سازمان ملل متحد روز گذشته (دوشنبه) توافقنامه ای را با هدف بهبود سلامت شهروندان از طریق ترمیم و ایجاد فضاهای سبز شهری متنوع زیستی در سراسر جهان امضا کرد.

به گزارش زیست آنلاین، سازمان ملل متحد در کنفرانس تنوع زیستی سال ۲۰۱۸ این سازمان در "شرم الشیخ"،‌ شهر ساحلی دریای سرخ مصر با دانشگاه "آدلاید" استرالیا و طرح ابتکاری میکروبیوم شهری سالم (HUMI) در این زمینه به توافقی مشترک رسید.

"دیوید کوپر"، معاون اجرایی دبیر کنوانسیون تنوع زیستی، این مشارکت را جنبشی جهانی برای بهبود سلامت جهانی شهری دانست.

طبق طرح ابتکاری میکروبیوم شهری سالم (HUMI) سال ۲۰۲۰ میلادی، سازمان دهندگان این طرح قرار است آن را تا پیش از کنفرانس تنوع زیستی سازمان ملل متحدِ سال ۲۰۲۰ میلادی که انتظار می رود توافق چارچوب تنوع زیستی جهانی پس از ۲۰۲۰ در آن صورت گیرد در ۲۰ شهر از ۲۰ کشور در سراسر جهان اجرایی کنند.

در همین ارتباط "مارتین برید" از دانشگاه آدلاید استرالیا نیز اعلام کرده که قرار گرفتن انسان‌ها در معرض میکروبیوم محیطی که در فضاهای سبز شهری و متنوع زیستی یافت می شوند، نقش مهمی در بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن انسان‌ها دارند.

وی هم چنین اعلام کرد: دانشگاه آدلاید با جوامع، مقامات مدنی و بهداشتی به منظور ارزیابی اثرات قرار گرفتن در معرض میکروبیوم محیطی بر بهبود سلامت ساکنان شهری و تنوع زیستی شهری همکاری خواهد کرد.

برید خاطر نشان کرد: طرح ابتکاری میکروبیوم شهری سالم (HUMI) به مقابله با چالش های جهانی کاهش قرار گرفتن جمعیت شهری در برابر تنوع زیستی و افزایش بی رویه میزان بیماری‌های مزمن کمک خواهد کرد.

به گزارش خبرگزاری شینهوا، نمایندگان ۱۹۶ کشور در کنفرانس تنوع زیستی سازمان ملل متحد حضور دارند که در تاریخ ۱۳ نوامبر آغاز شده و انتظار می رود تا ۲۹ نوامبر ادامه یابد.

بیشتر بخوانید: بررسی وضعیت آب خام فضای سبز شهر تهران و برنامه‌های آیندهتأثیر فضای سبز شهری بر ارتقای کیفیت زندگی شهریرشد سریع شهرنشینی و به دنبال آن افزایش مشکلات زیست محیطی اهمیت مفاهیمی چون کیفیت زندگی، برای مطلوبتر نمودن محیطهای مصنوع را نمایان نموده است. در این میان، فضاهای سبز شهری دارای ویژگیهایی است که آنها را به فضاهای مناسبی برای ارتقای کیفیت زندگی انسان تبدیل می­کند. مکانهایی مانند پارکها، درختان و آبها در شهر، خدمات زیست­محیطی، اجتماعی و فیزیولوژیکی را فراهم می­کند که در زیست پذیر نمودن شهرها اهمیت بسیاری دارند. این امر زمانی اتفاق خواهد افتاد که این فضا خود دارای ساختار و ویژگیهای کمی و کیفی مناسبی بوده، که بتواند نقشهای واگذار شده و مورد انتظار را به خوبی ایفا کند.
در این پژوهش ضمن تعریف فضای سبز و کیفیت زندگی به بررسی تأثیر فضای سبز در ارتقای کیفیت زندگی از طریق بررسی ابعاد عملکردی فضاهای سبز شهری پرداخته شده است. ابعاد عملکردی این فضا در چهار گروه اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی تقسیم­ بندی شده و بر اساس این ابعاد، شاخصهایی در سه گروه کمی،کیفی و مکانی تدوین شده است. انتظار است با بررسی این شاخصها از طریق معیارها، سنجه­ها و روشهای ارایه شده و ارزیابی هرکدام از آنها به ساختار کلی فضاهای سبز شهری و برنامه­ریزی اصولی بر مبنای آن دست یافت.