ژاپن تلاش دارد با تکیه بر دانش و تجربه خود به اهداف توسعه پایدار دست یابد، اهدافی که سازمان ملل برای سال ۲۰۳۰ در نظر گرفته است. این برنامه نگاه نزدیک به پیشگامی های این کشور در مسیر توسعه پایدار می پردازد.

به گزارش زیست آنلاین، شیکاسی شیکه، مدیر بخش ساخت و ساز هوشمند شرکت کوماتسو می گوید: «ساخت و ساز هوشمند، تمامی فرآیند ساخت را از ابتدا تا انتها با داده های سه بعدی به هم پیوند می زند، کارآیی افراد و ماشین ها طبیعتا افزایش می یابد و انتشار گاز کربنیک هم کم می شود».

ساخت و ساز هوشمندشرکت کوماتسو برای بهبود تولید و همچنین تشویق زنان برای پیوستن به نیروی کار ساختمانی از هوش مصنوعی بهره گرفته است. کارِ ساختمانی که اغلب سخت، خطرناک و کثیف پنداشته می شود، جذابیت زیادی برای جوانان ندارد. سامانه های ساخت و ساز هوشمند بر فناوری ارتباطات استوار اند. پهپادهای مجهز به اسکنر لیزری نقشه ای سه بعدی تهیه می کنند که از طریق اتاق فرمان به ماشین آلات و کارگران منتقل می شود. ساخت و ساز به این روش دقت و سرعت بسیار بالایی دارد و با محیط زیست سازگارتر است.



شرکت کوماتسو مایل است جوانان و به ویژه زنان را به کار بگیرد. مشارکت زنان امری محوری است چراکه ژاپن در این بخش ۱ میلیون کارگر کم دارد. یوکی اونوکی، یکی از متخصصان ساخت و ساز هوشمند می گوید: «امیدوارم با این سامانه، زنان به شکل فعال در صنعت ساخت و ساز شرکت کنند، نه تنها در کشور ما بلکه در همه دنیا».

بیشتر بخوانید: بازیافت با روش‌های سبز یافتن روح تازه با بازیافتمسأله دورریزها در تمامی کشورها مسأله بزرگی است. شوجی یونِمورا معتقد است می تواند از برخی تولیدات قدیمی مثل قطاری از کار افتاده دوباره استفاده کرد. وی می گوید:««این تراموا دیگر کار نمی کند، اما وسایل زیادی دارد که می توان آنها را بازیافت کرد و مورد استفاده قرار داد».

پروژه «یادآوری» شیوه تازه ای از برنامه ژاپن برای ساخت تولیدات تازه از زباله ها است. پروژه ای که «تخریب، بازیافت و به کارگیری دوباره» نام گرفته است. شوجی یونِمورا که مبدع این طرح است آن را «بازیافت با دمیدن روح تازه» می خواند. چراکه این روش، مواد به کار رفته در اشیای از کارافتاده را به ابزاری کارآمد تبدیل می کند و به این ترتیب روح تازه ای در کالبد آنها می دمد. آقای شوجی باور دارد که پروژه او می تواند در جاهای دیگری نظیر اروپا که استفاده از قطار مرسوم است نیز به ثمر بنشیند. وی می افزاید: «هدف ما این است که چرخه ای مفید ایجاد کنیم که در آن محصولاتی که از قطعات کهنه قطارها ساخته می شوند برای تعمیرات یا کارهای انسان دوستانه به کار بروند».

اهداف اصلی توسعه پایدار آن است که دانش و تخصص برای ساخت جهانی بهتر بسیج شوند. برای اینکه بهتر درک کنیم ژاپن چطور این اهداف را به اجرا در می آورد با خانم مگومی ایشیزوکا، مدیر همکارهای جهانی ژاپن همراه شدیم.

 «ژاپن برای پیشبُرد اهداف توسعه پایدار چه می کند؟»مگومی ایشیزوکا در این باره گفت:«در درون کشور تلاش داریم اهدافِی نظیر تقویت زنان و برخورداری از کارِ شایسته را توسعه دهیم. اما ژاپن، در سطح بین المللی، مدافع حفاظت از افراد است که در برنامه سال ۲۰۳۰ سازمان ملل با نام «از یاد نبردن هیچکس» آمده است. با این رویکرد انسان محور، به کشورهای در حال توسعه کمک شایانی می کنیم تا به اهداف توسعه پایدار برسند به ویژه در مناطقی نظیر آفریقا که با کاستن از خطر فجایع طبیعی و بهبود بهداشت عملکرد خوبی داشته ایم.»



بهداشت ارزان برای محروماندر بسیاری از کشورها مردم هنوز از خدمات بهداشتی ابتدایی محروم اند. یک شرکت ژاپنی، ابداعی ارزان و کارآمد در این زمینه داشته است. برخی کشورهای پیرامون صحرای آفریقا با مشکل نداشتنِ دستشویی بهداشتی روبرو هستند که سبب انتشار آلودگی و بیماری می شود. توالت های بازِ شرکت لیزیل ساتو برای چنین کشورهایی تولید شده اند. دریچه پلاستیکی ساده ای در زیر کاسه این توالت، مانع از راه یافتن حشرات و پخش آلودگی به اطراف می شود. در توکیو به دیدار معاون این شرکت رفتیم.

جیم مک هیل، معاون شرکت تولیدی لیزیل طرز کار توالت را شرح می دهد: «این توالت یک دریچه پلاستیکی ساده دارد که لنگر کوچک آن هنگام نصب با سیمان پر و سنگین می شود و دریچه خروجی را در حالت بسته نگه می دارد».

شرکت لیزیل تصمیم گرفته تا سال ۲۰۲۰ شرایط بهداشتی ۱۰۰ میلیون نفر را بهبود ببخشد. گرچه حدود ۲.۴ میلیارد نفر در جهان از تسهیلات بهداشتی ابتدایی محروم اند و چالش تأمین بهداشت چالش عظیمی است.

بیشتر بخوانید: پسماند طلای کثیف در پایان یوررو نیوز از خانم مگومی ایشیزوکا می پرسد: «قطعا چالشهای زیادی بر سر راه است. آیا فکر می کنید می توانید به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل برای سال ۲۰۳۰ برسید؟»

مگومی ایشیزوکا: «مایلم امیدوار باشم. چالش اصلی جامعه بین المللی افزایش آگاهی عمومی است، به ویژه، آموزش و درگیر کردن جوانان در این کار حیاتی است. چراکه این اهداف سازنده آینده آنها هستند».