ارتش نیوزیلند می‌گوید تغییرات اقلیمی دشمن جدید و پردردسری است که این کشور با آن روبروست. به گفته ارتش این کشور تهدیدات ناشی از این دشمن پرقدرت، حتی بزرگتر از مناقشات سیاسی جغرافیایی در اقیانوس آرام و نفوذ رو به گسترش چین است.

به گزارش زیست آنلاین، ارتش نیوزیلند احتمال داده که پیامدهای ناشی از تغییرات اقلیمی موجب افزایش به‌کارگیری سربازان و استفاده از ظرفیت‌هایی شود که پیش از این تنها در مأموریت‌های نظامی به کار گرفته می‌شدند. به دلیل گستره وسیع تغییرات اقلیمی که نیوزیلند در سال‌های گذشته با آن مواجه بوده، استفاده از سربازان ارتش در عملیات امداد و کمک‌رسانی افزایش داشته است.

همچنین ارتش نیوزیلند در نظر دارد سال آینده جزئیات طرحی را در مورد تدابیر در نظرگرفته شده برای واکنش و خدمت‌رسانی در شرایط بحرانی مرتبط با بلایای طبیعی اعلام کند.

به گفته ران مارک، وزیر دفاع نیوزیلند، تغییرات اقلیمی پیامدهای منفی را نه تنها برای این کشور بلکه برای همسایگان نیوزیلند نیز به همراه داشته است. به همین دلیل قرار است در آینده از ظرفیت ارتش در عملیات کمک‌رسانی به فاجعه‌دیدگان بیشتر از پیش استفاده شود.

به گزارش دویچه‌وله، جاسیندا آردرن، نخست‌وزیر نیوزیلند محدود کردن تغییرات اقلیمی را یکی از موضوعات محوری دولت خود قرار داده است. او به تازگی از به‌راه‌اندازی صندوق سرمایه‌گذاری ۷۰ میلیون یورویی برای پروژه‌هایی خبر داد که با هدف کاهش گازهای گلخانه‌ای تدوین شده‌اند.

بیشتر بخوانید: مقابله با تغییرات اقلیمی به واکنش بی‌ سابقه‌ ای نیاز دارد

تغییرات آب و هوایی زمینانقلاب صنعتی که از قرن ۱۸ میلادی از بریتانیا آغاز شد تغییرات بزرگ و شدیدی را در سطح جهانی به بار آورد. صنعتی شدن جوامع و پیشرفت شگرف علم پزشکی جامعه انسانی را متحول کرد و سبب شد جمعیت بشری در طی تنها دو قرن ۷ برابر افزایش یابد.

کارخانه‌ها و صنایعی که با سوخت‌های فسیلی کار می‌کردند، آبی که برای مصارف کشاورزی و صنعتی به مصرف می‌رسید، همه دست به دست هم دادند تا تغییرات شدیدی را در وضعیت آب و هوای زمین ایجاد کنند.

قرن بیست و یکم اما هم‌زمان با تغییرات اقلیمی بی‌سابقه‌ای بود که جهانیان را نگران آینده حیات بر روی کره زمین کرد. این نگرانی‌ها تا آنجا پیش رفت که از سوی کارشناسان پیشبینی شد که درصورت عدم جلوگیری از روند تغییرات آب و هوایی، در سال ۲۱۰۰ کره زمین با خشکسالی شدید، گرمای سوزان، و طوفان‌های دهشتناکی روبرو خواهد بود که حیات انسان و سایر موجودات زنده را به خطر خواهد انداخت.

بحران مهاجرتمهاجرت انسان به معنای جابجایی افراد از یک مکان به مکانی دیگر برای زندگی و کار است. شرایط نامساعد زندگی مانند فقر، بیماری، مسائل سیاسی، کمبود غذا، بلایای طبیعی، جنگ، بیکاری، کمبود امنیت از عوامل مهم و موثر در پدیده مهاجرت هستند.

براساس یافته‌های باستان شناسی اولین مهاجرت انسان‌های نخستین در بازه زمانی دو میلیون سال تا نیم میلیون سال پیش از آفریقا که خاستگاه بشر امروزی است به سمت اوراسیا (قاره اروپا و آسیای کنونی) اتفاق افتاد. برخی باستان شناسان نیز معتقدند که این مهاجرت بسیار بعدتر یعنی حدود صد هزار سال پیش رخ داده است.

پس از این دوران نیز انسان مدرن دست به مهاجرت زده است. مهاجرت به صورت فردی و دسته‌جمعی صورت می‌گیرد. در مهاجرت‌های دسته‌جمعی افراد زیادی به صورت گروهی محل زندگی خود را ترک کرده و در مکانی دیگر سکنی برمی‌گزینند.

بزرگترین مهاجرت در تاریخ بشر امروزی مربوط به واقعه استقلال پاکستان و هندوستان در سال ۱۹۴۷ میلادی است. در این سال مردم ساکن شبه قاره هند بعد از ۸۹ سال به حکومت بریتانیا در این منطقه دادند و کشور هند با محوریت شهروندان هندو مذهب و کشور پاکستان با محوریت شهروندان مسلمانان را تاسیس کردند. این رویداد سبب آوارگی و مهاجرت حدود ۱۴ میلیون نفر شد.

در سال‌های اخیر کشورهای غربی، بخصوص کشورهای اروپایی، با بحران تازه مهاجرت روبرو هستند. جنگ، تروریسم، فقر و گرسنگی مهمترین دلایل حضور بی‌شمار پناهجویان در این قاره است.

پناهجویانی از سوریه که درگیر مرگبارترین جنگ داخلی هستند، افغانستان و عراق که هنوز روی آرامش را ندیده‌اند، رواج خشونت در کشورهای شمال آفریقا و قحطی و خشکسالی در سایر نقاط آفریقا سبب شده تا سیل مهاجران به سمت این قاره کوچک روانه شوند.

بیشتر بخوانید: جدی‌ترین اثرهای تغییر اقلیم در ایران

اثرات تغییرات آب و هوا و مهاجرت بر یکدیگربه نظر می‌رسد تغییرات آب و هوایی زمین به دلیل فعالیت‌های صنعتی انسان دلیل تازه‌ای برای مهاجرت است. گرچه انسان پیش‌تر نیز به دنبال یافتن مکان‌های اقلیمی مناسب دست به مهاجرت زده است اما گرمایش و فرسایش زمین که در اثر صنعتی شدن جوامع انسانی به وقوع پیوسته تغییرات اقلیمی را سرعت بخشیده است.

مطالعات جدید نشان می‌دهند که بخش بزرگی از مهاجرت‌های امروزی به دلیل تغییرات اقلیمی رخ می‌دهند؛ به عنوان مثال می‌توان از مهاجران آفریقایی و خاورمیانه‌ای نام برد که به مقصد مکان‌هایی با شرایط اقلیمی بهتر از جمله اروپا روانه می‌شوند.

براساس مطالعات انجام شده به نظر می‌رسد حتی درصورتی عملی شدن توافق پاریس تا پایان قرن حاضر میزان افرادی که بخاطر تغییرات اقلیمی دست به مهاجرت می‌زنند حدود ۳۰٪ افزایش خواهد یافت.

هدف از توافق پاریس آن است که با کاهش میزان تولید گازهای گلخانه‌ای از جمله دی‌اکسید کربن، دمای کره زمین را تا پایان قرن بیست و یکم حدود ۲ درجه کاهش داده و به دمای پیش از صنعتی شدن جهان برسانند.

خروج ایالات متحده آمریکا به عنوان بزرگترین قطب اقتصادی جهان و دومین تولید کننده کربن در جهان نمونه‌ای از بی‌توجهی دولتمردان به حل بحران آب و هوایی است.

گرچه بسیاری از کارشناسان و مسئولان امر از جمله ریک سولهیم، مدیر اجرایی برنامه محیط زیست ملل متحد معتقدند حتی با خروج آمریکا از این توافق هنوز می‌توان به اهداف آن دست یافت، اما جای خالی یک اراده محکم جهانی برای حل این دو بحران همواره به چشم می‌آید.

عدم رسیدگی به وضعیت مهاجرانی که به سمت غرب هجوم می‌آورند نیز به تشدید این بحران‌ها کمک می‌کند. گرچه نهادهایی مانند سازمان ملل متحد بر آنند تا راهی برای حل بحران پناهجویانی که در جستجوی زندگی بهتر ترک دیار کرده‌اند بیابند، اما به نظر می‌رسد هنوز مسیر طولانی برای حل این بحران در پیش است.

تغییر محل زندگی به دنبال تغییرات اقلیمی و عدم تلاش برای حل مشکلات گرمایش و فرسایش زمین از سوی دولت‌ها می‌تواند چرخه معیوبی را ایجاد کند که سبب تشدید هر دو بحران گردد.