یک استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران با اشاره به اینکه برنامه مشارکت ملی ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای در کارگروه ملی تغییر اقلیم تهیه شده است، گفت: سهم چهار درصدی مشارکت ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای احتیاط آمیز است و عدم اجرای این توافقنامه هیچ تنبیهی و آسیبی را برای کشور ما به دنبال ندارد.
به گزارش زیست آنلاین، موسسه خیریه Christian Aid در بررسی خود ۱۰ حادثه جوی را شناسایی کرده که هر یک از آنها بیش از یک میلیارد دلار هزینه بر جای گذاشته است. همچنین چهار حادثه جوی در سال ۲۰۱۸ رخ داده است که هر یک از آنها بیش از ۷ میلیارد دلار هزینه داشتهاند.
محققان در بررسیهای خود نشان دادهاند که موج گرما در اروپا بهطور مستقیم تحت تاثیر گرمای ناشی از فعالیتهای بشر بوده است. همچنین حوادث جوی دیگر بر اثر تغییرات به وجود آمده در الگوهای آب و هوایی است که از پیامدهای تغییرات اقلیمی به حساب میآیند.
در این گزارش آمدهاست: پرهزینه ترین بلایای طبیعی مرتبط با افزایش دما و وقوع طوفانهای فلورانس و مایکل بوده است که هر یک از آنها به ترتیب حدود ۱۷ و ۱۵ میلیارد دلار هزینه به جا گذاشتهاند.
به نقل از شبکه خبری بیبیسی، ژاپن در سال ۲۰۱۸ با پدیدههای سیلاب و موج گرما روبرو بوده که با تاثیرات مخرب عظیمی همراه بوده است. جاری شدن سیل در این کشور به فوت دستکم ۲۳۰ تن منجر شده و خسارت مالی به ارزش هفت میلیارد دلار به جا گذاشته است.
بیشتر بخوانید: نشست ملی ایران و چالش ۲۰۲۰ در دانشگاه تهران برگزار شد
ضرورت ایفای نقش فعال در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانهایمشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست در امور کنوانسیونهای بینالمللی تاکید کرد: نپیوستن کشورما به معاهدات بینالمللی مثل توافقنامه تغییرات اقلیمی پاریس منجر به انزوای ایران میشود.
به گزارش ایسنا، ناصر مقدسی در میزگرد بررسی توافقنامه پاریس که در دانشگاه تهران برگزار شد در بخش پرسش و پاسخ در مورد همگامی توافقنامه پاریس با منافع ملی کشور اظهار کرد: موافقتنامه تغییرات اقلیمی پاریس هیچ مغایرتی با اهداف ملی ما ندارد حتی میتوانیم از مزایا و مواهب این موافقتنامه به نفع کشور خود استفاده کنیم.
مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست در امور کنوانسیونهای بینالمللی گفت: غیبت ما در معاهدات بینالمللی مثل توافقنامه پاریس ممکن است باعث انزوای ایران به دست خود ما شود. باید دقت کنیم که ایران رییس گروه هماهنگکننده کشورهای آسیایی در جریان مذاکرات مربوط به توافقنامه پاریس است و در این گروه کشورهای بزرگ مثل هند و چین حضور دارند و کشور ما مسئولیت این گروه را برعهده دارد بنابراین غیبت ما در مسائل مرتبط با کنوانسیون تغییرات اقلیمی و توافقنامه پاریس هیچ مسالهای را حل نمیکند.
وی در ادامه با اشاره به تاثیر تحریمهای آمریکا بر جریان مالی تصریح کرد: معاهده پاریس سه هدف کاهش انتشار گازهای گلخانهای، سازگاری با تغییر اقلیم و انتقال جریان منابع مالی را مدنظر دارد. بهطور قطع تحریمهای ظالمانه و غیرعادلانه آمریکا روی موضوع انتقال جریان منابع مالی تاثیر میگذارد و سرمایهگذاریهای لازم برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای و سازوگاری با تغییر اقلیم را دچار مشکل میکند.
مقدسی در ادامه اظهار کرد: باید به این سوال پاسخ بدهیم که آیا به عنوان جزیی از جامعه جهانی قائل به این هستیم که مساله انتشار گازهای گلخانه قبح است یا حسن؟ به نظر من اگر بگوییم گازهای گلخانهای مساله اصلی کشور ما نیست در نهایت کشورهای استعمارگر را تبرئه کردهایم چون ما قربانی تغییر اقلیم و گرمایش جهانی هستیم و همه میدانند که امنیت غذایی و تمدن ما به دلیل مسائل مربوط به بحران آب و خشکسالی در حال تهدید است بنابراین نمیتوانیم بگوییم تغییر اقلیم مساله ما نیست.
مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست در امور کنوانسیونهای بینالمللی با تاکید بر اینکه تغییر اقلیم آسیبها و مشکلات متعددی برای مناطق مختلف دنیا از جمله کشور ما ایجاد کرده است، گفت: نباید فراموش کنیم که کشورهای توسعه یافته و صنعتی دارای مسئولیت تاریخی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانهای هستند و باید به وظایف خود عمل کنند. کشور ما هم باید در عرصه جهانی در این حوزه فعال باشد.
بیشتر بخوانید: جدیترین اثرهای تغییر اقلیم در ایرانوی همچنین با تاکید بر اینکه کنوانسیونهای زیست محیطی تعهدآور هستند اما از نوع قوانین نرم بهشمار میآیند، اظهارکرد: از سال ۱۳۷۵ عضو کنوانسیون تغییرات اقلیمی هستیم، اما هیچ اقدامی در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانهای انجام ندادهایم اما آیا تنبیهی شامل حال کشور ما شده است؟ بنابراین شرایط نشان میدهد مکانیسم این کنوانسیونها تنبیهی نیست.
این مقام مسئول در سازمان محیط زیست با اشاره به ضرورت سرمایهگذاری برای توسعه انرژیهای نو و کاهش مصرف سوختهای فسیلی گفت: براساس برنامه مشارکت ملی ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای پیشبینی شده که ۵۰ میلیارد دلار لازم است تا سرمایه گذاریهای مورد نیاز در این زمینه صورت گیرد. عجیب است که برخی این عدد را بالا میبینند اما به برگشت این سرمایه فکر نمیکنند، قطعا این میزان مبلغ برگشت مالی بسیار بالایی برای کشور خواهد داشت.