رئیس کل دادگستری استان مازندران با بیان اینکه فرهنگ حفاظت از محیط زیست باید نهادینه شود، بی توجهی به محیط زیست را فاجعه دانست و گفت: محیط زیست، زنده است و همه ما باید در مقابل اعمال و رفتار خود در خصوص محیط زیست پاسخگو باشیم.

به گزارش زیست آنلاین، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی تقوی فرد، رئیس کل دادگستری استان مازندران در نشست تخصصی تبیین حقوق محیط زیست در حفاظت از تالاب ها، با تاکید بر اینکه هنوز فرهنگ حفاظت از محیط زیست نهادینه نشده است، اظهار کرد: تمام ادارات که محیط حرکت هستند باید در جایی برای حفاظت از محیط زیست توقف کنند.

این مقام قضایی با اشاره به اهمیت بسیار بالای حفاظت از محیط زیست، تصریح کرد: بهداشت و محیط زیست قتل تدریجی مرموز جمعی و عمومی است و بی توجهی به محیط زیست فاجعه محسوب می شود.

تقوی فرد ‌با تقدیر از دادستان مرکز استان، روسا و دادستان های حوزه های قضایی مازندران در راستای تلاش برای حفاظت از محیط زیست، افزود: همه ما برای از بین رفتن محیط زیست مقصریم و در این مسیر کوتاهی کرده ایم، محیط زیست کاملا زنده و در قرآن کریم بر این مساله تاکید بسیاری شده است.

رئیس کل دادگستری استان مازندران با بیان آیاتی از قرآن کریم درباره زنده بودن محیط اطراف انسان، اظهار کرد: تمام آسمان ها و زمین خداوند متعال را تسبیح می کنند و هیچ چیزی نیست که تحت امر خداوند متعال نباشد.

تقوی فرد با بیان اینکه انسان ها توجهی به محیط زیست ندارند، محیط اطراف را هوشیارتر از انسان ها دانست و گفت: غافل ترین موجود در خصوص محیط زیست، انسان ها هستند و هرجا آثاری از تخریب مشاهده می شود مربوط به انسان است.

وی با اشاره به روایتی از امیرالمومنین حضرت علی(ع) گفت: محیط زیست زنده است و نباید به حیات آن تعرض کرد و قطعا همه ما در خصوص تعرض به زمین و محیط زیست مسئول هستیم.

رئیس کل دادگستری مازندران خاطرنشان کرد: دنیا در مورد محیط زیست مانند یک کشتی است و ایجاد اشکال در بخشی از محیط زیست دنیا، سایر بخش ها را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد و به همین دلیل است که کنوانسیون بین المللی محیط زیست تشکیل شده است.

تقوی فرد حفاظت از محیط زیست را یک امر بین المللی عنوان کرد و با تقدیر از محیط بانان استان افزود: از خداوند متعال می خواهیم توفیق دهد مسائل مرتبط با محیط زیست را یاد بگیریم و به آن عامل باشیم.

سید یونس حسینی عالمی دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان مازندران نیز در این جلسه با بیان اینکه زندگی بدون محیط زیست معنا ندارد، اظهار کرد: حیات انسان بدون محیط زیست سالم و صحیح با مشکل مواجه خواهد شد.

وی وضعیت محیط زیست مازندران را نامناسب و نگران کننده دانست و افزود: متاسفانه انسان ها با بی رحمی به جان محیط زیست افتاده و در حقیقت در حال از بین بردن حیات خود هستند.

دادستان عمومی مرکز استان با بیان اینکه همه انسان ها باید برای حفظ محیط زیست سالم تلاش کنند، تصریح کرد: از همه روسای حوزه های قضایی، دادستان ها، قضات و محیط بانان استان در راستای تلاش برای حفظ محیط زیست تقدیر می کنم.

حسینی عالمی با تصریح اینکه بر اساس قانون از حفاطت محیط زیست حمایت می کنیم، خاطرنشان کرد: معتقدیم مصوبات شورای تامین و قانون باید بدون تعارف و توجه به مطالبات خلاف قانون برخی افراد، اجرا شود تا محیط زیست سالمی داشته باشیم.

بیشتر بخوانید: بی توجهی به محیط زیست تهدیدی برای آینده بشری است 



علل بی توجهی به مسائل زیست محیطی در جامعهقانونگذار برای محیط زیست در حد یک سازمان بسنده کرده است که این سازمان نیز با توجه به آسیب های وارده و محدودیت های سازمانی مانند نیروی انسانی و جایگاهی و ... بیشتر نقش انفعالی و واکنشی داشته و دارد.

روزی نیست که آلودگی هوا شهری را نیازارد، کمتر هفته ای را شاهدیم که تخریب محیط زیست تیتر نشود. علت این نابسامانی زیست محیطی چیست؟

علت اصلی بی توجهی جامعه ما به مسائل زیست محیطی در برگیرنده محورهای زیر است:

۱- عدم وجود نگاه زیست محیطی در سبد تربیتی خانواده:

به اعتقاد و باور بسیاری از روانشناسان و کارشناسان در امر خانواده و اجتماع؛ ریشه و بنیان بسیاری از رفتارها و عملکردها را باید در نهاد خانواده جستجو کرد. اکثریت پدران و مادران به مسائل زیست محیطی به عنوان یک اصل نگاه نمی کنند، بلکه آن را به صورت یک اتفاق یا یک واکنش تصادفی لحاظ می کنند. به عنوان نمونه، در صورتی که فرزند زباله را در داخل زباله دان نگذاشت، به وی متذکر نمی شوند. بنابراین در نهاد خانواده و جامعه ما نگاه تربیتی حاکم، نگاه زیست محیطی را در خود جای نداده است .

۲- عدم وجود پیوست زیست محیطی در سبد تدریس مدارس و مراکز آموزش:

همان نقص و آسیبی که نهاد خانواده را مورد تهدید قرارداده، به مراتب در مدارس و مراکز آموزش بیشتر اتفاق می افتد. این جای تأسف است که تا مقاطع عالیه دانشگاهی، بصورت جدی وحساب شده، حتی یک درس به عنوان سرفصل های تدریس، در باب محیط زیست به صورت جامع ارائه نشده است .به حاشیه راندن و شاخه ای نگریستن به این اصل در محتوا، و تدریس معلمان، موجب می شود تا مخاطب و فراگیر ، آن را به عنوان یک اصل حیاتی تلقی نکرده و به تبع آن، رفتار و عملکرد وی نیز منبعث از آموزش ها و الگوهای تحت تاثیر همچون همسالان خود که فاقد این رفتارها هستند، باشد.

۳- عدم نهادینه شدن نگاه زیست محیطی به عنوان یک اولویت در مراسمات:

اسلام در باب محیط زیست و رعایت آن، تأکیدات و توصیه های بسیاری دارد، لیکن اینکه مراسمات و برنامه های عمومی ما چقدر در این راستا قرار گرفته باشد و از پیوست زیست محیطی برخوردار باشد، تاکنون آن گونه که انتظار می رفته، چندان موفقیت آمیز نبوده است و این خود تأثیر مضاعفی در بی توجهی ها به مسائل زیست محیطی از سوی مردم و مسئولین می گذارد.

۴- عدم وجود ضمانت اجرا و پشتوانه های حمایتی از سازمان حفاظت محیط زیست:

همانگونه که ذکر گردید، شاید کمتر هفته ای شاهد باشیم که در رسانه ها و بویژه صدا و سیما خبری ناگوار از تخریب محیط زیست و بحث آلودگی ها در تیترهای خبری رسانه های جمعی نباشد و جای تأسف بیشتر این است که مسئولین محیط زیست قبل از تخریب و هر گونه اقدامی، هشدارهای لازم را می دهند و حتی بحث عدم مجوز را مطرح می کنند، لکن در مرحله اجرا و برخورد و مهمتر از آن در مرحله پیشگیری، از اهرم قوی، مقتدرانه و بازدارنده برخوردار نیستند.

۵- عدم تساوی وزنه در نظر گرفته شده برای محیط زیست با همترازان خود در قوه مجریه:

باید براین باور انگشت تأکید گذاشت که اهمیت محیط زیست در دنیای امروز کمتر از حفظ انرژی و مدیریت انرژی نیست، کمتر از بهداشت نیست و حتی پایه بهداشت و تأمین سلامت است، ولی برای انرژی دو وزارتخانه مهم (نیرو و نفت) در نظر گرفته شده است و در عوض قانونگذار برای محیط زیست در حد یک سازمان بسنده کرده است که این سازمان نیز با توجه به آسیب های وارده و محدودیت های سازمانی مانند نیروی انسانی و جایگاهی و ... بیشتر نقش انفعالی و واکنشی داشته و دارد