کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از اهداف اصلی نشست آب و هوای پاریس بود، نشستی که در آن ایران متعهد به کاهش انتشار تا چهار درصد شد و به گفته برخی کارشناسان، عمل به این تعهد می تواند بدون هزینه انجام شود؛ استفاده بی رویه از سوخت های فسیلی موجب شده تا زمین به سمت گرم شدن پیش رود، این رویه کارشناسان را بر آن داشت که زنگ هشدار این گرمایش لجام گسیخته را به صدا درآورند زیرا تحقیقات نشان می دهد گرم شدن بیشتر از دو درجه ای هوای زمین محیط زیست و به طور کلی زندگی بشر را با چالش های بزرگی مواجه می کند.

به گزارش زیست آنلاین، بر این اساس ۱۹۴ کشور جهان سال ۲۰۱۵ در پاریس گردهم آمدند و متفق القول به این نتیجه رسیدند که اجازه گرم شدن زمین به میزان بیشتر از دو درجه سانتیگراد در قیاس با پیش از دوره صنعتی شدن را ندهند، اما بعد از آن یک سری تحقیقات تکمیلی تر نشان داد که نباید اجازه داد زمین بیش از ۱.۵ درجه گرمتر شود که در غیر اینصورت زندگی با چالش های بیشتری مواجه خواهد شد.

تعهدات ایرانبا امضای این تفاهم نامه کشورهای مختلف پذیرفتند که انتشار گازهای گلخانه ای خود را در مدت ۱۰ سال ( ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰) کاهش دهند و ایران نیز پذیرفت ۴ درصد بدون شرط و ۸ درصد مشروط به برداشته شدن تحریم ها انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهد.
در این میان، سهم افغانستان ۱۳ درصد، الجزایر ۷ درصد، اندونزی ۲۹ درصد، پاکستان ۲۰ درصد، تاجیکستان ۶۵ درصد، ژاپن ۲۶ درصد و کره ۳۷ درصد است. 
این تفاهم نامه سال ۹۵ در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و برای تصویب نهایی به شورای نگهبان ارسال شد اما هنوز در شورای نگهبان تصویب نشده است، ناصر مقدسی که تا چندی پیش رئیس امور بین‌الملل و کنوانسیون‌های سازمان حفاظت محیط زیست بود در نشستی با موضوع نشست پاریس درباره این تاخیر گفته بود که برای الحاق ایران به توافقنامه پاریس تاکنون نامه های زیادی به مسئولان نوشتیم و تبعات عدم پیوستن ایران را به آنها متذکر شدیم.
مقدسی که به واسطه قانون بازنشستگی هم اکنون مشاور امور بین الملل سازمان محیط زیست است، تاکید کرده بود که نپیوستن به توافقنامه پاریس، ایران را از عضو اصلی و فعال به عضو غیرفعال و ناظر تبدیل می کند و حق رای ما را می گیرد در حالی که ایران یکی از کشورهای فعال در نشست پاریس بود.
ایران جزو کشورهایی با مصرف بالای انرژی است که به اعتقاد کارشناسان با ادامه این روند، تا ۱۰ سال آینده واردکننده سوخت های فسیلی خواهد بود. سالانه معادل ۲۱۴ میلیارد متر مکعب گاز در کشور مصرف می شود که این میزان از نظر اقتصاد مقاومتی به هیچ عنوان قابل قبول نیست، همچنین ۱۱ هزار میلیارد تومان خسارت بخش کشاورزی ناشی از تغییر اقلیم و خشک شدن رودخانه ها برآورد شده است. 

بیشتر بخوانید: جدی‌ترین اثرهای تغییر اقلیم در ایراننجات آسمان ایراندر این میان، برخی معتقدند پیوستن به این تفاهم نامه موجب فشار بر اقتصاد کشور می شود، این در حالی است که به اعتقاد کارشناسان و براساس پیش بینی های صورت گرفته، تا سال ۲۰۳۰ میلادی بالغ بر یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تن انتشار گازهای گلخانه ای را خواهیم داشت در حالی که با ۴ درصد تعهد ما در توافقنامه پاریس، ۷۰ میلیون تن در یک بازه ۱۰ ساله را کاهش خواهد داد، بنابر این فشاری بر اقتصاد و یا دستگاه ها برای اجرای آن وارد نمی شود.
با توجه به اهمیت موضوع، چندی پیش وزرای امور خارجه و نفت جمهوری اسلامی ایران در نامه ای جداگانه به رییس جمهوری خواستار تسریع در روند پیوستن به تفاهم نامه آب و هوایی پاریس شدند.
مهدی شکوری کارشناس فنی برنامه بهره وری انرژی صنعتی سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (یونیدو) در ایران از کارشناسانی است که اعتقاد دارند براساس تجربه های بین المللی، با مدیریت و فرهنگ صحیح می توان مصرف انرژی را کاهش و انتشار گازهای گلخانه ای را تا ۲۰ درصد کاهش داد بنابراین دیگر نیازی به اجرای پروژه هایی با اعتبارات گزاف نیست.
وی درباره تعهد ایران در نشست پاریس و هزینه اجرای آن گفت: آن هدف ۴ درصدی را که متعهد به اجرای آن شدیم، می توانیم با استفاده از فرصت های بدون هزینه و یا حداقل هزینه که الان فرصت آن در کشور وجود دارد، اجرا کنیم.
وی با اشاره به اجرای پروژه بهره وری انرژی صنعتی در ایران توسط یونیدو افزود: تجربه این پروژه و تحقیقات بین المللی نشان می دهد صرفه جویی در مصرف سوخت نقش بسزایی در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای دارد بنابراین می توان با یک سازوکار اصولی و استفاده از پتانسیل ها، بدون هزینه و یا حداقل هزینه به این هدف دست یافت.
وی تاکید کرد: بنابراین اولویت و ضرورت کشور ما از دیدگاه رسیدن به هدف تعیین شده در نشست پاریس، تمرکز روی کنترل عملیات های صحیح از دیدگاه مدیریت انرژی است.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم این دیدگاه کلان را در یک سازمان خرد توسعه دهیم لازم است افرادی را از لحاظ دانش مدیریت انرژی توانمند کنیم که جدای از اجرای پروژه هایی که هزینه بر است، روی فرهنگ سازی و اجرای صحیح فرایندهای تولید در بخش صنعتی و کنترل عملیات انرژی در آن واحد صنعتی تمرکز داشته باشند، در واقع با استفاده از این رویکرد بسیار بیشتر از تعهد خود می توانیم صرفه جویی داشته باشیم و این ظرفیت در کشور ما نیز وجود دارد.

انرژی های پاک برای عموم شکوری در پاسخ به اینکه یکی از مشکلات ما در این مسیر استفاده نکردن از فناوری های روز در صنعت است، بنابراین چگونه می توانیم هم صنعت را توسعه دهیم و هم به توسعه پایدار برسیم، گفت: با توجه به اهداف توسعه پایداری که از طرف سازمان ملل تعریف شد سه هدف به عنوان ماموریت های اصلی سازمان یونیدو تعریف شد که دو هدف آن از جمله اقدام عاجل در برابر تغییرات آب و هوایی و در دسترس قرار گرفتن انرژی های پاک برای عموم به طور مستقیم به این مساله مرتبط است، در واقع بهره وری انرژی صنعتی با این اهداف در یونیدو تعریف شده است.
وی ادامه داد: با توجه به این که سهم بخش صنعت از مصرف انرژی نهایی کشور حدود ۲۴ درصد است و بیشتر این مصرف از طریق احتراق سوخت های فسیلی انجام می شود که انتشار دی اکسید کربن به عنوان مهمترین گاز آلاینده اثر گذار در پدیده گرمایش جهانی را به دنبال دارد، بر این اساس صنایع برای اجرای این پروژه انتخاب شدند. 
کارشناس فنی برنامه بهره وری انرژی صنعتی یونیدو گفت: در این پروژه با اهداف سیاست گذاری ها، بحث انتقال فناوری، آموزش و ظرفیت سازی برنامه ریزی صورت گرفت و مطابق مطالعاتی که انجام شد مشخص شد که سهم دانش فنی و فناوری های نوین بسیار پایین تر از چیزی است که در آموزش ها و آگاه سازی عمومی انتقال می دهیم.
وی افزود: در بررسی های اجرای این پروژه مشخص شد با توجه به تخصیص بودجه ای که انجام شد حدود ۵۵ درصد صرفه جویی در صنایع از طریق سرمایه گذاری و حدود ۸۰ درصدی از بودجه پروژه انجام شده در حالیکه با ۲۰ درصد سرمایه گذاری در بخش آموزش می توانستیم حدود ۴۵ درصد صرفه جویی داشته باشیم.
وی تاکید کرد: بنابراین در این راستا می توانیم دو مسیر در نظر داشته باشیم یکی استفاده از فناوری های نوین و تعریف پروژه های بهره وری انرژی به منظور بهبود عملکرد انرژی و دوم ارتقای سطح آگاهی عمومی و دانش تخصصی کسانی که در صنعت مشغول به کار هستند.
شکوری با اشاره به مصرف بالای انرژی در کشور گفت: در این زمینه در کشور اتفاق خوبی افتاد و آن هم تدوین استانداردهای مصرف انرژی در حوزه های مختلف از جمله صنعت، خانگی، حمل و نقل، تجاری و اداری است؛ بنابراین یکی از نکات اصلی این است که ما به عنوان حداقل آنچه می توانیم انجام دهیم این استانداردها و معیار مصرف های تعیین شده را رعایت کنیم، در بخش خانگی و ساختمان های اداری و تجاری هم این اتفاق افتاده اما هنوز استاندارد آن به مرحله اجرا نرسیده است.
وی افزود: در این زمینه تفاوتی که در بخش صنعت با خانگی وجود دارد این است که در بخش صنعت استانداردها اکنون به صورت اجباری در حال اجرا است و شرکت ها در حال ارزیابی سالانه هستند و اگر از معیارها خارج شوند مشمول یک سری جرایم می شوند، این روند در بخش حمل و نقل نیز در حال اتفاق افتادن است.
کارشناس فنی برنامه بهره وری انرژی صنعتی یونیدو تاکید کرد: در کنار اینها انتقال فناوری و پروژه های بهره وری انرژی می تواند به کاهش مصرف و رسیدن به آن استانداردها کمک کند. 

بیشتر بخوانید: آخرین قرار جهانی درباره گرمایش زمینانتشار گازهای گلخانه ای پس از وقفه ۳ ساله گزارش جدید سازمان ملل نشان می دهد انتشار گاز دی اکسید کربن در سطح جهان طی سال ۲۰۱۷ بعد از وقفه ای سه ساله، بار دیگر افزایش یافته است و این امر بر ضرورت اجرای عهدنامه پاریس برای نگه داشتن گرمای زمین در حد کمتر از ۲ درجه سانتیگراد تاکید دارد.
انتشار گازهای گلخانه ای پس از وقفه ۳ ساله افزایش یافته است
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان ملل متحد، گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (یونپ) تحت عنوان &#۳۹;انتشار گازهای گلخانه ای سازمان ملل متحد ۲۰۱۸ شامگاه سه شنبه و تنها چند روز قبل از کنفرانس مهم سازمان ملل متحد به نام COP۲۴ در شهر کاتویس لهستان و در شرایطی منتشر شد که سازمان ملل از کشورها خواسته است تلاش ها را برای کاستن از انتشار گازهای آلاینده افزایش دهند. 
گزارش یاد شده همچنین در پی گزارش موثر هیات بین الدولی تغییر اقلیم و تاییدکننده آن تدوین و منتشر شده که ماه اکتبر (مهر/ آبان) در اختیار مخاطبان قرار گرفت و نویسندگان آن هشدار دادند افزایش انتشار گازهای گلخانه ای باید بی درنگ متوقف شود تا بتوان سطح افزایش گرمای زمین را در حد ۱.۵ درجه سانتیگراد در قیاس با دوره پیش از صنعتی شدن نگه داشته و خطرهای پیش روی این سیاره و ساکنان آن را کاهش دهیم.
جویس امسویا/Joyce Msuya معاون برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (یونپ) می گوید: گزارش هیات بین الدولی تغییر اقلیم به معنای زنگ خطری برای وقوع یک حریق در سطح جهان و مطالعه ای گسترده در مورد آتش سوزی عمدی است. اظهر من الشمس است که با وجود همه اقدامات بلندپروازانه ای که تاکنون دیده ایم، دولت ها باید سریع تر و با فوریت بیشتری در این زمینه اقدام کنند. ما در حال دمیدن به آتش هستیم؛ با اینکه ابزار اطفای حریق در دستان ماست. 
مجموعه ای از شواهد علمی متقن تایید می کند که وجود گاز دی اکسید کربن در جو زمین عامل مهمی در افزایش دماست و گزارش جهانی &#۳۹;انتشار گازهای گلخانه ای سازمان ملل متحد ۲۰۱۸ اکنون نشان می دهد انتشار جهانی گازها (گلخانه ای) به میزان بی سابقه ای رسیده است.
مجموع انتشار گازهای گلخانه ای سالانه به سطح بی سابقه ۵۳.۵ گیگاتن در سال ۲۰۱۷ رسیده است که افزایش ۷ دهم درصدی را در مقایسه با سال قبل نشان می دهد. 
به رغم این امر، انتشار گازهای گلخانه ای در سطح جهان در سال ۲۰۳۰ باید در مقایسه با سال ۲۰۱۷، تقریبا ۲۵ درصد و ۵۵ درصد کاهش یابد تا زمین در مسیر محدودیت افزایش دما به ترتیب به میزان ۲ درجه و ۱.۵ درجه سانتی گراد قرار گیرد. 
گزارش یادشده همچنین تایید می کند نشانه ای از تغییر در این روند نیست و تنها ۵۷ کشور که موجب انتشار ۶۰ درصد از گازهای گلخانه ای هستند در مسیر کاستن از انتشار این گازها برای رسیدن به نقطه مطلوب قرار دارند.
افزایش گازهای گلخانه ای و اقدامات منفعلانه (دولت ها) به معنای آن است که خلا بین وضعیت مطلوب و وضعیت موجود که در این گزارش منعکس شده است، از همیشه بزرگ تر است. 
گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد تاکید می کند «با اینکه پویایی فزاینده بخش خصوصی» و «ظرفیت دست نخورده نوآوری ها و حامیان مالی سبز» مسیرهایی را برای کاستن از خلا موجود به دست می دهد، «امکان فنی» برای نگه داشتن دمای زمین در حد گرمای ۱.۵ درجه سانتی گراد محدود است.
نویسندگان گزارش خاطرنشان می کنند که کشورها برای تحقق هدف محدودیت دو درجه سانتیگرادی افزایش دمای زمین تا اواسط قرن حاضر، باید تلاش های خود را بی درنگ و بدون تاخیر بیشتر سه برابر کنند و اگر بخواهند سقف یک و نیم درجه ای را محقق کنند، این تلاش ها باید چهار برابر شود. اما تداوم وضعیت موجود، احتمالا به حدود سه درجه افزایش دمای جهان در اواخر قرن منجر می شود و افزایش دما بعد از ان ادامه خواهد یافت. 
این گزارش برای پر کردن خلاء موجود، راه هایی را از جمله از طریق سیاستگذاری مالی، فناوری نواورانه پیش روی دولت ها قرار می دهد. 
این نهمین گزارش یونپ توسط یک تیم بین المللی از دانشمندان تهیه شده است.

 توافق نامه پاریساستفاده بی رویه از سوخت های فسیلی موجب شده تا زمین به سمت گرم شدن پیش رود، این رویه کارشناسان را بر آن داشت که زنگ هشدار این گرمایش لجام گسیخته را به صدا درآورند زیرا تحقیقات نشان می دهد گرم شدن بیشتر از دو درجه ای هوای زمین در قیسا با دوره پیش از صنعتی شدن، محیط زیست و به طور کلی زندگی بشر را با چالش های بزرگی مواجه می کند. 
بر این اساس ۱۹۴ کشور جهان سال ۲۰۱۵ در پاریس گردهم آمدند و متفق القول به این نتیجه رسیدند که اجازه گرم شدن زمین به میزان بیشتر از دو درجه سانتیگراد را ندهند، اما بعد از آن یک سری تحقیقات تکمیلی تر نشان داد که نباید اجازه داد زمین بیشتر از ۱.۵ درجه گرمتر شود که در غیر اینصورت زندگی با چالش های بیشتری مواجه خواهد شد. 
با امضای این تفاهم نامه کشورهای مختلف پذیرفتند که انتشار گازهای گلخانه ای خود را در مدت ۱۰ سال ( ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ میلادی) کاهش دهند. 
جمهوری اسلامی ایران نیز پذیرفت که انتشار گازهای گلخانه ای خود را ۴ درصد بدون شرط و ۸ درصد مشروط به برداشته شدن تحریم ها کاهش دهد. این تفاهم نامه سال ۹۵ در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و برای تصویب نهایی به شورای نگهبان ارسال شد اما هنوز در شورای نگهبان تصویب نشده است.