روی آورده‌اند؛ اما نیاز و وابستگی‌های روانی و جسمی ایشان به طبیعت همچنان پابرجا است. شهروندان هر از گاهی با سبک و روشی متفاوت به دامان طبیعت پناه می‌برند. اما بهره‌برداری غیر مسئولانه و  ناآگاهانه در بلند مدت تعادل و توازن، پایداری و سلامت طبیعت و جامعه محلی را با تهدیدهای جدی مواجه کرده است؛ زندگی شهروندان در شهر‌های کوچک و بزرگ نیز از گزند‌ این تهدیدها در امان نیست.
دغدغه‌مندان هر دو حوزه با توجه ‌به نگرانی‌های موجود در بخش محیط‌زیست و تهدید‌هایی که متوجه صنعت گردشگری و جامعه‌ی محلی است با حضور آقای علی مسلمی مجری همایش شهداد، به نقد و بررسی این همایش پرداختند. برخلاف آن‌چه تصور می‌شد این نشست با حضور کم کنش‌گران حوزه‌ محیط‌ زیست و حضور بیشتر گردشگران و کارشناسان حوزه‌ گردشگری در فضایی انتقادی پیش رفت.

بیشتر بخوانید: جایگاه اکوتوریسم در ایران

آقای علی مسلمی گردشگر و جهانگرد به عنوان مجری همایش شهداد صبورانه پاسخ‌گوی نگرانی‌ها و پرسش‌ها بودند و آقایان نیما آذری و علی شادلو از اعضای کمیته‌ ملی طبیت‌گردی ایران نیز در بخش‌هایی از نشست دیدگاه خود را بر اساس اصول و تجربیات پیشین، در خصوص برگزاری همایش‌ شهداد مطرح کردند. عمده نقد وارده بر همایش شهداد نادیده گرفته شدن ظرفیت برد منطقه چه بیابان و چه محل کمپ شهداد است که حضار به آن اشاره کردند و مورد تایید آقایان آذری و شادلو نیز بود.
دشت لوت دشتی بیابانی در جنوب شرقی ایران است. این دشت در جنوب شرق ایران با مساحتی بیش از ۴۰ هزار کیلومتر مربع (شامل عرصه و حریم) در بین بخشی‌هایی از استان‌های کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی قرار دارد و با مساحتی در حدود ۱۷۵ هزار کیلومتر، حدود ۱۰ درصد از وسعت ایران را دربر گرفته‌است. بیابان لوت، بیست و هفتمین بیابان بزرگ جهان به‌شمار می‌رود.



دشت لوت از جمله مناطق فراگرم و خشک جهان استدشت لوت از جمله مناطق فراگرم و خشک جهان است. هسته آن در سال‌های ۲۰۰۴، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹ گرم‌ترین نقطه بر سطح کره زمین شناخته شده است که بیشترین آن در سال ۲۰۰۵ با بیشینه دمای ۷۰٫۷ درجه سانتیگراد ثبت گردیده‌ است. دانشمندان علت گرمای بالای آن را رنگ تیره و خشکی سطح آن دانسته‌اند که موجب جذب گرمای خورشید می‌شود.
شَهداد یکی از بخش‌های شهرستان کرمان از استان کرمان ایران است. این منطقه در ۸۷ کیلومتری شمال شرق شهر کرمان جای دارد. شهداد از جنوب غرب به مناطق کوهستانی و سردسیر سیرچ و از شمال شرق به مناطق کویری و گردشگری بِکری از قبیل کلوت متصل است.

بیشتر بخوانید: تفاوت های میان اکوتوریسم و طبیعت گردی در جایگاه گردشگری

تا پیش از چهلمین اجلاس میراث جهانی در استانبول، ایران دارای ۱۹ اثر ثبت‌شده در میراث جهانی بود که همه آن‌ها جزو آثار فرهنگی ایران محسوب می‌شوند و هیچ اثر طبیعی از ایران در فهرست میراث جهانی وجود نداشت.



بیابان لوت، نخستین اثر طبیعی ایراندر این اجلاس بیابان لوت به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌ است.
ایران پرونده بیابان لوت و قنات ایرانی را برای ثبت جهانی ارسال کرده بود. ابتدا ۱۱ قنات و سپس بیابان لوت در فهرست میراث جهانی گنجانده شد.
بیابان لوت دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی است که آن را شایسته ثبت در فهرست میراث طبیعی جهان نمود:
بلندترین کلوت‌های جهان در بخش شرقی کلوت‌ها
طولانی‌ترین کلوت‌های جهان
گرم‌ترین نقطه جهان با دمای ۷۰٫۷ درجه سلسیوس
بلندترین تپه‌های ماسه‌ای جهان در ریگ یلان در شرق بیابان لوت
وجود یکی از بلندترین نبکاهای (گلدان صحرا، تل گز یا تل نباتی) جهان با ارتفاع ۱۲ متر