معاون مهندسی و توسعه شرکت فاضلاب تهران گفت: برای استفاده از لجن تولیدی تصفیه‌خانه جنوب تهران که تبدیل به کود خشک می‌شود برنامه ریزی نکرده‌ایم؛ طبق قوانین اداره پسماند شهرداری مکلف است آن را جمع کند.

به گزارش زیست آنلاین، مسعود رضا ثامنی معاون مهندسی و توسعه شرکت آب و فاضلاب تهران اظهار داشت: تصفیه لجن یک فرآیند طولانی و پیچیده است به طوری که تغلیظ می‌شود، آب آن گرفته می‌شود و یک مقطع زمانی باید بماند تا تخم‌های انگل آن از بین برود؛ بعد از آن کنترل کیفی می‌شود و بعد از این مراحل، مجوز خروج به آن داده می‌شود.

وی افزود: طول زمان مورد اشاره به روش‌های خشک‌کردن این لجن بستگی دارد، اما در مجموع بین ۶ ماه تا یک سال، یک لجن خروجی از تصفیه‌خانه فاضلاب می‌ماند و بعد اجازه خروج به آن داده می‌شود.

معاون مهندسی و توسعه شرکت فاضلاب تهران تصریح کرد: از لحاظ قانونی اداره پسماند شهرداری مسئولیت مدیریت لجن‌های فاضلاب و استفاده‌های بعدی از آن را دارد، که اگر این لجن را که تبدیل به کودخشک می‌شود ببرند، برای کاشت در گلخانه‌ها از آن استفاده می‌کنند.

ثامنی با تأیید انباشت لجن فاضلاب تصفیه خانه فاضلاب جنوب تهران به مدت حدود ۸ سال گفت: ما موقعیتی را در منطقه جنوب تهران به نام خرمن تپه درنظر گرفته‌ایم و در آن منطقه زمینی به مساحت حدود ۱۰۰۰ هکتار خریداری کرده‌ایم تا لجن انباشته شده در حاشیه تصفیه‌خانه فاضلاب جنوب تهران و لجن تولیدی این تصفیه‌خانه را برای دپو به آنجا ببریم تا بیش از یکسال آنجا بماند.

وی افزود: برای استفاده از لجن تولیدی تصفیه‌خانه جنوب تهران که تبدیل به کود خشک می‌شود برنامه ریزی نکرده‌ایم؛ طبق قوانین اداره پسماند شهرداری مکلف است آن را جمع کند.
معاون مهندسی و توسعه شرکت فاضلاب تهران تصریح کرد: قانون‌گذار بدین صورت تصویب کرده که متولی خروجی لجنی که بدین صورت خشک می‌شود و پس از تصفیه و تغلیظ و تثبیت کامل که دیگر مشکل زیست محیطی ایجاد نکند، آماده استفاده می‌شود، مجموعه پسماند شهرداری‌ها هستند؛ منتها این لینک ارتباطی هنوز خوب برقرار نشده است.

وی افزود: ما موقتا لجن‌های تولیدی به صورت کود خشک را آنجا نگهداری می کنیم تا از نظر زیست محیطی به مشکلی برنخوریم ولی برنامه ریزی کرده‌ایم با فاصله ۳۵ کیلومتر از تصفیه خانه جنوب تهران، این کود انسانی را به منطقه خرمن تپه انتقال دهیم و نگهداری کنیم تا پروسه مدیریت فروش آن به بخش کشاورزی را از همان منطقه انجام دهیم.

بیشتر بخوانید: ۴۰ درصد از جمعیت دنیا امکان تصفیه فاضلاب ندارند انباشت عظیم "کود انسانی" در جنوب تهرانلجن باقی‌مانده از فرآیند تصفیه فاضلاب خام انسانی در تصفیه‌خانه جنوب تهران از سال ۱۳۸۸ (شروع بهره برداری فاز اول) تا امروز در حاشیه این تصفیه خانه دپو شده است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، یک سال پیش بود که انتشار آمار واردات یک ردیف تعرفه‌ای در سال ۹۵ تحت عنوان «گل‌ولای فاضلاب» به کشور، سر و صدای زیادی در فضای رسانه‌ای به پا کرد و رسانه‌ها بار دیگر در مواجهه با این ردیف وارداتی به کشور، انتقاداتشان از نبود مدیریت و نظارت در حوزه واردات را از سرگرفتند، اگرچه بعدها عنوان شد که این ردیف وارداتی که به اسم "کود انسانی" معروف شد، به منظور تأمین نیاز "گرانول باکتری" برخی صنایع کشور و کاربرد آن در فرآیند تصفیه فاضلاب بوده است.

کود انسانی یا گل‌و‌لای فاضلاب، لجن باقی‌مانده از فرآیند تصفیه فاضلاب خام انسانی است که می‌تواند بعد از گذشت زمان و رسیدن به شاخص‌های لازم، به عنوان یک کود مناسب در زمین‌های کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد.

در حاشیه تصفیه‌خانه فاضلاب جنوب تهران که به عنوان بزرگترین تصفیه‌خانه فاضلاب کشور و یکی از بزرگترین تصفیه‌خانه‌های فاضلاب خاورمیانه مطرح است، زمینی واقع شده که کودانسانی یا همان گل‌ولای فاضلاب حاصل از فرآیند تصفیه فاضلاب خام شهروندان تهرانی در این تصفیه‌خانه، در این زمین دپو شده است.

لجن باقی‌مانده از فرآیند تصفیه فاضلاب خام انسانی در این تصفیه‌خانه از سال ۱۳۸۸ (شروع بهره برداری فاز اول) تا امروز در حاشیه این تصفیه خانه دپو شده و در حالی که این کودانسانی می تواند در ۶ هزار هکتار زمین کشاورزی به عنوان کود مورد استفاده قرار گیرد، بدون استفاده انباشته شده است.

تبدیل ۸۵ درصدی آب تهران به فاضلاببازگیر گفت: تقریبا حدود ۸۵ درصد آب مصرفی تهران به فاضلاب تبدیل می شود. یعنی۸۵۰ میلیون متر مکعب فاضلاب شهری در سطح شهر داریم و طرح فاضلاب تهران هم کامل نیست.

رئیس اداره محیط زیست شهر تهران در گفتگو با خبرنگار مهر اعلام کرد: رواناب‌هایی که از ارتفاعات شمال تهران مثل رودخانه کن یا رود-دره‌هایی مثل فرحزاد، دربند، گلابرده و ... منشا می‌گیرند آب های سالمی را داخل شهر می آورند اما متأسفانه جاهایی فاضلاب هایی از اماکن مسکونی و سایر امکاناتی که در شهر است  به این رودها و رود دره ها که آب ناشی از باران و بارش‌ها را می‌آورند اضافه می شود.

محمدحسین بازگیر افزود:‌ آلودگی هایی در سطح خیابان روی سطح زمین هست که از تردد خودروها و مواد شیمیایی همچون لاستیک و غیره ناشی می‌شود. این ها هم شسته می‌شود و به این رواناب‌ها اضافه می شود. بعضی جاها هم پسماندهای متفرقه مردم، گردشگران وافراد مختلف به این رودخانه ها وارد می‌شود و حاصل این قضیه این است که رواناب های سطحی آلوده می‌شود و به جنوب تهران می رود و اگر از آن برای هر کاری استفاده شود مشکلاتی خواهد داشت.

وی تأکید کرد: این رواناب‌های آلوده خاک را آلوده می‌کند و کشاورزی با آن سالم نخواهد بود. برای ساماندهی این قصه ما اول باید آن فاضلاب های تولید شده در سطح شهر را شناسایی و رفع کنیم.

رئیس اداره محیط زیست شهر تهران اعلام کرد: در تهران حدود یک میلیارد متر مکعب آب در سال مصرف می شود. تقریبا حدود ۸۵ درصدش به فاضلاب تبدیل می شود. یعنی ۸۵۰ میلیون متر مکعب فاضلاب شهری در سطح شهر داریم. طرح فاضلاب تهران هم کامل نیست اگرچه شروع شده است.

بازگیر در خصوص پیشینه این طرح توضیح داد: صحبت این طرح از ۱۳۳۷  بوده است. وزیر کشور وقت به طور رسمی اعلام کرده که این طرح را می خواهیم اجرا و شروع کنیم اما در حد همان حرف و همین پیگیری‌ها باقی مانده است. یک طرحی تهیه شده که این طرح مرتب هر چند سال یک بار ویرایش شده و از این مشاور به آن مشاور جا به جا شده و نهایتا کار اجرایی از ۱۳۷۴ شروع شده و لنگ لنگان پیش آمده است. مدتی وقفه داشته و دوباره بازنگری و دوباره اجرا شده و امروز یک بخشی از این طرح اجرا شده است.

وی ادامه داد: حدود ۷۰ درصد شبکه اکنون نصب شده اما تصفیه خانه های ایجاد شده تقریبا ۳۵ درصد ظرفیت هستند. پس یک بخشی از فاضلاب های خانگی ما همچنان رهاست یا وارد آب های سطحی می شود. یک جاهایی هم به آب های زیرزمینی اضافه می شود.

رئیس اداره محیط زیست شهر تهران تأکید کرد: درواقع بخش زیادی از فاضلاب ما از طریق چاه های جاذب به آب های زیرزمینی می رود. یک بخشی همین آلودگی است که در سطح می بینیم اما منابعی هم به علت استقرار واحدهای صنعتی و خدماتی بسیار زیاد در سطح شهر تهران است.  

بازگیر تصریح کرد: رفع بخشی از آلودگی ها را ما از خود مراکز صنعتی و خدماتی خواستار شده‌ایم. با ضرب و زور و با پیگیری های محیط زیست حدود ۵۰۰ تصفیه خانه در مراکز صنعتی و خدماتی شهر ایجاد شده است. این ۵۰۰ تا را ما هم خودمان و هم با کمک بیش از ۸۰ آزمایشگاهی که در سطح شهر هست پایش می کنیم. از خروجی این ها نمونه برداری می کنیم و اگر استاندارد نباشد اقدامات قانونی را برای ملزم کردن آن واحدها به رفع مشکل دنبال می کنیم.

وی افزود: ما دنبال این هستیم که فاضلاب صنعتی و فاضلاب بهداشتی مربوط به دستگاه های خدماتی وارد آب های سطحی مان نشود. اگر هم چیزی وارد می‌شود پساب استاندارد شده قابل رهاسازی باشد. ممکن است این تصفیه‌خانه‌ها اشکالاتی داشته باشند که سعی می کنیم با پایش این موضوع را مشخص کنیم. ضمن اینکه اگر جایی هم در شناسایی این ها اشکال داریم مردم می توانند کمک کنند و اگر واحدی را می شناسند که بدون لحاظ کردن این تجهیزات و تامین تاسیسات فعال است می توانند از طریق سامانه ۱۵۴۰ به ما اطلاع بدهند.