عضو هیئت علمی گروه جنگلداری دانشگاه چالوس گفت: آستانه دمایی برای بسیاری از گونههای گیاهی جنگلهای شمال در حال شکسته شدن است، به همین خاطر زودتر از آن چیزی که باید، شروع به رشد و نمو میکنند و همین مسئله ممکن است آن ها را دچار آسیب کند. جنگلزدایی در منطقه برزیلی آمازون نیز به بالاترین حد خود در ۱۰ سال اخیر رسیده است.
به گزارش زیست آنلاین، مجید اسحاقی، عضو هیئت علمی گروه جنگلداری دانشگاه چالوس با بیان اینکه بر اساس بررسیهای کارشناسان علل کاهش جنگلهای شمال به دو موضوع مهم برمیگردد، اظهار کرد: براساس پدیده گرمایش جهانی یک جابهجایی برای فرماسیونهای گیاهی جهان در حال روی دادن است.
وی افزود: مناطق گیاهی گرماپسند درحال گسترش بوده و مناطقی که پوشش گیاهی سرما پسندتری دارند، در حال محدود شدن هستند.
عضو هیئت علمی گروه جنگلداری دانشگاه آزاد اسلامی چالوس تصریح کرد: در همین پدیده سطح جنگلهای استوایی و گرم بارانی در حال افزایش است، اما در منطقه معتدلی که شامل شمال ایران میشود، برای اینکه گیاهان بتواند استمرار حیات خود را تضمین کنند به یک جابهجایی به عرضهای بالاتر جغرافیایی نیاز دارند، به همین دلیل بسیاری از گونهها تحمل افزایش دما را ندارند.
وی با بیان اینکه آنچه که باعث میشود جنگلهای شمال کشور دچار استرس شوند بحث فراملی و فرامنطقهای بنام گرمایش جهانی است، خاطرنشان کرد: در طرحهای جنگلداری چه در جنگل و چه در مرتع در اداره کردن منابع طبیعی آنچه که باید به آن توجه شود افزایش کیفیت جنگل است، یعنی باید بتوان تنوع زیستی و تنوع گونهای را افزایش داد.
عضو هیئت علمی گروه جنگلداری دانشگاه آزاد اسلامی چالوس با بیان اینکه ظرفیت اکولوژیک، تعیین کننده چگونگی بهره برداری از این منطقه است، یادآورشد: چنانچه بیش از ظرفیت برداشت شود عرصه دچار چالش و آشفتگی خواهد شد، بنابراین یک پدیده فراملی بنام گرمایش جهانی و یک پدیده داخلی بنام استفاده بیرویه از ظرفیت اکولوژیک جنگلهای شمال را تهدید میکند.
وی با اشاره به اینکه در طول ۳۰ سال گذشته متاسفانه آزمون و خطا در جنگلها زیاد بوده است، تصریح کرد: در طرح تنفس که اخیرا مطرح شده باید در امر احیا، حفاظت، توسعه و حتی پشتیبانی ندیریت صورت گیرد وگرنه این طرح مانند پروژه های قبلی ناکام میماند. اینکه گفته می شود جنگل ها تا ۳۰ سال و یا ۱۰۰ سال آینده عمر می کنند امیدوارم این اتفاق نیفتد و با توجه به شناختی از جنگل ها وجود دارد این اتفاق نخواهد افتاد.
بیشتر بخوانید: معرفی زیباترین جنگل های ایران
جنگلزدایی در آمازون به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رسیدبه گزارش ایسنا، سازمان زیستمحیطی صلح سبز (Greenpeace) بیشترین تقصیر را متوجه سیاستمداران برزیل میداند.
دولت برزیل با انتشار گزارشی تایید کرده که از ماه اوت سال ۲۰۱۷ تا ژوئیه سال جاری میلادی (۲۰۱۸) در مجموع درختان منطقهای به مساحت هفت هزار و ۹۰۰ کیلومترمربع در آمازون قطع شدهاند.
در این گزارش همچنین آمده است که شمار درختان قطع شده به نسبت آمار منتشر شده در گزارش پیشین ۱۳ درصد افزایش داشته است.
مارسیو آسترینی، عضو سازمان زیستمحیطی صلح سبز در این باره می گوید: شمار ویرانیهای جنگلها در گذشته نیز بسیار بود و ناپذیرفتنی، اما اکنون وضعیت از گذشته هم بدتر شده است.
این عضو سازمان زیستمحیطی صلح سبز بر این نظر است که سیاستمداران برزیل مقصر اصلی جنگلزدایی در این کشور هستند. او میگوید افراد دارای قدرت در برزیل شرایط را برای ویرانی محیط زیست در منطقه وسیعی از آمازون فراهم کرده است.
مارسیو آسترینی میافزاید: برزیل تنها در سال گذشته میلادی (۲۰۱۷) یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون درخت خود را از دست داده است. این درختان در منطقهای به وسعت یک میلیون زمین فوتبال قرار داشتهاند.
بیشتر درختان قطع شده در برزیل در مناطق "پارا" و "ماکو گروسو" قرار داشتهاند. بیشتر محصول غله برزیل از منطقه ماکو گروسو به دست میآید.
حامیان محیط زیست با نگرانی بسیار وضعیت جنگلهای منطقه آمازون را دنبال میکنند. بریدن درختها از جمله برای فروش چوب، گسترش کشتزارهای سویا و ایجاد دامداری باعث جنگلزداییهای وسیع در منطقه آمازون بوده است.
بیشتر بخوانید: کاهش قابل توجه مساحت جنگل های شمال کشور
ریه تنفسی کره زمینآمازون، بزرگترین جنگل جهان است که در شمال آمریکای جنوبی قرار دارد و بیشتر آن در خاک دو کشور برزیل و پرو واقع است. جنگلهای آمازون که به "ریه تنفسی کره زمین" شهرت یافتهاند، تاثیر بزرگی در تصفیه هوای کره زمین دارند.
اهمیت جنگل آمازون در تنوع زیستی گونههای گیاهی و جانوری آن و همچنین در نقش مهم این جنگل در جذب گاز دیاکسید کربن از هوا و تولید اکسیژن به جای آن است. بیشتر مساحت جنگلهای آمازون در حوضه آبریز رود آمازون قرار دارد.
بنابر گزارش دویچهوله، جنگلهای آمازون همواره دارای هوایی گرم با رطوبتی بسیار زیاد است و شدت بارندگی سنگین در سراسر آن بسیار بالاست. این جنگلها مامن گروههای بومی بسیاری است. گفته میشود در اعماق این جنگلها هنوز قبایلی از بومیان زندگی میکنند که تاکنون با دنیای امروز و مردمان شهرنشین تماسی نداشتهاند.